Kinderwens

[Acire]

Ik gun het jullie enorm! Alle anderen ook trouwens die graag een kindje willen!
Vind het zo dapper dat jullie dat durven vertellen, het is zo gevoelig...
Dus: respect! En succes!
Je leven is in Gods hand, en Hij wil er wat moois van maken

[Tuinfluiter]

Bedankt Acire!!!

Zelf zien wij het niet zo dat het dapper/moedig is erover te praten.
Tuurlijk kan je tegen de ene persoon meer vertellen als tegen de andere, maar het verhaal rondom het zwanger worden wat maar niet wil lukken is absoluut geen geheim.
Er zijn veel mensen die er mee te maken hebben en door er open over te zijn geef je de ander een kans er naar te vragen zonder dat hij/zij daar een soort schroom voor heeft.
En zo kun je ook anderen steunen die hetzelfde als jij hebben.

[Evelien]

Het scheelt wel denk ik dat je er nu makkelijker over kan praten dan wanneer je ook net getrouwd bent. Heel veel mensen vragen aan ons of wij nog geen kinderen willen.. tsja. wat ga je hier op antwoorden. Ik vindt het vrij lastig (niet dat wij in het zelfde schuitje zitten als jullie, we zijn net getrouwd blabla) om daar een antwoord op te geven. Want je krijgt de vreemdste vragen.

Persoonlijk vindt ik het vrij lastig om over dit soort onderwerp te praten met mensen. Ik wil je absoluut niet kwetsen, ik vindt het gewoon moeilijk ook naar broers/zussen/zwagers/schoonzussen toe die (ook) geen kinderen kunnen krijgen. Snap je wat ik bedoel?

(k weet niet of ik het goed uit leg, ppff misschien komt het wel heel raar over wat ik hier boven schrijf).

[LauraC]

Ik snap het wel hoor Evelien. Niet iedereen vindt het even makkelijk. Maar ik maak zo vaak mee dat ik bv geen geboortekaartjes krijg, of dat mensen uit de kerk mij gaan ontwijken als ze zwanger zijn. Dat kwetst meer dan dat ze zeggen: ik weet niet wat ik moet zeggen. Ze doen gewoon net alsof je niet bestaat.

[Evelien]

Ik snap het wel hoor Evelien. Niet iedereen vindt het even makkelijk. Maar ik maak zo vaak mee dat ik bv geen geboortekaartjes krijg, of dat mensen uit de kerk mij gaan ontwijken als ze zwanger zijn. Dat kwetst meer dan dat ze zeggen: ik weet niet wat ik moet zeggen. Ze doen gewoon net alsof je niet bestaat.

ok op zo'n manier. Ja dat kan ik me voorstellen. Persoonlijk zou ik het wel op prijs stellen dat ze gewoon moeten doen, denk ik zo.

[Tuinfluiter]

Evelien:
Kan me voorstellen dat je het moeilijk vind erover te beginnen.
Maar je kunt het ect gewoon doen, het geeft niets als je de ander er even mee overvalt e.d
Als het gesprek vordert komt er vanzelf meer openheid.
En heel af en toe krijgen wij ook weleens een kaartje of iets, dat doet ook heel goed.
Dat is dan misschien ook een mooie aanleiding om er een tijdje later over te beginnen.
Zo van: heb je de kaart nog gekregen... en dan loopt het vanzelf wel hoor.
Hier kregen wij ook al snel de vraag of we kinderen wilden en of we het gelijk wilden.
Heb daar geen moeite mee, gewoon antw op geven en klaar.

[Evelien]

Heb daar geen moeite mee, gewoon antw op geven en klaar.

heb daar opzich ook geen moeite mee als mensen het vragen... maar als mensen het steeds maar blijven vragen. Snap je? Dan komt het bij mij vrij nieuwsgieriger over dan belangstellend.

[Tuinfluiter]

Begrijp het Evelien.
Misschien ben ik daar dan heel makkelijk in.
Want aan ons word het ook meerdere malen gevraagd heel ons huwelijk al door veel mensen.
Geef dan gewoon anwt over hoe het op dat moment ervoor staat en wat hun daar dan van denken dat zal mij een zorg zijn.
Als ze ernaar vragen krijgen ze een eerlijk antw, dat is nu maar dat was ook heel in het begin van ons huwelijk.
Op deze aarde zijn voor veel mensen kinderen en alles eromheen zo belangrijk, hun halve leven draaid erom en dat bedoel ik niet verkeerd want wij zijn nu ook heel druk met zwanger worden en kinderen krijgen maar waar je ook komt op een verjaardag of bij de kapper, het gaat vaak over kinderen dus heel veel vrouwen willen vaak het naatje van de kous weten over alles en iedereen wat betreft zwanger worden en het hebben van kinderen.

[*Annet*]

Ik vind het echt heel bijzonder hoor dat je er zo open over kunt zijn!

Ik denk dat mensen wel eens raar op hun neus kijken als je ze verteld dat je moeite hebt om zwanger te worden. Ik blijf er bij dat ik het brutaal vind om zoiets zomaar te vragen.

[LeChat]

Ik vind het echt heel bijzonder hoor dat je er zo open over kunt zijn!

Ik denk dat mensen wel eens raar op hun neus kijken als je ze verteld dat je moeite hebt om zwanger te worden. Ik blijf er bij dat ik het brutaal vind om zoiets zomaar te vragen.

Ik vind dat ook bijzonder, en verder ben ik het met Annet eens dat ik het brutaal vind om daarnaar te vragen bij iemand.

[tante-tortel]

Ik zou het wel vragen als ik een speciale band met iemand heb, als je hele goede vriendinnen bent. Of als ouders naar je kinderen toe.
Maar ik zou geen oppervlakkige kennissen of mede kerkleden er naar vragen.
Of die persoon moet er zelf iets over laten vallen in een gesprek.

[ajl]

Ik vind het eigenlijk heel brutaal als mensen ernaar vragen of gaan gissen.

Ik praat er wel over met vriendinnen en daardoor wist ik ook dat een bevriend stel al enige tijd 'bezig' was. Juist doordat ik wist dat het hun moeite kostte om zwanger te raken, kon ik mijn zwangerschap makkelijker vertellen en heb ik het nieuws niet alleen gerdropt.

Iedereen heel veel sterkte die met dit verdriet te maken hebben.

[Tuinfluiter]

Zou echt niet weten waarom het brutaal is
Gister vroeg onze aannemer ook aan manlief of wij nog niet toe zijn aan kinderen of iets.
Dan zeggen wij gewoon hoe het ervoor staat.
Vind het juist een mooi iets als mensen ernaar vragen, zeker aan stellen die moeite hebben om zwanger te worden, want zo kun je laten zien dat het een echt wonder is om zwanger te mogen worden.
Als mensen aan je vragen hoe het bij je zit met kinderen krijgen kun je toch gewoon een normaal antw geven en dan is dat ook weer ogelost.

Vind het fijn dat jullie steunwoorden tegen me zeggen
Maar het is niet alleen voor ons moeilijk...
Bijvoorbeeld LauraC heeft dan wel een kindje (ook al is Michael geadopteerd) maar het verdriet blijft over het nog nooit zwanger zijn geweest en een kindje van eigen vlees en bloed te hebben gekregen.
Het blijft altijd een verdrietig proces, of je nu wel of niet een kind heb mogen krijgen via bijv adoptie of dat je volop bezig bent in het zh met vanalles.

[parkiet]

Ik vind het wel een prive ding, hoeft niet iedereen te weten.
Zeker mensen die je amper kent, zoals mensen bij mijn ouders in de kerk die aan mijn moeder gaan vragen of ze al eens oma zou worden (ondertussen heel binnenkort trouwens )
Nu vind ik het bij nabije familie of vrienden wel ok om het er over te hebben, maar vage kennissen, nee hoor, bemoei je met je eigen zaken

[NdW]

Ik heb veel mensen die er vooral naar gissen, ipv het vragen. Dan heb ik inderdaad liever dat ze het maar vragen. Gelukkig is er bij verschillende mensen om ons heen ook wel openheid.
En het wonder van zwanger worden/kinderen krijgen, blijft bijzonder! Zeker als je er langer op moet wachten... dan is het geluk -denk ik- daarna des te groter!