Carl schreef:Jammer dat er nou ineens niemand meer reageert
Ja, dat gevoel bekruipt mij ook wel eens na het plaatsen van een bijdrage. (Of dat nu hier is, of ergens anders.)
Maar ik zie je antwoord nu, dus kan ik erop reageren.
Carl schreef:Toch verbaast het mij steeds weer hoezeer theologisch gefilosofeer gezien kan worden als een kernwaarde van het geloof.
Voor mij betekent christen-zijn niet meer of minder dan het liefhebben van de naaste zoals je jezelf liefhebt.
Daarin ligt de liefde tot God verborgen (Math 25:31 vv) - en het is het enige doel van het geloof.
Al het andere is gewoon: onbelangrijk.
Het liefhebben van de naaste als jezelf is een belangrijk bijbels gebod (
Lev. 19:
18), evenals het liefhebben van God (
Deut. 6:
5).
Maar dat betekent nog niet dat dat dan het enige is wat ertoe doet, en al het andere onbelangrijk is. Het rechte leven gaat niet zonder de rechte leer.
Of heeft de kerk zich in de controverses rond Arius en Pelagius zich soms met onbelangrijke dingen beziggehouden?
Christelijk geloof is toch wel wat anders dan bijvoorbeeld het Boeddhisme?