Stelling: verliezen van je geloof overkomt je.

[Gershwin]

Volgens mij wordt je alleen gelukkig door een religie (volgens mij alleen het christendom ) te practiseren, theoretisch kom je er niet uit welke de juiste is.

[Storyteller]

????????????? Sorry, ik volg het even niet meer.
Frost, verklaar je nader. Waarom spreek ik mijn eigen stelling tegen?
Storyteller, wat doe ik fout? Trouwens, alle religies pretenderen de mens gelukkig te maken, dus maak jij daar maar eens een keuze uit dan. Dat is dus wat mij nu bezighoudt, ja. Ik probeer er juist achter te komen welke van alle religies zijn pretenties kan waarmaken. Trouwens, heeft jouw geloof ook nog een naam?

Nee. Mijn geloof heeft geen naam nodig. Het is mijn eigen, persoonlijke geloof.
Ja. Elke religie pretendeert de mens gelukkig te maken. Maar het lukt ze geen van allen. Het is geen shoppen. Een religie is een verzameling van gedachten en je zal zien dat je het nooit helemaal ergens mee eens kan zijn. Daarom moet je bedenken wat je zelf wilt. Ik denk dat dit je fout is. Je probeert geluk te vinden door bij een bepaalde religie te horen. Geluk vind je niet in een potje of in een kerk. Geluk vind je in het leven.

[Gershwin]

Nee. Mijn geloof heeft geen naam nodig. Het is mijn eigen, persoonlijke geloof.
Ja. Elke religie pretendeert de mens gelukkig te maken. Maar het lukt ze geen van allen. Het is geen shoppen. Een religie is een verzameling van gedachten en je zal zien dat je het nooit helemaal ergens mee eens kan zijn. Daarom moet je bedenken wat je zelf wilt. Ik denk dat dit je fout is. Je probeert geluk te vinden door bij een bepaalde religie te horen. Geluk vind je niet in een potje of in een kerk. Geluk vind je in het leven.

Sorry, maar dit is echt grote kul . Hoe weet jij nu of iemand gelukkig wordt van zijn geloof? Ga eerst zelf ff geluk zoeken, zou ik zeggen

[Storyteller]

Ben hard bezig. Terug naar het onderwerp.

[Harold]

Waar geloof kun je niet verliezen, een waar geloof begint bij de wedergeboorte, hier kun je niet meer van afvallen. God zal voleinden de werken welke zijner handen begonnen zijn. In een moedelose bui kunnen we wel twijfelen aan het geloof, dit is wat anders dan het geloof verliezen

[Ruben Hadders]

Geloof kun je wel verliezen, het is echter niet iets dat je 'overkomt' zoals de stelling beweert. Dat God het goede werk zal voleindigen wat hij in iemand is begonnen, staat los van het feit of iemand zijn gelooft heeft verloren of niet. God doet het toch wel, ook als je je gelooft hebt verloren. Dat je geloof kunt verliezen, blijkt o.a. uit de uitspraak van Paulus: 'Ik heb de goede strijd gestreden en het geloof behouden...'.

[lorit]

Het geloof is een gave van God. God is eeuwig. God is onveranderlijk. Zijn gaven moeten dus ook eeuwig zijn, anders zou God iets in Zich hebben dat niet eeuwig is. Conclusie: als God het geloof geeft, is dit eeuwig. Het kan wel afzwakken, maar het blijft gloeien als een kooltje. Dus, het blijft aanwezig, ook al verneem je de vlammen van het geloof niet meer, heb je er geen warmte van. Dat is wel je eigen schuld, want als je niet voldoende hout op het vuurtje gooit, wordt het zwakker en zwakker en ondervindt je er geen warmte van.
aan de andere kant: met een beetje olie van de Heilige Geest, is dat gloeiende kooltje binnen no time weer een flink brandend vuur

[bloempie]

Lorit, ik vind dat je gelijk hebt. Ik zou er nog wat aan toe willen voegen:
Als je als gelovige van je geloof af kunt vallen, dan is het toch wel een heel wankelbaar, onzeker geloof. Dan is er altijd de angst dat je je geloof weer verliest.
Gelukkig is God geen God van loze beloften en daden. Als Hij je bekeerd, dan is dat voor eeuwig, dan ben je gewassen in Zijn bloed. Bij Hem mag je uitrusten, je aan Hem overgeven. Hoe kun je dat doen bij een God van wie je niet zeker weet of Hij je altijd vast zal houden?
Ik heb in een aantal reacties op deze stelling gelezen, dat je het zelf in je hand hebt of je je geloof behouden zult of niet. Als dat zo is, dan betekent het dat je zelf je zaligheid in de hand hebt. Gelukkig is het zo, dat de zaligheid in God ligt. Vanuit onszelf kunnen wij geen goed doen. Het zou anders ook betekenen, dat ik mijn zaligheid zou verdienen met goede werken. Maar voor God zijn we allemaal even zondig. Of je nou veel bidt of weinig, of je nou dicht bij Hem leeft of ver van Hem af. Helaas voelen we ons vaak een stuk beter dan mensen die geen rekening houden met God en Zijn geboden.
Ui t genade wil Hij ons nog vergeven. En bij vergeving zit niets van onszelf bij.

[Frost]

????????????? Sorry, ik volg het even niet meer.
Frost, verklaar je nader. Waarom spreek ik mijn eigen stelling tegen?

Het is off-topic, maar ik vond dat je stelling weerlegd moest worden.

Stelling: Leven zonder geloof [in God] is doelloos en zinloos. ([in God] heb ik er aan toegevoegd; ik ging er vanuit dat je dat bedoelde - misschien ten onrechte, maar dan corrigeer je me vast wel )
Observatie 1: Je gelooft niet (meer) in God. (Dat maak ik tenminste op uit je post waar ik op reageerde.)
Conclusie 1: Je vindt je leven volkomen doelloos en zinloos. Dit impliceert dat je geen enkele reden hebt om nog langer in leven te blijven (door te eten, te drinken etc.)

Maar:

Observatie 2: Je leeft.
Conclusie 2: Je hebt dus wel een reden om in leven te blijven, en dus vind je het leven niet volkomen doelloos en zinloos.

Dat is tegenstrijdig.

(En deze ex-gelovige vindt het leven zonder (geloof in) God volstrekt niet zinloos of doelloos. Integendeel.)

[padvinder]

Het geloof is een gave van God. God is eeuwig. God is onveranderlijk. Zijn gaven moeten dus ook eeuwig zijn, anders zou God iets in Zich hebben dat niet eeuwig is. Conclusie: als God het geloof geeft, is dit eeuwig. Het kan wel afzwakken, maar het blijft gloeien als een kooltje. Dus, het blijft aanwezig, ook al verneem je de vlammen van het geloof niet meer, heb je er geen warmte van. Dat is wel je eigen schuld, want als je niet voldoende hout op het vuurtje gooit, wordt het zwakker en zwakker en ondervindt je er geen warmte van.
aan de andere kant: met een beetje olie van de Heilige Geest, is dat gloeiende kooltje binnen no time weer een flink brandend vuur

Leuke beeldspraak, Lorit!

[padvinder]

????????????? Sorry, ik volg het even niet meer.
Frost, verklaar je nader. Waarom spreek ik mijn eigen stelling tegen?

Het is off-topic, maar ik vond dat je stelling weerlegd moest worden.

Stelling: Leven zonder geloof [in God] is doelloos en zinloos. ([in God] heb ik er aan toegevoegd; ik ging er vanuit dat je dat bedoelde - misschien ten onrechte, maar dan corrigeer je me vast wel )
Observatie 1: Je gelooft niet (meer) in God. (Dat maak ik tenminste op uit je post waar ik op reageerde.)
Conclusie 1: Je vindt je leven volkomen doelloos en zinloos. Dit impliceert dat je geen enkele reden hebt om nog langer in leven te blijven (door te eten, te drinken etc.)

Maar:

Observatie 2: Je leeft.
Conclusie 2: Je hebt dus wel een reden om in leven te blijven, en dus vind je het leven niet volkomen doelloos en zinloos.

Dat is tegenstrijdig.

(En deze ex-gelovige vindt het leven zonder (geloof in) God volstrekt niet zinloos of doelloos. Integendeel.)

De stelling heb je inderdaad goed. Je observaties zijn fout. Ik zal ze even corrigeren:
Observatie 1: ik geloofde niet meer in God, maar hoewel ik er niet 100% zeker van ben dat Hij wel bestaat, ben ik er ook niet 100% zeker van dat Hij niet bestaat. Dus nu ben ik weer op zoek naar Hem. Ik weet niet of ik momenteel wel of niet geloof.
Observatie 2: ik vind het leven niet volkomen zinloos en doelloos, maar vraag me alleen af wat de zin van het leven is als we nergens vandaan komen en nergens naar toe gaan (dat is nl. wat je gelooft als je nergens in gelooft). Nu heb ik het dus niet alleen over het christelijk geloof, maar over alle religies.
Conclusie 1: ik vind het leven niet volkomen zinloos en doelloos, maar
denk alleen na over en vraag me af wat de zin van het leven en dat doel is als we zomaar, toevallig op deze wereld gekomen zijn en nergens naar toe gaan.

Wat betreft je tweede conclusie: wil jij zeggen dat iedereen die leeft een reden heeft om te leven? Begrijp me goed, ik zeg niet dat er zat mensen zijn die leven zonder dat ze een reden hebben om te leven, maar ik durf wel te beweren dat er zat mensen zijn die leven en zich (met mij) afvragen wat het doel van dat leven inhoudt (ik bedoel dit dus niet prescriptief maar descriptief). Als al die mensen, zoals jij (Frost) aanraadt, in een keer zouden stoppen met eten en drinken, waren we van het overbevolkingsprobleem af.

Maar Frost en Storyteller, zullen we even op normale toon verdergaan?
Ik ben serieus geinteresseerd in wat jullie als ex-gelovigen nu dan als doel van het leven zien! Willen jullie dat posten? Ben echt heel benieuwd, ik wil ook echt niemand be- of veroordelen, en als ik dat onbewust wel doe, mea culpa.

[Storyteller]

Hrm. Wat ik begrepen had, was dat jij op zoek was naar een geloof, Padvinder. Welnu, daarom is deze discussie begonnen. Maar werkelijk, je hebt je geloof niet eens verloren.

[Inspector Morse]

Geloof ontstaat daar waar de mens wordt teruggeworpen op zijn existentiële levensvragen. Dat gebeurt meestal op heel onverwachtte ogenblikken dat je jezelf "naakt" voelt. De antwoorden die er dan gegeven of gezocht worden behoren tot het begrip religie/geloof. In dat opzicht is ook een atheïst een gelovige. Geloof wordt altijd subjectief ingevuld. Helaas denken vele christenen dat het christendom eerst en vooral een leer zou zijn. Dit is totaal niet waar. Ik heb onlangs nog een hervormd dominee horen zeggen dat Jezus van Nazareth helemaal geen leer heeft verkondigd. Hij heeft een levenhouding verkondigd, een leven voorgeleefd dat gericht was op het goddelijke en de medemens. Meer moet dat niet zijn.

Richt je op God (welke naam je er ook aan geeft) en op je medemens!!!

Sta met je beide voeten stevig op aarde en je hoofd zal in de hemel zijn!!

[Kaw]

Geloof ontstaat daar waar de mens wordt teruggeworpen op zijn existentiële levensvragen. Dat gebeurt meestal op heel onverwachtte ogenblikken dat je jezelf "naakt" voelt. De antwoorden die er dan gegeven of gezocht worden behoren tot het begrip religie/geloof. In dat opzicht is ook een atheïst een gelovige. Geloof wordt altijd subjectief ingevuld. Helaas denken vele christenen dat het christendom eerst en vooral een leer zou zijn. Dit is totaal niet waar. Ik heb onlangs nog een hervormd dominee horen zeggen dat Jezus van Nazareth helemaal geen leer heeft verkondigd. Hij heeft een levenhouding verkondigd, een leven voorgeleefd dat gericht was op het goddelijke en de medemens. Meer moet dat niet zijn.

Die hervormde dominee heeft dan een hoop van wat Jezus zei in de prullebak gegooit om tot die conclussie te komen.

Op zichzelf heb je gelijk over het hedendaagse religieprinciepe. Het is een consumptiegeloof. Alleen als je het nodig hebt geloof je er in. Als je onzeker ben over de dood, zoek je zekerheid in het hemelidee. (een atheist die gelooft in het niets na de dood is ook bezig met een hemelidee) De hel past hier niet in. Als alles moeilijk gaat, dan vragen we God om kracht en als alles goed gaat, dan hebben we God niet nodig. Bovendien kun je geloofshoppen en kijken welk geloof het beste bij je past.

[Storyteller]

Heel goed, Morse.
En met dat idee, dat Jezus een levenshouding verkondigde, kan je zeggen dat het verliezen van je geloof in Jezus niet eens hoeft te bestaan om christen te zijn. Je kan het ook gewoon met Hem eens zijn.