Wat mij al tijden opvalt, is, dat het christendom enorm verdeeld is. Neem nou het gekakel tussen PKN en HHK. Het is over en weer een getouwtrek om details zoals een N in een naam of een lap grond, terwijl men er allang uit is dat de beide kerkgenootschappen inhoudelijk grote verschillen kennen. Het is in mijn nederige (echt niet!) opinie niet een geweldig visitekaartje van hoe christenen met elkaar om dienen te gaan.
De verdeeldheid en vooral het benadrukken van verschillen is, volgens mij, de grote zwakheid van het christendom, niet alleen nu, maar vroeger ook al. Voor buitenstaanders is het christendom op deze manier erg onaantrekkelijk. Wie wil er in een verdeeld huis wonen?
Verder valt het me op dat voor velen een kerkgenootschap tot een soort sociale gevangenis aan het worden is of het al lang geleden geworden is. Als je je niet conformeert aan de omgangsregels (het befaamde zwarte pak of het kleedje bij de RK communie), dan lig je eruit. Als je je niet volledig achter alle regeltjes en andere details schaart, kijkt men je met de nek aan. Doorgaans zie je dergelijk gedrag alleen bij Jehovah's Getuigen, maar ook in delen van het echte, het Drieënig-God-belijdende, christendom kom je dit tegen.
Ik vind het een reden tot zeer, zeer grote zorg, te zien dat er mensen tussen de, ruim genomen, twintig en dertig jaar oud, hun eigen gezindte, hun eigen kerkgenootschap, als een gevangenis gaan beschouwen. Zelfs hier op refoweb lijkt dit het geval te zijn. Bezoekers kunnen in zekere zin vrij in- en uitlopen, maar de gastheer of -vrouw lijkt achter een glazen deur te wonen, waarop hij of zij soms wanhopig bonkt om gehoord te worden.
Het ergste is nog dat Christus wordt geplaatst in een woud dat zo vool met regelbomen, dat je het bos, dat je Christus niet meer ziet. Al eerder maakte ik de vergelijking met de Rooms-Katholieke Kerk van voor de Reformatie, die ook allerhande regels en onzin tussen Christus en de gelovige heeft geplaatst. De Reformatie lijkt, zeker op de rechterflank, nu ook een dergelijke verstarring door te maken. Uiteraard hoeft een kerk echt niet de wereld te kopiëren, maar verstarring is even dodelijk.
Herkennen mensen deze beschouwing of lijkt het erop dat ik er naast zit?