Ik had samen met een collega een vrouw verzorgd, ik kwam daar binnen op de kamer en ik wist meteen dat er iets mis was. Ze was enorm verkouden, hoestte bij het leven en er hing gewoon een nare sfeer. Ik had mijn collega gebeld en die heeft de huisarts van een andere afdeling zo snel mogelijk gehaald (was op dat moment aan het schouwen bij een mw. die net was overleden).
Huisarts komt kijken, luistert een beetje en verzekerd dat er niets aan de hand is. Gewoon verkouden.
Ik zet de mevrouw in de stoel en breng ze naar de huiskamer. Onmiddellijk begint ze naar 1 kant te hangen, laat het drinken lopen, geeft hoofdpijn aan en heeft wazige ogen.
Ik bel mijn andere collega en die komt kijken. We leggen haar direct op bed en bellen diezelfde huisartsenpost weer op of hij terug wil komen. Opnieuw verzekerd hij: niets aan de hand, ze is moe en ze moet rusten van de verkoudheid.
Mijn collega en wisten het zeker dat ze een flinke CVA heeft gehad. Haar zoon is onmiddellijk gekomen en bevestigd dat het een CVA is. Hij heeft dit eerder met zijn moeder meegemaakt.
Mijn collega geeft mij weliswaar een compliment dat ik zo snel heb gehandeld en dat ik toch aandrong op de huisarts dat ie weer terug moest komen. Vond ik heel leuk dat ik een compliment kreeg maar ik baalde ontzettend dat ze niet naar het ziekenhuis werd gebracht (mijn collega als verpleegkundige zei dat ze dan een dosis bloedverdunners zou krijgen) en ik baalde dat ze zo bot is behandeld! Almetal heeft ze 10dagen op bed gelegen dus het was echt een flinke CVA, ze heeft echt een flinke tik gehad. Bedankt huisarts!!
Zoals ik nu 
