rafaell schreef:Omdat ik dat nu eenmaal weet, je bent daar wettelijk toe verplicht (i.i.g. als het adoptiekind nog een moeder heeft). Hoe dan ook, sommige mensen verdienen dus hun geld aan adoptiekindjes, ook organisaties die alleen vondelingen doen en dat vind ik een onwenselijke zaak. Die vondelingen behoren in eigen land in een tehuis opgevangen te worden.
Ok, dan ben je vondeling in - noem eens een land - Haiti, Zuid-Afrika, Ethiopie... ofzo. Heb je weleens iets gezien op TV van zo'n tehuis? Met z'n allen in een enorme slaapzaal vol met tientallen bedjes, kinderen die aan de lopende band hun eten krijgen. Als ze een bepaalde leeftijd hebben bereikt moeten ze vaak weg, maar waarheen? Veel kinderen, die ondanks goede zorg van de verzorgers, weinig tot geen liefde hebben gekend, eigenlijk een beetje zelf groot geworden zijn, simpelweg omdat het land waarin ze toevallig gevonden zijn, niet de middelen of de wil heeft om ze een normaal leven te geven. Onder een normaal leven versta ik niet een leven in een rijk westers land, maar een leven vol liefde en persoonlijke aandacht.
In de Volkskrant stond laatst een vreselijk (wat betreft inhoud) artikel over kinderen in Haiti. Ouders doen die kinderen gewoon weg, ouders verkopen die kinderen aan wat rijkere families, die zo'n kind als slaaf gebruiken voor huishoudelijk werk, werk op het land, etc. Als het kind geluk heeft, belandt het in een tehuis. Daar kan het redelijk veilig opgroeien, uitkijkend over de sloppenwijken, in de wetenschap dat ze, wanneer ze te oud zijn, daar de straat op gaan. Dus wachten op ouders. Hun enige kans.
En zo, beste rafaell, vergaat het vele kinderen. En jij vindt, dat deze kinderen in de tehuizen horen?
Volgende week beginnen ik en mijn man aan de verplichte voorlichtingscursus. Dan hebben we over een paar maanden/half jaar, als het een beetje meezit, toestemming om een kindje (hopelijk 2) te adopteren. Uit zo'n tehuis. En daar is niets onwenselijks aan.
