Wat doe je wel en niet?

[Marnix]

Hoort liefde niet sowieso tot vertrouwen te leiden? Liefde zonder vertrouwen, is dat niet heel vreemd?

[MrSokkie]

Toch moet dat van twee kanten komen.
Aan de ene kant moet je proberen minder gauw jaloers te zijn en daar tegen te vechten. Aan de andere kant moet vriend/vriendin dan ook niet teveel contact op gaan zoeken en kan hij/zij er best wat rekening mee houden. Das toch liefde?

Ik denk dat toegeven aan het jaloerse wensen je partner niet echt liefde is hoor. Je partner helpen beter met hun jaloezie om te gaan, dat spreekt als je het mij vraagt veel duidelijke van liefde.

[MrSokkie]

Toevallig heeft niet iedereen het zelfvertrouwen waar jij kennelijk van blaakt..

Nou, dat valt bij mij ook wel mee hoor. Dat ik mijn ideeën heb over de oorzaak van jaloezie wil niet zeggen dat ik er immuun voor ben.

[MrSokkie]

Hoort liefde niet sowieso tot vertrouwen te leiden? Liefde zonder vertrouwen, is dat niet heel vreemd?

Ja, dat is vreemd, maar er gaat een hoop voor liefde door dat het helemaal niet is.

[Othello]

Het punt met vertrouwen is dat je dat eerst van elkaar moet zien te winnen. Vertrouwen is natuurlijk geen automatisme. Bij sommigen zal het langer duren voordat het wederzijds vertrouwen er is, bij anderen komt het wellicht helemaal nooit. Er zijn er ook die het al vanaf het begin van hun relatie hebben.

Daarbij is de mate waarin je elkaar al kent natuurlijk wel bepalend. Zelf kreeg ik een relatie met iemand die al heel lang een goede vriendin van mij was. Met dat vertrouwen zat het dus eigenlijk vanaf het begin goed, omdat ik al wist hoe zij met andere jongens omging.

Wat vanzelfsprekend ook belangrijk is, is dat je je uitspreekt over je gevoelens. Opkroppen lijdt tot erger.

[Jo'tje]

Het punt met vertrouwen is dat je dat eerst van elkaar moet zien te winnen. Vertrouwen is natuurlijk geen automatisme. Bij sommigen zal het langer duren voordat het wederzijds vertrouwen er is, bij anderen komt het wellicht helemaal nooit. Er zijn er ook die het al vanaf het begin van hun relatie hebben.

Daarbij is de mate waarin je elkaar al kent natuurlijk wel bepalend. Zelf kreeg ik een relatie met iemand die al heel lang een goede vriendin van mij was. Met dat vertrouwen zat het dus eigenlijk vanaf het begin goed, omdat ik al wist hoe zij met andere jongens omging.

Wat vanzelfsprekend ook belangrijk is, is dat je je uitspreekt over je gevoelens. Opkroppen lijdt tot erger.

Je moet inderdaad eerst vertrouwen winnen. Dat is op zich logisch. Maar wat is dan je startpunt om een relatie aan te gaan? Het lijkt me dat je wel vertrouwen hebt in je vriend(in) op het moment dat je ook echt daadwerkelijk een relatie start. Of dat je er in ieder geval heel veel vertrouwen in heb dat het goed zal komen.

Je gevoelens uitspreken is altíjd heel belangrijk. Zeker in een relatie.
Ik heb wel het idee dat jongens eerder opkroppen dan meiden, dat meiden makkelijker over hun gevoel praten. Natuurlijk zijn er ook weer jongens die dat prima kunnen, maar is dat geen zware minderheid? (om nog maar es een leuke stelling er tussendoor te droppen, haphap)

En ehm, is het ook niet heel erg goed om in een relatie ook samen te bidden voor elkaar? Dus óók in het geval van jaloezie? God wil ook in zulke menselijke dingen helpen hoor

[Tobbe]

Toevallig heeft niet iedereen het zelfvertrouwen waar jij kennelijk van blaakt..

Nou, dat valt bij mij ook wel mee hoor. Dat ik mijn ideeën heb over de oorzaak van jaloezie wil niet zeggen dat ik er immuun voor ben.

Ik bedoelde te zeggen dat mensen met minder zelfvertrouwen niet per se jaloers zijn. Echter, áls dat zo is, vind ik het ook niet meer dan logisch. Je hoopt toch niet dat je die vriend(in) weer snel kwijt raakt? Heeft m.i. weinig met schulden/balken/splinters te maken.

Overigens zie je ook vaak genoeg van die 'zelfbewuste' mannetjesputters die hun vriendin geen blik opzij gunnen. Oftewel, ik vind geen zelfvertrouwen als oorzaak van jaloezie niet briljant gevonden.

[CaptainCaveman]

Toch moet dat van twee kanten komen.
Aan de ene kant moet je proberen minder gauw jaloers te zijn en daar tegen te vechten. Aan de andere kant moet vriend/vriendin dan ook niet teveel contact op gaan zoeken en kan hij/zij er best wat rekening mee houden. Das toch liefde?

Precies De 'ach, ze houdt toch wel van me, en zo niet, jammer dan' vind ik nu ook niet echt bepaald een houding waar de liefde vanaf springt. Het is een beetje de middenweg zoeken.

[CaptainCaveman]

Hoort liefde niet sowieso tot vertrouwen te leiden? Liefde zonder vertrouwen, is dat niet heel vreemd?

Het feit dat je jaloers bent wil nog niet zeggen dat je geen vertrouwen in háár hebt.

[Aragorn]

Precies De 'ach, ze houdt toch wel van me, en zo niet, jammer dan' vind ik nu ook niet echt bepaald een houding waar de liefde vanaf springt. Het is een beetje de middenweg zoeken.

Nou, dat moet je anders zien. Het is meer zo van: ze houdt toch wel van me, en zo niet, dan is dat bijzonder vervelend maar voel ik mij nog steeds niet geroepen om haar te verbieden contact met anderen te hebben. Dat lijkt me namelijk in geen enkele situatie constructief of verdedigbaar.

Het feit dat je jaloers bent wil nog niet zeggen dat je geen vertrouwen in háár hebt.

Wat wil het dan zeggen?

[MrSokkie]

Het feit dat je jaloers bent wil nog niet zeggen dat je geen vertrouwen in háár hebt.

Nee, het wil wel zeggen dat je (waarschijnlijk) te weinig vertrouwen in jezelf hebt.

[Jo'tje]

Precies De 'ach, ze houdt toch wel van me, en zo niet, jammer dan' vind ik nu ook niet echt bepaald een houding waar de liefde vanaf springt. Het is een beetje de middenweg zoeken.

Nou, dat moet je anders zien. Het is meer zo van: ze houdt toch wel van me, en zo niet, dan is dat bijzonder vervelend maar voel ik mij nog steeds niet geroepen om haar te verbieden contact met anderen te hebben. Dat lijkt me namelijk in geen enkele situatie constructief of verdedigbaar.

Contact met anderen hebben kun je iemand nooit verbieden. Tenzij je vriend(in) een enge ziekte heeft natuurlijk Maar als je weet dat je vriend(in) het vervelend vindt dat je jan en alleman maar om de nek vliegt of dat je makkelijk ff bij iemand anders op een stoel kruipt, dan hou je daar maar lekker rekening mee hoor. In de zin van samen de middenweg zoeken dus.

[Dreamster]

Je hoeft niet door te slaan hoor, als je niet een beetje zelfvertrouwen hebt, kom je niet echt ver.

[MrSokkie]

Ik bedoelde te zeggen dat mensen met minder zelfvertrouwen niet per se jaloers zijn. Echter, áls dat zo is, vind ik het ook niet meer dan logisch. Je hoopt toch niet dat je die vriend(in) weer snel kwijt raakt? Heeft m.i. weinig met schulden/balken/splinters te maken.

Nee, als ik beweer dat in sommige gevallen jaloezie en (weinig) zelfvertrouwen te maken wil dat niet meteen zeggen dat mensen met weinig zelfvertrouwen meteen automatisch jaloers zijn.

Overigens zie je ook vaak genoeg van die 'zelfbewuste' mannetjesputters die hun vriendin geen blik opzij gunnen. Oftewel, ik vind geen zelfvertrouwen als oorzaak van jaloezie niet briljant gevonden.

In dat soort gevalletjes denk ik dat er een hoop overcompesatie of controledwang in het spel is. En alhoewel ik wel naar briljantie streef besef ik ook wel dat dat niet altijd haalbaar is.

[Smurffie]

Je gevoelens uitspreken is altíjd heel belangrijk. Zeker in een relatie.
Ik heb wel het idee dat jongens eerder opkroppen dan meiden, dat meiden makkelijker over hun gevoel praten. Natuurlijk zijn er ook weer jongens die dat prima kunnen, maar is dat geen zware minderheid? Smile (om nog maar es een leuke stelling er tussendoor te droppen, haphap)

Hm, m.i. gaat dat idd. láng niet altijd op. Dat lijkt me eerder karaktergebonden dan het verschil tussen man/vrouw