Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij ziet op

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij ziet op

Berichtdoor Kaw » 04 dec 2003 14:18

Vraag: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij ziet op het kruislijden van Jezus? Of is het altijd de wet die ons van zonde overtuigt en nooit anders?

Antwoord: Dat de wet overtuigt van zonde is bij de vraagsteller bekend. Inderdaad. We weten dat uit Vraag en Antw. 3 van onze Catechismus: "Waaruit kent gij uw ellende? Uit de wet Gods." (Zie ook Antw. 115). Vooral iemand als Kohlbrugge heeft gehamerd op het belang van de wet voor de kennis der zonde. Toch stelt hij aan de andere kant ook dat het kruis ons nog meer veroordeelt dan Gods wet. Want hoe de wet een zondaar kan overtuigen van zijn ellende, hij kan hem nooit bekeren. Er is immers meer nodig. De ware droefheid over de zonde en de bekering van hart is niet alleen door de wet, maar vooral door het Evangelie. En daarom is het inderdaad mogelijk om onze zonden te leren als we zien op het kruislijden van Jezus. Waar moeten we buiten Christus onze diepste ellendekennis immers anders vandaan halen? Hij predikt de wet vanaf het kruis. Met Zijn bloed. Vanuit Zijn stervende liefde. Laten we daarom altijd de wet zien in het licht van de liefde van de Heere Jezus.

Lezer(es), er is geen plekje op de wereld waar dieper is gebleken dat de wet geestelijk is, dan op Golgotha. De moordenaar kwam door het zien op Christus' zelfverloochende liefde, tot de ontdekking van zijn eigen haat en zonde. En wanneer worden de 3000 op de Pinksterdag verslagen in het hart? Als Petrus hen in zijn preek meeneemt naar Golgotha: "Deze Jezus, die gij gekruisigd hebt." Dan worden ze ontdekt aan hun zonde en breekt hun hart.

Spurgeon zei: "Als u de zonden wilt zien in haar dodelijkheid, zie dan op de stervende Middelaar." Hij is immers de levende illustratie van onze ellende. De Man van Smarten, op Wie God alle ellende deed neerkomen.


Wat een mooi antwoord!
(Dat mag toch ook een keer gezegt worden?)

janp
Verkenner
Verkenner
Berichten: 39
Lid geworden op: 04 dec 2003 16:19

Re: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij zie

Berichtdoor janp » 04 dec 2003 16:37

Kaw schreef:
Vraag: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij ziet op het kruislijden van Jezus? Of is het altijd de wet die ons van zonde overtuigt en nooit anders?

Antwoord: Dat de wet overtuigt van zonde is bij de vraagsteller bekend. Inderdaad. We weten dat uit Vraag en Antw. 3 van onze Catechismus: "Waaruit kent gij uw ellende? Uit de wet Gods." (Zie ook Antw. 115). Vooral iemand als Kohlbrugge heeft gehamerd op het belang van de wet voor de kennis der zonde. Toch stelt hij aan de andere kant ook dat het kruis ons nog meer veroordeelt dan Gods wet. Want hoe de wet een zondaar kan overtuigen van zijn ellende, hij kan hem nooit bekeren. Er is immers meer nodig. De ware droefheid over de zonde en de bekering van hart is niet alleen door de wet, maar vooral door het Evangelie. En daarom is het inderdaad mogelijk om onze zonden te leren als we zien op het kruislijden van Jezus. Waar moeten we buiten Christus onze diepste ellendekennis immers anders vandaan halen? Hij predikt de wet vanaf het kruis. Met Zijn bloed. Vanuit Zijn stervende liefde. Laten we daarom altijd de wet zien in het licht van de liefde van de Heere Jezus.

Lezer(es), er is geen plekje op de wereld waar dieper is gebleken dat de wet geestelijk is, dan op Golgotha. De moordenaar kwam door het zien op Christus' zelfverloochende liefde, tot de ontdekking van zijn eigen haat en zonde. En wanneer worden de 3000 op de Pinksterdag verslagen in het hart? Als Petrus hen in zijn preek meeneemt naar Golgotha: "Deze Jezus, die gij gekruisigd hebt." Dan worden ze ontdekt aan hun zonde en breekt hun hart.

Spurgeon zei: "Als u de zonden wilt zien in haar dodelijkheid, zie dan op de stervende Middelaar." Hij is immers de levende illustratie van onze ellende. De Man van Smarten, op Wie God alle ellende deed neerkomen.


Wat een mooi antwoord!
(Dat mag toch ook een keer gezegt worden?)


Waarom vind jij dat, KAW? Wil jij soms over de muur klimmen?

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Re: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij zie

Berichtdoor Kaw » 04 dec 2003 16:41

janp schreef:Waarom vind jij dat, KAW? Wil jij soms over de muur klimmen?


Op wat voor manier? Hoe bedoel je?

janp
Verkenner
Verkenner
Berichten: 39
Lid geworden op: 04 dec 2003 16:19

Re: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij zie

Berichtdoor janp » 04 dec 2003 16:50

Kaw schreef:
janp schreef:Waarom vind jij dat, KAW? Wil jij soms over de muur klimmen?


Op wat voor manier? Hoe bedoel je?


Dat je direkt bij het kruis of, nog sterker, bij de dankbaarheid wilt beginnen.

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Re: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij zie

Berichtdoor Kaw » 04 dec 2003 16:54

janp schreef:
Kaw schreef:
janp schreef:Waarom vind jij dat, KAW? Wil jij soms over de muur klimmen?


Op wat voor manier? Hoe bedoel je?


Dat je direkt bij het kruis of, nog sterker, bij de dankbaarheid wilt beginnen.


Dat vind ik een ongefundeerde en doorgeschoten conclussie. En wat is het probleem om bij het kruis te beginnen? Bang dat mensen te snel bekeerd worden? Of heb je gewoon een hekel aan christocentrische prediking, omdat die preken een produkt zijn van de Jezus-beweging zoals beschreven in de Saambinder...

janp
Verkenner
Verkenner
Berichten: 39
Lid geworden op: 04 dec 2003 16:19

Re: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij zie

Berichtdoor janp » 04 dec 2003 17:07

Dat vind ik een ongefundeerde en doorgeschoten conclussie. En wat is het probleem om bij het kruis te beginnen? Bang dat mensen te snel bekeerd worden? Of heb je gewoon een hekel aan christocentrische prediking, omdat die preken een produkt zijn van de Jezus-beweging zoals beschreven in de Saambinder...[/quote]

Het probleem om bij het kruis te beginnen is de volgende: "Jezus is gestorven voor zondaren, ik ben een zondaar, dus...". En het zou erg zijn, als de duivel jou, mij en anderen op het verkeerde been wil zetten.

Ik zou je een andere vraag willen stellen: moeten wij de drie stukken van de HC scheiden of moeten we ze onderscheiden?

De uitdrukking "christocentrische prediking" wordt door jan en alleman gebruikt. Wat bedoel je hiermee?

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Re: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij zie

Berichtdoor Kaw » 05 dec 2003 09:41

janp schreef:
Kaw schreef:Dat vind ik een ongefundeerde en doorgeschoten conclussie. En wat is het probleem om bij het kruis te beginnen? Bang dat mensen te snel bekeerd worden? Of heb je gewoon een hekel aan christocentrische prediking, omdat die preken een produkt zijn van de Jezus-beweging zoals beschreven in de Saambinder...


Het probleem om bij het kruis te beginnen is de volgende: "Jezus is gestorven voor zondaren, ik ben een zondaar, dus...". En het zou erg zijn, als de duivel jou, mij en anderen op het verkeerde been wil zetten.


Ja, stel je voor dat je per ongeluk je verlossing in Christus zou zoeken. Denk je dat de duivel wil dat we ons ook op een enkele manier inlaten met Christus? Dan is hij in zichzelf verdeeld en dat is hij echt niet. Ik heb het niet over de mensen die Jezus beschouwen als een toffe vriend, maar mensen die hun redding zoeken in Jezus, om Zijn middelaarsschap, vanwege hun schuld bij God.

Laten we eens nader bezien hoe de bijbel met het evangelie omgaat:

De eerste preek van de discipelapostel Petrus:
Hand. 2 schreef:14 Maar Petrus, staande met de elven, verhief zijn stem, en sprak tot hen: Gij Joodse mannen, en gij allen, die te Jeruzalem woont, dit zij u bekend, en laat mijnwoorden tot uw oren ingaan. 15 Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt: want het is eerst de derde ure van de dag. 16 Maar dit is het, wat gesproken is door den profeet Joel: 17 En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees: en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingenzullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen. 18 En ook op Mijn dienstknechten, en op Mijn dienstmaagden, zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten, en zij zullen profeteren. 19 En Ik zal wonderen geven in den hemel boven, en tekenen op de aarde beneden, bloed en vuur, en rookdamp. 20 De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat de grote en doorluchtige dag des Heeren komt. 21 En het zal zijn, dat een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden. 22 Gij Israelietische mannen, hoort deze woorden: Jezus den Nazarener, een Man van God, onder ulieden betoond door krachten, en wonderen, en tekenen, die God door Hem gedaan heeft, in het midden van u, gelijk ook gijzelven weet: 23 Dezen, door den bepaalden raad en voorkennis Gods overgegeven zijnde, hebt gij genomen, en door de handen der onrechtvaardigen aan het kruis gehecht engedood: 24 Welken God opgewekt heeft, de smarten des doods ontbonden hebbende, alzo het niet mogelijk was, dat Hij van denzelven dood zou gehouden worden. 25 Want David zegt van Hem: Ik zag den Heere allen tijd voor mij: want Hij is aan mijn rechter hand, opdat ik niet bewogen worde. 26 Daarom is mijn hart verblijd: en mijn tong verheugt zich: ja, ook mijn vlees zal rusten in hope: 27 Want Gij zult mijn ziel in de hel niet verlaten, noch zult Uw Heilige over geven, om verderving te zien. 28 Gij hebt mij de wegen des levens bekend gemaakt: Gij zult mij vervullen met verheuging door Uw aangezicht. 29 Gij mannen broeders, het is mij geoorloofd vrij uit tot u te spreken van den patriarch David, dat hij beide gestorven en begraven is, en zijn graf is onder ons totop dezen dag. 30 Alzo hij dan een profeet was, en wist, dat God hem met ede gezworen had, dat hij uit de vrucht zijner lenden, zoveel het vlees aangaat, den Christus verwekkenzou, om Hem op zijn troon te zetten: 31 Zo heeft hij, dit voorziende, gesproken van de opstanding van Christus, dat Zijn ziel niet is verlaten in de hel, noch Zijn vlees verderving heeft gezien. 32 Dezen Jezus heeft God opgewekt: waarvan wij allen getuigen zijn. 33 Hij dan, door de rechter hand Gods verhoogd zijnde, en de belofte des Heiligen Geestes, ontvangen hebbende van den Vader, heeft dit uitgestort, dat gij nuziet en hoort. 34 Want David is niet opgevaren in de hemelen: maar hij zegt: De Heere heeft gesproken tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechter hand. 35 Totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten. 36 Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israels, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt. 37 En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders? 38 En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden: en gij zult de gave desHeiligen Geestes ontvangen. 39 Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal. 40 En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht! 41 Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt: en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen.


Waarneer wij deze preek doorlezen zien wij dat Petrus begint bij de kruiziging van Jezus. Dit werk schilderde hun ellende voor hun ogen. Ook op de vraag van de joden heeft hij een actief en geen passief antwoord:"Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden: en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen." Geen eindeloze weg van lijdelijk wachten op eventuele verlossing, maar zekerheid en daadkracht; niet uit mensen, maar door de Geest.

janp schreef:Ik zou je een andere vraag willen stellen: moeten wij de drie stukken van de HC scheiden of moeten we ze onderscheiden?


We moeten de drie stukken van de HC onderscheiden, maar deze zijn niet bedoelt om in een volgorde geleerd te worden. Indien dit het geval was dan zou de HC niet begonnen zijn met vraag en antwoord 1, maar zouden de opstellers deze achteraan hebben gezet. Ook zou je eens moeten letten op de verdeling. Omtrent de verlossing worden veel meer vragen gewijdt dan aan de ellende.

Maar zou jij eens kunnen vertellen waar de bevindelijke leer verkondigt wordt door Jezus of Paulus of enig ander bijbels persoon? Hoe kijkt Paulus aan tegen zijn gemeenten? Moeten ze allemaal nog bekeerd worden? Moeten ze allemaal nog arm worden voor God? Moeten ze hun ellende nog leren inleven? Moeten ze oppassen dat ze met een ingebeelde bekering? Nee! Kort gezegt vermaand Paulus hun tot een heilig leven in Jezus Christus.

janp schreef:De uitdrukking "christocentrische prediking" wordt door jan en alleman gebruikt. Wat bedoel je hiermee?


Dat Christus centraal staat en niet de mens. Bij een bevindelijke preek over wat de mens allemaal niet moet meemaken, komt het ware werk van Christus niet aan bod. Men spreekt over de verborgen en plaatsmakende werk van Hem, maar Zijn verlossingskracht wordt buiten beschouwing gelaten. Weet jij hoe je toegang kunt krijgen tot Zijn genadewerk? Weet jij dat je toegang MAG krijgen tot zijn genadewerk? Dat weet bijna niemand die onder de bevindelijke prediking leeft. Alleen de mensen die zelfstandig de bijbel lezen en zo nu en dan een oude preek van een oudvader lezen, komen er achter dat het niet precies zo ligt als in de prediking naar voren komt.

janp
Verkenner
Verkenner
Berichten: 39
Lid geworden op: 04 dec 2003 16:19

Re: Is het mogelijk dat iemand zijn zonden leert als hij zie

Berichtdoor janp » 05 dec 2003 22:30

Kaw schreef:We moeten de drie stukken van de HC onderscheiden, maar deze zijn niet bedoelt om in een volgorde geleerd te worden. Indien dit het geval was dan zou de HC niet begonnen zijn met vraag en antwoord 1, maar zouden de opstellers deze achteraan hebben gezet. Ook zou je eens moeten letten op de verdeling. Omtrent de verlossing worden veel meer vragen gewijdt dan aan de ellende.


Rake klappen. Deze manier van spreken laat ik maar voor jou rekening.

Ik ben niet opgegroeid in de bevindelijke/reformatorische kring, maar met de contacten die ik de laatste jaren veelvuldig heb, herken ik me niet in jouw verhaal.

Laten we eens bij Zacharias Ursinus te rade gaan. Hij kan ons het beste uitleggen wat hij met de ellendekennis bedoeld in vraag en antwoord 2:

"De kennis der ellende is hoogst nodig, niet omdat zij enige troost in haarzelf bevat – want zij is integendeel niet anders dan tot verschrikking en vervaarnis van de zondaar! – maar om deze drie speciale redenen.
1. Omdat ze in ons een begeerte opwekt om verlost en getroost te worden. Want zoals bekendheid met de ziekte bij de zieke een begeerte naar de medicijnen opwekt, terwijl daarentegen het niet-beseffen der ziekte de ziekte naar geen dokter doet omzien; zo staat het nu ook met de zondaar, die zijn ellende niet kent en gevoelt; zo iemand begeert noch zoekt, veel minder verkrijgt hij zijn verlossing. Want God geeft Zijn weldaden uitsluitend op een ernstig en volhardend gebed, zoals de Zaligmaker zegt, Matth 9:12, Matth 7: 7v, Matth 5:6, Matth 11:28. Zie ook Jes. 57:15. Hetgeen dus nodig is om een begeerte naar verlossing in ons op te wekken, zoals de kennis der ellende, is ook nodig om tot onze troost te worden betracht. En daaruit blijkt dus, dat de kennis der ellende als een middel en oorzaak dienen moet, om naar de verlossing te staan, zonder welke men geen troost krijgen kan. Weliswaar brengt de ellendekennis, in haarzelf aangemerkt, verschrikking; maar deze verschrikking dient de gelovigen tot zaligheid."
... etc

Gebruikersavatar
Calvin
Sergeant
Sergeant
Berichten: 309
Lid geworden op: 18 okt 2002 12:34
Contacteer:

Berichtdoor Calvin » 08 dec 2003 11:45

Bevinding bij Kersten jr.

Het zalig voorrecht van deze smartelijke ontdekking aan onze verdorvenheid, het zalig voorrecht is dit, dat de Heere ons voor Zijn aangezicht begint te verootmoedigen. Want die eerste Zondagen in het stuk der ellende zijn geen onderwijzingen met verschrikkingen en met narigheid en met helse angst. Welnee. Vanaf de eerste zaligmakende overtuigingen komt er tegelijkertijd iets zoets mee in ons hart. En weet u wanneer we treurig worden? Als we onze zonden niet kunnen bewenen en belijden en als we voor God niet kunnen buigen en als we ons niet het oordeel waardig kunnen keuren. Dan worden we die hardigheid in ons hart gewaar. Dan zeggen we: "O God, het gaat niet goed zo. Ik moet het voor U verliezen en ik zou het wel graag willen ook. Er is iets in mijn hart dat gunt U de eer, maar ik kan mijn hart niet meekrijgen. O God, wat heb ik toch een boos bestaan inwendig." Dat is bij de Kerk van God een oorzaak van haar verdriet. Er is geen beter plekje dan om daar te verkeren. Daar zouden we duizend werelden voor over hebben. Een ogenblik in de schuld voor God. Ik erken mijn schuld, die U tot straf bewoog en ik hield niets achter. Ik verborg geen kwaad dat in mij werd gevonden. U kunt nergens beter zijn dan daar. Daar geeft de Heere Zijn goedkeuring over en daar komt een wonderlijke, onbegrijpelijke stilte in ons hart. Het is de beginnende stilte van dat beginnende vrederijk van Immanuël. Want waar een zondaar zich voor God veroordeelt, daar zal God hem niet veroordelen. Daar is het oordeel in Christus opgeheven. En al is het dat het met bewustheid niet wordt beleefd, de vrucht uit Christus wordt daarin reeds geproefd. En die onder God buigen mag, die wordt door de Heere aangenomen.
Mijn volk gaat verloren omdat het geen kennis heeft.

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Berichtdoor Kaw » 10 dec 2003 09:03

janp schreef:
Kaw schreef:We moeten de drie stukken van de HC onderscheiden, maar deze zijn niet bedoelt om in een volgorde geleerd te worden. Indien dit het geval was dan zou de HC niet begonnen zijn met vraag en antwoord 1, maar zouden de opstellers deze achteraan hebben gezet. Ook zou je eens moeten letten op de verdeling. Omtrent de verlossing worden veel meer vragen gewijdt dan aan de ellende.


Rake klappen. Deze manier van spreken laat ik maar voor jou rekening.


Sorry als ik je gekwetst heb. Ik heb gewoon een hekel aan dominees die gelijk, als je over Jezus begint, gaan praten over makkelijke godsdienst en dat je Jezus niet mag aannemen.

janp schreef:Ik ben niet opgegroeid in de bevindelijke/reformatorische kring, maar met de contacten die ik de laatste jaren veelvuldig heb, herken ik me niet in jouw verhaal.


Plaatselijk verschilt het erg. Ik zou me bijv. zo bij de gemeente van Emmeloord en Lelystad kunnen (en willen!) voegen.

janp schreef:Laten we eens bij Zacharias Ursinus te rade gaan. Hij kan ons het beste uitleggen wat hij met de ellendekennis bedoeld in vraag en antwoord 2:

"De kennis der ellende is hoogst nodig, niet omdat zij enige troost in haarzelf bevat – want zij is integendeel niet anders dan tot verschrikking en vervaarnis van de zondaar! – maar om deze drie speciale redenen.
1. Omdat ze in ons een begeerte opwekt om verlost en getroost te worden. Want zoals bekendheid met de ziekte bij de zieke een begeerte naar de medicijnen opwekt, terwijl daarentegen het niet-beseffen der ziekte de ziekte naar geen dokter doet omzien; zo staat het nu ook met de zondaar, die zijn ellende niet kent en gevoelt; zo iemand begeert noch zoekt, veel minder verkrijgt hij zijn verlossing. Want God geeft Zijn weldaden uitsluitend op een ernstig en volhardend gebed, zoals de Zaligmaker zegt, Matth 9:12, Matth 7: 7v, Matth 5:6, Matth 11:28. Zie ook Jes. 57:15. Hetgeen dus nodig is om een begeerte naar verlossing in ons op te wekken, zoals de kennis der ellende, is ook nodig om tot onze troost te worden betracht. En daaruit blijkt dus, dat de kennis der ellende als een middel en oorzaak dienen moet, om naar de verlossing te staan, zonder welke men geen troost krijgen kan. Weliswaar brengt de ellendekennis, in haarzelf aangemerkt, verschrikking; maar deze verschrikking dient de gelovigen tot zaligheid."
... etc


Ellendekennis is wel iets anders dan een verplichte hoeveelheid ellendebeleving...

Bovendien is het geloof niet bedoelt om in je ellendebeleving te blijven hangen. Het leven van een gelovige zou moeten bestaan uit een voortdurende bekering en verootmoediging over zijn zonden, het wonder van de verlossing hiervan (uit geloof en niet door een soort wonderteken!), en de dankbaarheid tot God, waarvan de liefde tot de naaste en tot God de voornaamste vrucht van is.

Een godsdienst die (ook in de preek) niet verder komt dan een oproep tot ellendebeleving, is net zo eenzijdig als een godsdienst die alleen maar in een (door velen in de reformatorische kring gevreeste) geveinste schijndankbaarheid hangt.

De onderscheiding in ellende-verlossing-dankbaarheid in een preek is niet foutief. Sterker nog; het versterkt de rijkheid van de preek. Maar wees is eerlijk: Gebeurt dit wel regelmatig in de ger. gem.? Komt in de preek de verlossing even rijk aan bod dan de ellende? En dan hebben we het nog niet eens over de dankbaarheid.

De onderscheiding van ellende-verlossing-dankbaarheid wordt in elk gezond geloof beleefd, maar niet altijd onderscheidend en in die volgorde. Dit moet ook niet geeist worden en de bijbel spreekt zeker niet over zo'n soort eis.

Ik heb dit weekend bij mijn schoonmoeder weer een oudvader gelezen (Erskine) en in het boek stonden tussen de vele preken, maarliefst 6 preken die enkel en alleen geweidt waren aan de oproep om Christus aan te nemen. Zoiets zou in de gemeenten waar ik kom gewoon weg remonstrantse ketterij heten.

Gebruikersavatar
Calvin
Sergeant
Sergeant
Berichten: 309
Lid geworden op: 18 okt 2002 12:34
Contacteer:

Berichtdoor Calvin » 10 dec 2003 09:19

Persoonlijk vind ik dit altijd erg duidelijk:

De waarachtige beproeving van onszelf is drieërlei.

Ten eerste overdenke een ieder bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishaagt en zich voor God verootmoedigt, omdat de toom van God tegen de zonde zo groot is dat Hij -eerder dan dat Hij die ongestraft kon laten- de straf ervoor door de bittere en smadelijke kruisdood aan Zijn geliefde Zoon Jezus Christus heeft voltrokken.

Ten tweede onderzoeke een ieder zijn hart, of hij de vaste en zekere belofte van God gelooft dat hem al zijn zonden alleen vanwege het lijden en sterven van Jezus Christus vergeven zijn, en dat de volkomen gerechtigheid van Christus hem als zijn eigendom is toegerekend en geschonken. En dit zo volkomen alsof hijzelf, in eigen persoon, voor al zijn zonden heeft betaald en alle gerechtigheid volbracht.

Ten derde onderzoeke een ieder zijn geweten of hij ook gezind is voortaan met zijn hele leven waarachtige dankbaarheid aan God de Heere te bewijzen en voor Gods aangezicht oprecht te wandelen. En eveneens of hij, terwijl hij van harte en zonder te veinzen alle vijandschap, haat en afgunst van zich aflegt, een ernstig voornemen heeft voortaan in waarachtige liefde en eensgezindheid met zijn naaste te leven.
Mijn volk gaat verloren omdat het geen kennis heeft.

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Berichtdoor Kaw » 10 dec 2003 09:29

Vind ik ook.

Maar misschien moeten we de discussie terug brengen tot:

1. Mag een persoon zonder ellendekennis gelijk voor het kruis van Christus worden geworpen?
2. Klimt iemand die Christus aanneemt over de muur van de schaapskooi.
3. De ellende-verlossing-dankbaarheid; is het een volgorde of een drie-eenheid en hoe moet het beleefd worden.

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Berichtdoor Kaw » 10 dec 2003 09:33

Calvin schreef:Bevinding bij Kersten jr.

Het zalig voorrecht van deze smartelijke ontdekking aan onze verdorvenheid, het zalig voorrecht is dit, dat de Heere ons voor Zijn aangezicht begint te verootmoedigen. Want die eerste Zondagen in het stuk der ellende zijn geen onderwijzingen met verschrikkingen en met narigheid en met helse angst. Welnee. Vanaf de eerste zaligmakende overtuigingen komt er tegelijkertijd iets zoets mee in ons hart. En weet u wanneer we treurig worden? Als we onze zonden niet kunnen bewenen en belijden en als we voor God niet kunnen buigen en als we ons niet het oordeel waardig kunnen keuren. Dan worden we die hardigheid in ons hart gewaar. Dan zeggen we: "O God, het gaat niet goed zo. Ik moet het voor U verliezen en ik zou het wel graag willen ook. Er is iets in mijn hart dat gunt U de eer, maar ik kan mijn hart niet meekrijgen. O God, wat heb ik toch een boos bestaan inwendig." Dat is bij de Kerk van God een oorzaak van haar verdriet. Er is geen beter plekje dan om daar te verkeren. Daar zouden we duizend werelden voor over hebben. Een ogenblik in de schuld voor God. Ik erken mijn schuld, die U tot straf bewoog en ik hield niets achter. Ik verborg geen kwaad dat in mij werd gevonden. U kunt nergens beter zijn dan daar. Daar geeft de Heere Zijn goedkeuring over en daar komt een wonderlijke, onbegrijpelijke stilte in ons hart. Het is de beginnende stilte van dat beginnende vrederijk van Immanuël. Want waar een zondaar zich voor God veroordeelt, daar zal God hem niet veroordelen. Daar is het oordeel in Christus opgeheven. En al is het dat het met bewustheid niet wordt beleefd, de vrucht uit Christus wordt daarin reeds geproefd. En die onder God buigen mag, die wordt door de Heere aangenomen.


Ik geloof dat je dit mag stellen als een beleving die elke christen min of meer in die vorm moet beleven, maar je mag hier toch echt geen dogmatische leerregel van maken. De bijbel doet het immers ook niet?

Gebruikersavatar
Calvin
Sergeant
Sergeant
Berichten: 309
Lid geworden op: 18 okt 2002 12:34
Contacteer:

Berichtdoor Calvin » 10 dec 2003 15:03

1. Mag een persoon zonder ellendekennis gelijk voor het kruis van Christus worden geworpen?


Die ziek zijn hebben de medicijnmeester van node, die gezond zijn niet. Ik denk dat de Heere zijn volk in het gemis brengt. Dat ze gaan zien dat ze zonder borg verloren gaan. Dat is geen vaste weg en ook geen vaste maat voor de zondekennis. Hoe men dan de Christus leert kennen is denk ik ook heel divers. Is het dan niet teveel gedogmatiseer om discussie te voeren of je iemand zonder zondekennis voor het kruis mag werpen? Is dat een wezenlijk verschil met de oproep van Christus om tot Hem te komen? In de bijbel staat van het kruis vna Christus: En die voorbijgingen, lasterden Hem, schuddende hun hoofden. Dat is dus in ieder geval niet de juiste houding. Ik denk in ieder geval zeker wel dat je je zonden kunt leren kennen bij het kruis, maar je zonden en je onmacht en je onwil kun je ook leren kennen bij een ruime en hartelijke en liefelijke nodiging.

2. Klimt iemand die Christus aanneemt over de muur van de schaapskooi.


Iemand die Christus aanneemt (in de goede zin des woords) klimt sowieso niet over de muur van de schaapskooi. Dat doen enkel degene die van elders inklimmen, dus buiten Christus om.

Belangrijk is dan ook zelfonderzoek (de reden waarom hierboven de 3 pnt uit het avondsmaalformulier aanhaalde). ant er is veel christendom wat zegt "ik ben een zondaar, Christus is voor zondaren gestorven dus ben ik gered." De zondekennis van deze mensen ligt vaak op het morele vlak. Dat je weleens onaardig bent tegen een collega e.d. Je krijgt dan een moralistisch christendom. Maar ik denk dat God dieper gaat. Hij zegt niet voor niets: Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op den Naam des HEEREN betrouwen.

3. De ellende-verlossing-dankbaarheid; is het een volgorde of een drie-eenheid en hoe moet het beleefd worden.


Geen volgorde mijns inziens maar iets wat je heel je leven steeds weer beleefd.
Mijn volk gaat verloren omdat het geen kennis heeft.

Gebruikersavatar
Kaw
Majoor
Majoor
Berichten: 1855
Lid geworden op: 03 apr 2003 08:02

Berichtdoor Kaw » 10 dec 2003 16:38

En ik ben er weer mee eens.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten