meisje20 schreef:God heeft mij de afgelopen zo duidelijk gemaakt, dat ik me niet druk moet gaan maken om een man.
En het geeft me zoveel vrede. Het voelt zo goed. Daar ben ik Hem dankbaar voor.
En mocht er geen bruidegom hier op aarde zijn voor ons (elke vrijgezellen hier), er is in de hemel een Bruidegom en die wil ons alle liefde en aandacht geven.
Dit wilde ik even met jullie delen.
Wat fijn om dat te mogen ervaren...
Ik voel me de laatste tijd weer zo nutteloos en niks waard... Ik wou dat ik eens gelukkig kon zijn

. En dan mis ik zo die arm om mij heen

... En dan maar weer de vraag krijgen en waar is jou vriend
](./images/smilies/eusa_wall.gif)
. Ach die loopt misschien nog wel ergens rond... Al weet ik ook wel dat een relatie ook lang niet altijd rozengeur en manenschijn is. Kreeg gisteravond van een klasgenoot een smsje. Zaterdagavond had haar vriend het uitgemaakt, sinds september woonde ze samen. Hij wou zo graag dat ze bij hem kwam wonen, en nu... zolang ze zelf geen huisje of kamer heeft blijft ze nog bij hem wonen. Ze hebben verder geen ruzie, hij zet haar niet op straat... Maar toch... zij houd nog van hem en dan...
Binnenkort hoopt een mevrouw bij ons uit de kerk te gaan trouwen, beiden zijn in de 70

... Al zijn ze volgens mij wel weduwe en wedunaar... Maar toch ze stappen toch nog, op die leeftijd, het huwelijksbootje in.
Ik denk persoonlijk dat valentijn een commercieel gedoe is. Voor mij is valentijnsdag geen andere dag dan normaal. En is het gewoon doorademen dan gaat het leven wel door.
Wat de toekomst brengen moge........