Maar ik heb ooit eens aan mijn schoonmoeder gevraagd: als ik nou belijdenis zou willen doen in hun kerk, zou je dan wel komen?
Nou, dan zou ze vooraan zitten.
En dat terwijl ik me heb laten dopen.
Dat is dan toch krom? Wanneer iemand die zich heeft laten dopen (als volwassene, voor de duidelijkheid!) belijdenis wil doen en zich bij een refo-kerk wil aansluiten, dan is dat geen probleem, maar wanneer iemand het andersom doet, dan ineens gaan mensen steigeren.
Ik heb dezelfde vraag gesteld aan mijn moeder: wat als ik me bij de kerk van mijn schoonouders zou willen aansluiten en belijdenis zou willen doen?
Nou, niks aan de hand: mijn moeder zou vooraan in de kerk zitten.
Punt van mijn verhaal: mijn evangelische moeder zou het allemaal prima vinden en achter mijn keuzes staan (omdat ze, zoals ze zelf zegt, God dankbaar zou zijn dat Hij haar dochter een plekje heeft gegeven in een kerk waar ze zich kennelijk thuis voelt), mijn reformatorische schoonmoeder was in de rouw en had al plaatsen in de hel gereserveerd voor mijn man en mij...