Kan liefde je aangepraat worden?Relatie op het spel

[Evelien]

miss. ligt het ook aan de leeftijd?

[Alphonsus]

miss. ligt het ook aan de leeftijd?

Ouder worden maakt je meestal milder.

[Ezeltje]

Wat ligt aan de leeftijd? Hij is 25 en ik 18, en hij heeft een eigen huis en ik woon nog thuis, dus hij was al meer gevormd dan ik toen ik hem leerde kennen, toen was ik 15 en hij 22 als ik het goed uitgerekend heb;) dat was in het begin irritant, omdat ik nog lang niet over alles een mening en ervaring had en hij wel. Maar aan de andere kant heeft het me ook gevormd en ben ik nu wie ik ben(super volwassen ) en kan ik me geen leven meer indenken zonder hem. Als ik hem misschien nu pas had ontmoet had ik misschien geen verkering met hem gekregen, aangezien ik dan op een andere manier(met een andere mening) was opgegroeid. Maar nu liggen de zaken anders en ik ben blij dat ik hem destijds heb ontmoet

[Mary Pickford]

hoe wil jij dan omgaan met bepaalde smaak? mening? over kleding/meubels/auto/fiets/etc..?

Om discussies over dit soort dingen zet je je relatie toch niet op het spel? Dan moeten de smaken wel héél erg ver uit elkaar liggen volgens mij...

[Ezeltje]

hoe wil jij dan omgaan met bepaalde smaak? mening? over kleding/meubels/auto/fiets/etc..?

Om discussies over dit soort dingen zet je je relatie toch niet op het spel? Dan moeten de smaken wel héél erg ver uit elkaar liggen volgens mij...

Mee eens, maar dat is maar net welke prioriteiten je stelt: kun je als partners beter dicht bij elkaar liggen en elkaar goed aanvoelen, of is het beter/fijner/uitdagender om veel van elkaar te verschillen en elkaar aan te vullen?

[Alphonsus]

Wat ligt aan de leeftijd? Hij is 25 en ik 18, en hij heeft een eigen huis en ik woon nog thuis, dus hij was al meer gevormd dan ik toen ik hem leerde kennen, toen was ik 15 en hij 22 als ik het goed uitgerekend heb;) dat was in het begin irritant, omdat ik nog lang niet over alles een mening en ervaring had en hij wel. Maar aan de andere kant heeft het me ook gevormd en ben ik nu wie ik ben(super volwassen ) en kan ik me geen leven meer indenken zonder hem. Als ik hem misschien nu pas had ontmoet had ik misschien geen verkering met hem gekregen, aangezien ik dan op een andere manier(met een andere mening) was opgegroeid. Maar nu liggen de zaken anders en ik ben blij dat ik hem destijds heb ontmoet

Goed getuigenis en geeft ook aan dat je in wijsheid gegroeid bent.
Heb hem (je vriend) dan des te meer lief
Alles tot Gods eer.

[Mary Pickford]

hoe wil jij dan omgaan met bepaalde smaak? mening? over kleding/meubels/auto/fiets/etc..?

Om discussies over dit soort dingen zet je je relatie toch niet op het spel? Dan moeten de smaken wel héél erg ver uit elkaar liggen volgens mij...

Mee eens, maar dat is maar net welke prioriteiten je stelt: kun je als partners beter dicht bij elkaar liggen en elkaar goed aanvoelen, of is het beter/fijner/uitdagender om veel van elkaar te verschillen en elkaar aan te vullen?

Dat is zo, maar je komt toch nooit iemand tegen met precies dezelfde smaak. Dus over dat soort dingen komen er hoe dan ook vroeg of laat discussies. Als je allebei van BMW's én Mercedessen houdt, zal er toch een keer gekozen moeten worden he...
Moet je er natuurlijk wel eerst geld voor hebben, dat lijkt me eerder iets om flink ruzie over te maken .

Maar ik snap je punt hoor...

[Ezeltje]

Ik ga voor de Mercedes, m'n vriend betaalt wel

[Alphonsus]

hoe wil jij dan omgaan met bepaalde smaak? mening? over kleding/meubels/auto/fiets/etc..?

Om discussies over dit soort dingen zet je je relatie toch niet op het spel? Dan moeten de smaken wel héél erg ver uit elkaar liggen volgens mij...

Mee eens, maar dat is maar net welke prioriteiten je stelt: kun je als partners beter dicht bij elkaar liggen en elkaar goed aanvoelen, of is het beter/fijner/uitdagender om veel van elkaar te verschillen en elkaar aan te vullen?

Dat is zo, maar je komt toch nooit iemand tegen met precies dezelfde smaak. Dus over dat soort dingen komen er hoe dan ook vroeg of laat discussies. Als je allebei van BMW's én Mercedessen houdt, zal er toch een keer gekozen moeten worden he...
Moet je er natuurlijk wel eerst geld voor hebben, dat lijkt me eerder iets om flink ruzie over te maken (h).

Maar ik snap je punt hoor...

Neen, het is toen een SAAB cabrio geworden.
En.... geld, banken hebben genoeg geld. Of de overwaarde van je huis, of geld van je ouders, of geld komend uit een flinke meevaller.

Dus geen geruzie.

[MissF]

Meningsverschillen zijn heus niet erg, maar hier is het soms erg irritant, omdat we nergens dezelfde mening en smaak over hebben. Wij moeten altijd allebei een beetje water bij de wijn doen. En dat is hartstikke goed dat we dat nu prima kunnen, maar echt niet altijd leuk!
Ik las pas een uitspraak dat je bij elke ruzie elkaar beter leert kennen.
Nu hebben wij nooit echt ruzie, nouja, ik maak wel ruzie, maar hij absoluut niet, maar op momenten dat we iets uit moeten praten denk ik vaak: wauw, dat kende ik niet van hem, wat leuk
Maargoed, wij zitten ook nog wel in een beginfase, met 8,5 maandjes getrouwd te zijn, en we zijn gewoon nog steeds enorm gek op elkaar. Dus we komen er altijd weer uit. Ben benieuwd hoe dat gaat als we langer samen zijn, en iemand van ons onze zin wil gaan krijgen...

[Mary Pickford]

Ben benieuwd hoe dat gaat als we langer samen zijn, en iemand van ons onze zin wil gaan krijgen...

Kwestie van de aller-aller-allerlangste adem hebben, lijkt me...

[Ezeltje]

Kan ik helemaal mee instemmen MissF! Hoewel ik nog niet getrouwd ben, komen ik en mijn vriend er ook nog elke keer uit. De reden echter dat we nog niet gaan trouwen is dat we niet weten of dat in de toekomst ook zo blijft, omdat je dan nog elke dag 'op elkaars lip' zit. Af en toe loopt 1 van ons boos weg, ik denk dat als we getrouwd zouden zijn ik vaak een eindje om ga fietsen.... omdat je dan dichter op elkaars lip zit en dan ook sneller ruzie krijgt. Ik ben blij om te horen dat ook getrouwde mensen niet altijd zeker zijn van hun relatie(niet dat ik dat iemand toewens, maar hopelijk snappen jullie wat ik bedoel ) Zelf hebben we er welleens over nagedacht om eerst samen te gaan wonen, om te testen of we dan ook nog goed met elkaar kunnen leven zonder elke dag ruzie te hebben. Maar omdat we het huwelijk niet als een 'test' zien, hebben we besloten om nog een paar jaar te wachten met trouwen zodat we elkaar nog beter leren aanvoelen en daardoor ook leren om ruzies op te lossen. Wel gaan we zomers samen op vakantie, we zien er allebei nu weer heel erg naar uit, dus.... ik heb er alle vertrouwen in. Hoewel een huwelijk niet bedoeld is om uit te proberen, blijft het toch altijd een sprong in het diepe. Maar om die sprong te wagen en goed terecht te komen, mag ik gelukkig vertrouwen op de liefde van m'n vriend en op God.

[MissF]

Ik vond het getrouwde leven niets anders dan verkeringstijd eigenlijk. Maar wij zagen elkaar toen ook al veel. Dat scheelt misschien.
en ik was vanaf mijn 16e al zeker dat ik met hem zou gaan trouwen en tot de dood ons scheidt zou samenleven. Hij kwam daar iets later achter, maar wij hebben totaal geen twijfels gehad in onze relatie. maar daarom is het ook goed om soms te zeggen:' Oke, we hebben een verschil van mening, dat mag. We blijven twee totaal verschillende mensen, en we passen ons aan elkaar aan.' En daardoor blijft onze relatie denk ik zo enorm goed.
Ook omdat we samen veel lezen en praten. Je moet gewoon je best doen om je relatie goed te houden, het gaat echt niet zomaar vanzelf. En van alleen liefde kun je toch niet leven, al is het wel een handige bijkomstigheid
Nee, twijfels hebben we nooit gehad, maar het valt niet altijd mee, die verschillen.

En trouwens, ik pas me gewoon soms aan, aan hem. En hij aan mij. Hij vindt tranen irritant (behalve als het echt erg is ), dus jank ik gewoon wat minder. Is ook goed voor mezelf Of ik jank als hij er niet bij is.
Net als hij alleen rookt als ik er niet bij ben. Omdat ik dat enorm goor vindt. Ach, zo vind je samen je weg wel

[Ezeltje]

Kwestie van de aller-aller-allerlangste adem hebben, lijkt me...

Klinkt niet erg positief vind ik.... want elke adem raakt een keertje op.... het komt bij mij over alsof je moet proberen zolang mogelijk door te blijven ademen/knokken totdat de bom barst....

[Gerdien B.]

Persoonlijk zou ik mij daar niet door tegen houden. WIj houden voor elkaar en meningsverschillen, problemen e.d. zijn we altijd te boven gekomen en uit gekomen. Waarom zou dat in de toekomst anders gaan?
Het is maar wat je er aan wilt doen. Je zulkt beiden moeten blijven werken aan je relatie en samen blijven zoeken naar oplossingen op de punten waar dat nodig is.
Voor mij is dat gene reden om niet te trouwen. We houden van elkaar, we hebben al veel bereikt en de rest kan ook binne het huwelijk. In het begin zal het vast wel wennen zijn en zullen we vast wel tegen dingen aanlopen... dat zij zo en dat komt ook vast wel weer goed. We zoeken altijd net zolang tot we een oplossing hebben, eerder stoppen we niet met zoeken.