Pleegzorg

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
Boer Piet
Verkenner
Verkenner
Berichten: 92
Lid geworden op: 16 mar 2007 11:35
Locatie: Goch, DE

Pleegzorg

Berichtdoor Boer Piet » 30 jun 2008 11:17

Zijn er meerdere ervaringen met pleegzorg?

Ikzelf heb een pleegbroertje en zusje. Dit heeft heel veel druk gelegd op ons gezin. Wat voor ervaringen hebben anderen met pleegzorg? Zijn er misschien mensen die zelf uit huis geplaatst zijn?

Misschien zijn er zelfs stelletjes die nadenken over pleegzorg?
De meeste ideeën zijn niet nieuw, maar niemand kent de oude.

Evelien
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11384
Lid geworden op: 29 mei 2003 18:36

Berichtdoor Evelien » 30 jun 2008 11:28

wij zitten zowieso aan pleegzorg te denken ja. Ik zou nu al willen beginnen met cursussen die ze bieden voor pleegzorg. Maar je moet er samen achter staan en ervoor gaan. Mijn vriend is er nog niet aan toe.

Gebruikersavatar
ring
Mineur
Mineur
Berichten: 136
Lid geworden op: 13 jun 2008 13:41
Locatie: Noord-Brabant
Contacteer:

Berichtdoor ring » 30 jun 2008 11:55

Ik werk met kinderen die ook in gezinnen wonen door pleegzorg. Mijn ervaring is dat het voor het gezin waarin het kind geplaatst is best heel heftig kan zijn en het goed is dat er regelmatig even een time-out is voor het gezin.

Zelf zou ik in de toekomst dolgraag pleegouder worden. Denk alleen wel dat je er samen sterk voor in je schoenen moet staan en heel bewust de keuze moet maken het te doen en er dan ook helemaal voor gaan! En zelf zou ik als tip geven: begin er jong mee! Als je een tijd getrouwd bent en je gaat er dan aan beginnen (misschien omdat je geen kinderen kan krijgen) dan is het vaak toch moeilijker om aan dingen te wennen enzo, moet je wel voorstellen dat je dan achterin de dertig bent ofzo!
"Boeken zijn schepen die de uitgestrekte zeeën des tijds doorkruisen"

liefie
Generaal
Generaal
Berichten: 5272
Lid geworden op: 16 nov 2004 10:32

Berichtdoor liefie » 30 jun 2008 12:01

Goede vrienden van mijn ouders hebben een pleegkindje van 1,5 dat meisje is vanaf 3 dagen na de geboorte bij hun. En zelf hebben ze 5 kinderen in de leeftijd van 6 tot 19 jaar.
Toch zijn er best wel spanningen omdat er elke keer rechtzaken zijn om te kijken of het kindje al terug moet naar de ouders of niet.
Ikzelf zou hier echt niet tegen kunnen omdat je je heel erg hecht aan een kind. En je weet nooit wanneer je haar weer moet ''afstaan''

Gebruikersavatar
Tuinfluiter
Majoor
Majoor
Berichten: 1736
Lid geworden op: 23 feb 2008 15:50
Locatie: Noord-Brabant

Berichtdoor Tuinfluiter » 30 jun 2008 12:16

Wij denken wel eens na over een pleegkind bij ons in huis te nemen.
Het lijkt ons mooi om zo'n kindje liefde te geven en te helpen.
Wel zouden wij dan kiezen voor een jong pleegkind, want als kijken naar de oppaskinderen hier valt ons wel op de kleinere zich veel meer aan je gaan hechten enzo en dat vinden wij heel mooi, al zal dat ook wel moeilijk zijn als het kind eenmaal weer weg moet.
Maar als we het doen dan wachten we nog wel een paar jaar want het is niet zo dat we het nu direct al zouden willen, tis niet zomaar iets.
Ik zou wel eens willen weten hoelang het duurdt eer je dan zo'n pleegkind in huis hebt als je je hebt aangemeld en of de wachttijd voor een jong kind langer is als van een ouder kind.
Het is best spannend allemaal want we hebben ook niemand in de omgeving die iets met pleegzorg te maken heeft, dus we weten niet veel erover.

Gebruikersavatar
Saskia
Majoor
Majoor
Berichten: 1786
Lid geworden op: 01 nov 2003 13:08

Berichtdoor Saskia » 30 jun 2008 12:26

Mijn ouders hebben nu een pleegkind in huis van 9 jaar en het valt echt niet altijd mee. Zeker omdat hij ook een laag IQ heeft en het botst best wel eens. Het lastige is dat we het gezin waar hij uit komt goed kennen en dan heb je toch wel wat vooroordelen...
Ik denk dat het makkelijker is om een jong kindje te hebben, vandaar dat het voor oudere kinderen zo moeilijk is om ze te plaatsen.

Als je gaat voor pleegzorg moet je er inderdaad 100% voor gaan. Die kinders hebben genoeg meegemaakt en hebben vastigheid nodig. Dat ventje dat nu hier is ook, die heeft 5 jaar lang overal en nergens gelogeerd, gegeten, gespeeld en noem maar op.
En je moet ook goed op je eigen gezin blijven letten, dat jochie hier gaat 1 weekend per maand naar z'n eigen opa en oma, zodat ze hier 'onder elkaar' kunnen zijn. Dat blijkt gewoon nodig om het vol te kunnen houden.

Gebruikersavatar
MissF
Generaal
Generaal
Berichten: 8487
Lid geworden op: 16 nov 2004 22:25

Berichtdoor MissF » 30 jun 2008 12:28

Mijn schoonzus en zwager hebben naast hun 4 kids een pleegkindje. Zelfde leeftijd als hun driejarige meisje.
Ik wilde het zelf altijd heel graag, maar zie nu dat het best heel pittig is.
Als alles in z'n ritme is, en het jongetje gewoon al een paar weken daar is, gaat het prima, maar zodra hij maar een uurtje naar zijn moeder is geweest is het weer mis.
Volgens mij is het best een hele taak als ouders, maar nog veel meer voor de andere kinderen.
Vooral het nichtje van drie, die had haar eigen plekje, maar dat wordt nu gedeeld.
Ik krijg er wel meer twijfels bij om het zelf te doen
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...

liefie
Generaal
Generaal
Berichten: 5272
Lid geworden op: 16 nov 2004 10:32

Berichtdoor liefie » 30 jun 2008 12:34

Klopt hun moeten ook best veel laten en ze hebben niet echt een super groot huis dus moesten ze met meerdere op een kamer slapen terwijl dat niet altijd even goed klikt.
En ze gaan niet naar het buitenland meer op vakantie omdat die moeder dat niet goed vind. Ik vind zelf dat je eigen kinderen voorgaan en het niet ten koste moet gaan van je pleegkindje.
Al vind ik het wel heel knap dat mensen dit kunnen en doen

Gebruikersavatar
Boer Piet
Verkenner
Verkenner
Berichten: 92
Lid geworden op: 16 mar 2007 11:35
Locatie: Goch, DE

Berichtdoor Boer Piet » 30 jun 2008 13:04

Pleegzorg is iets heel moois. Kinderen kunnen in een veilige omgeving opgroeien bij mensen die van hen houden. Ik vind het echt super dat verschillende mensen nadenken over pleegzorg.

Ikzelf zou er niet snel aan beginnen, vanwege alle dingen die we thuis meegemaakt hebben. Mijn pleegzusje is jong bij ons gekomen (een half jaar oud) en zij is nu 4,5. Zij voelt als eigen, en dat heeft voor weinig problemen gezorgd.

Mijn pleegbroertje is 5,5, maar hij is gekomen toen hij drie was. Van hem is nooit gehouden, liefde stond voor hem gelijk aan sex. Hij is als peuter misbruikt. Hij wist echter niet hoe het was om op een normale manier van mensen te houden, hij deed dit door sexuele avances. In het begin zorgde dit voor medelijden, maar dat werd is snel geweldige irritatie naar hem en woede naar zijn 'moeder'. Dit gedrag zwakte gelukkig naar een jaar af. Inmiddels hadden we toen ook lang genoeg op de wachtlijst gestaan om proffesionele hulp te krijgen. Daarna is het langzaam beter gegaan, maar hij heeft nog steeds hechtingsproblemen. Voor mij voelt het nog steeds nauwelijks als een echt broertje.

Hiermee wil ik niemand bang maken voor pleegzorg, maar houd wel rekening met zulke probleemgevallen. Voor ons gezin is het een hele zware tijd geweest, maar ik denk dat het voor een jong stel ondraaglijk zou zijn geweest.

liefie schreef:Goede vrienden van mijn ouders hebben een pleegkindje van 1,5 dat meisje is vanaf 3 dagen na de geboorte bij hun. En zelf hebben ze 5 kinderen in de leeftijd van 6 tot 19 jaar.
Toch zijn er best wel spanningen omdat er elke keer rechtzaken zijn om te kijken of het kindje al terug moet naar de ouders of niet.
Ikzelf zou hier echt niet tegen kunnen omdat je je heel erg hecht aan een kind. En je weet nooit wanneer je haar weer moet ''afstaan''


Daarnaast zijn rechtszaken en bemoeingen van de biologische ouders heel vermoeiend. Hierbij wordt door de jeugdzorgmedewerkers en de biologische ouders zelden naar de rechten van het kind gekeken.

Ik vind het misdadig om een kind dat 1,5 jaar bij pleegouders heeft gewoond, terug te plaatsen bij de biologische ouders. Gelukkig krijgen de pleegouders steeds meer het recht om voor het kind op te komen, als het kind langer bij hen woont.
De meeste ideeën zijn niet nieuw, maar niemand kent de oude.

Gebruikersavatar
danserijn
Mineur
Mineur
Berichten: 219
Lid geworden op: 25 sep 2004 20:22
Locatie: Delft

Berichtdoor danserijn » 30 jun 2008 14:42

ik heb zelf in een pleeggezin gezeten, wat wil je erover weten? 8)
Will you take care of me
and love me the way i am.
Stay whit me.
I really care about you whit al my heart
I love you

Gebruikersavatar
ring
Mineur
Mineur
Berichten: 136
Lid geworden op: 13 jun 2008 13:41
Locatie: Noord-Brabant
Contacteer:

Berichtdoor ring » 30 jun 2008 14:45

danserijn schreef:ik heb zelf in een pleeggezin gezeten, wat wil je erover weten? 8)


Oeps.. kijk maar uit..nou word je het hemd van het lijf gevraagd! 8) Nee hoor, is geintje!

Nou misschien gewoon een hele simpele vraag: maar hoe heb jij het ervaren om in een pleeggezin te wonen en leven? (voor hoe lange tijd was het, en hoe oud was je?)
"Boeken zijn schepen die de uitgestrekte zeeën des tijds doorkruisen"

Gebruikersavatar
Boer Piet
Verkenner
Verkenner
Berichten: 92
Lid geworden op: 16 mar 2007 11:35
Locatie: Goch, DE

Berichtdoor Boer Piet » 30 jun 2008 14:46

Wat je kwijt wilt :wink:

Ik ben benieuwd, omdat ik alleen pleegzorg bij kleine kinderen van dichtbij ken.
De meeste ideeën zijn niet nieuw, maar niemand kent de oude.

Gebruikersavatar
danserijn
Mineur
Mineur
Berichten: 219
Lid geworden op: 25 sep 2004 20:22
Locatie: Delft

Berichtdoor danserijn » 30 jun 2008 14:59

ring schreef:
danserijn schreef:ik heb zelf in een pleeggezin gezeten, wat wil je erover weten? 8)


Oeps.. kijk maar uit..nou word je het hemd van het lijf gevraagd! 8) Nee hoor, is geintje!

Nou misschien gewoon een hele simpele vraag: maar hoe heb jij het ervaren om in een pleeggezin te wonen en leven? (voor hoe lange tijd was het, en hoe oud was je?)


Ik was 17 jaar en was thuis al heel veel vrijheid gewend.. Toen ik daar kwam kreeg ik opeens geen vrijheid meer.. Ik mocht maar 2 avonden weg en moest zeggen waar ik heen ging, hoe laat ik thuis kwam, en wat ik ging doen, opgehaald worden enz. Dus er werd heel wat afgenomen, maar ik kreeg ook dingen terug die ik thuis niet kreeg, zoals liefde, aandacht en een klein beetje veiligheid.
Het was alleen erg moeilijk om daar te wonen. Het waren pleegouders die zelf geen kinderen hadden, al ruim in de 40, en ik was hun derde pleegkind. Er woonde nog een ander meisje, mn pleegzusje dus, die iets jonger was dan mij. Op den duur gebruikte ze ons ook echt als huishoudhulpjes, wat ik niet echt als normaal meer ervaarde. (boodschappen, wc schoonmaken, koken enz)
Ik heb er 9 maanden gewoond en moest kiezen uit 2 "kwaden".. er blijven, of weer naar huis. Beide had ik geen zin in... maar ben toen toch voor mn vrijheid gegaan.

Ik merkte toen ik er woonde ook echt dat ze soms niet wisten wat ze moesten doen, en wat onzeker waren. Ze waren soms ook wat onberekenbaar en legde regels op die niet bij een 16,17 jarige meer horen.

Al met al waren het lieve mensen, bedoelde het echt wel goed. Maar waren naar mijn inzicht te onwetend over het opvoeden, en wat hoort bij welke leeftijd. Dat heb ik zelf als een enorm knelpunt ervaren waardoor ik ook weg ben gegaan, dat had ik niet verwacht bij een pleeggezin.
Will you take care of me

and love me the way i am.

Stay whit me.

I really care about you whit al my heart

I love you

Gebruikersavatar
ring
Mineur
Mineur
Berichten: 136
Lid geworden op: 13 jun 2008 13:41
Locatie: Noord-Brabant
Contacteer:

Berichtdoor ring » 30 jun 2008 15:07

danserijn schreef:
ring schreef:
danserijn schreef:ik heb zelf in een pleeggezin gezeten, wat wil je erover weten? 8)


Oeps.. kijk maar uit..nou word je het hemd van het lijf gevraagd! 8) Nee hoor, is geintje!

Nou misschien gewoon een hele simpele vraag: maar hoe heb jij het ervaren om in een pleeggezin te wonen en leven? (voor hoe lange tijd was het, en hoe oud was je?)


Ik was 17 jaar en was thuis al heel veel vrijheid gewend.. Toen ik daar kwam kreeg ik opeens geen vrijheid meer.. Ik mocht maar 2 avonden weg en moest zeggen waar ik heen ging, hoe laat ik thuis kwam, en wat ik ging doen, opgehaald worden enz. Dus er werd heel wat afgenomen, maar ik kreeg ook dingen terug die ik thuis niet kreeg, zoals liefde, aandacht en een klein beetje veiligheid.
Het was alleen erg moeilijk om daar te wonen. Het waren pleegouders die zelf geen kinderen hadden, al ruim in de 40, en ik was hun derde pleegkind. Er woonde nog een ander meisje, mn pleegzusje dus, die iets jonger was dan mij. Op den duur gebruikte ze ons ook echt als huishoudhulpjes, wat ik niet echt als normaal meer ervaarde. (boodschappen, wc schoonmaken, koken enz)
Ik heb er 9 maanden gewoond en moest kiezen uit 2 "kwaden".. er blijven, of weer naar huis. Beide had ik geen zin in... maar ben toen toch voor mn vrijheid gegaan.

Ik merkte toen ik er woonde ook echt dat ze soms niet wisten wat ze moesten doen, en wat onzeker waren. Ze waren soms ook wat onberekenbaar en legde regels op die niet bij een 16,17 jarige meer horen.

Al met al waren het lieve mensen, bedoelde het echt wel goed. Maar waren naar mijn inzicht te onwetend over het opvoeden, en wat hoort bij welke leeftijd. Dat heb ik zelf als een enorm knelpunt ervaren waardoor ik ook weg ben gegaan, dat had ik niet verwacht bij een pleeggezin.


Super dat je dit met ons wilt delen! Jij als 'ervaringsdeskundige' kunt tenslotte weten hoe het in het echt is!

Ik kan me wel voorstellen dat het moeilijk is om dan opeens in een gezin te zitten waar alles anders is dan wat je gewend was. Jammer ook voor jou om te ervaren dat je verwachtingen niet uitkomen, maar gelukkig heb je nog wel positieve dingen waar je op terug kunt kijken.

Hoe was het toen om weer thuis te wonen?
"Boeken zijn schepen die de uitgestrekte zeeën des tijds doorkruisen"

MarinusCopy

Berichtdoor MarinusCopy » 30 jun 2008 17:28

Ik ben pleegkind geweest. Geen slecht woord over pleegouders. Vooral omdat pleegkinderen vaak kinderen voor gevorderden zijn. Ik wel iig. :lol:


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 69 gasten