*Annet* schreef:Dus kom maar op met jullie goede ideeën hoe ik het volgens jullie het beste aan kan pakken.
Ik werd vroeger vrij hard aangepakt door mijn ouders. Als deze situatie hier thuis was geweest had mijn moeder gezegd: "Nu luisteren, anders zet ik de koude douche aan. Ik tel tot 3! 1, 2...". Ik had gewoon te luisteren, want anders ging de koude douche echt aan.
Uit angst om gestraft te worden deed ik wat mijn ouders wilden, want ik kreeg wel fysieke straffen; pak slaag op mijn achterste, mee gesleurd naar mijn kamer of klap in gezicht. Het voelde echt enorm vernederend, helemaal als er anderen bijwaren. Ik heb er niets aan over gehouden verder, maar was vroeger wel bang om geslagen te worden.
Mocht ik ooit kinderen krijgen, zou ik hen niet willen slaan. Corrigerend de vingers aantikken vind ik oké, maar verder zou ik niet willen gaan.
In de klas geef ik kinderen wel eens straf. Dit heb ik niet zo vaak gedaan, dat was niet nodig. Als kinderen niet deden wat ik wilde, dan ging ik de kinderen aanwijzen die het wel goed deden en hen complimenten geven. Liever belonen dan straffen dus. Wel heb ik bijvoorbeeld een keer een jongetje uit de kring verwijderd. We hadden een kringgesprek en dit jongentje trok gekke bekken als er iemand aan het woord was, ik zei dat hij dit niet mocht doen omdat het niet aardig was naar anderen toe. Toen gebeurde het nog een keer, eigenlijk was ik boos maar ik bleef rustig en zei dat als hij het nog een keertje deed hij uit de kring werd gezet. Ik draai me om en begin zelf iets te vertellen, deed hij het weer! Dus moest hij aan zijn tafeltje zitten. Toen werd het kringgesprek heel leuk, hij zat te luisteren en steekt ook zijn vinger op. Maar hij mocht toen niet mee doen, dat vond hij best jammer. Kort daarna mocht hij weer in de kring, een tweede kans om het goed te maken. Daarna geen incidentjes meer gehad met deze jongen

Wat ik ook heb gemerkt is dat kinderen de behoefte hebben om te horen dat je ze lief vind als je ze hebt gestraft. na een straf het goedmaken ivind ik belangrijk

Dus, dat.