Tja, dat motorrijden blijft toch een heerlijke bezigheid!
In de zomer heb ik mijn motor zo'n drie weken laten staan (of was het meer?).
Ik begon al te denken: 'Och, dat motorrijden boeit me nu niet zo meer. Een auto is eigenlijk veel comfortabeler en rustiger.'
Maar dan stap je weer op de motor. Zoals begin september: een rit naar het noorden van Nederland, waar mijn zus en mijn swager wonen. En zo ben ik dan weer aan het rijden, en tijdens dat rijden ontdek ik dan steeds weer dat het motorrijden toch wel èrg gave kanten heeft! Dat is dan eigenlijk steeds weer een herontdekking.
Zoals bijvoorbeeld die bocht die van de A6 naar de A27 loopt. Adviessnelheid: 70 km/u. Dus ik leg mijn motor vrij rustig de bocht in. Maar ik ontdek dat dat wel erg voorzichtigjes is. Die motor kan met gemak nog véél schuiner. Dus ik geef gedoseerd meer gas. Op een gegeven moment heb ik een lekker tempo te pakken, waar wat meer avontuur in zit. Kijk ik eens op de snelheidsmeter, blijkt 'ie 120 km/u te gaan!
Tja, die adviessnelheden zijn duidelijk voor de saaie burgerman bedoeld. Maar voor mijn soort voertuig gelden toch echt andere maatstaven!
Of die afritten, als ik eenmaal lekker warm gereden ben en alles goed kan zien! Lekker de motor schuinleggen in de bocht. Alleen jammer als er dan ineens weer een achterkant van een auto in zicht komt, want dat betekent onverbiddelijk: afremmen!
Gisteren op de terugweg was het wel erg donker. Dus toen heb ik maar erg voorzichtig gedaan met de bochten.
D'r komt net het idee bij mij boven om vanmiddag misschien even te gaan winkelen in Kleve. (Bocholt zou wellicht ook kunnen. Als het maar over de grens is!) Ik zie wel of ik eraan toe kom.
