JeeWee schreef:Ik ben hier al heel lang geleden gekomen omdat ik zicht wilde houden op wat er leeft in de volle breedte van reformatorisch Nederland.
Juist omdat men hier redelijk anoniem is, komen de meest uiteenlopende visies naar boven.
Toch denk ik soms dat ik, met een knipoog naar de term SM, een RM'er ben: een Refo Masochist. Ik vraag me vaak af, waarom ik hier blijf...
Dialoog is meestal ver te zoeken, discussies ontaarden in ruzie en in een wedstrijdje reformatorisch ver-piesen. De hardheid is vaak onvoorstelbaar
En ik merk dat ik me daar zelf ook wel eens in laat mee slepen.
Er wordt heel vaak teruggerepen naar de wet: dat is namelijk menselijk te bevatten.
Gods liefde is vanuit de mens nooit te bevatten
Aan de wet kun je zelf nog wat doen.
Maar met lege handen voor God staan?
De felle discussies bedekken vaak de geestelijke armoede en leggen het gebrek aan liefde bloot.
Geestelijke groei? Eerlijk gezegd haal ik dat vrijwel nooit uit een bijdrage.
Het zal de meesten niet ontgaan zijn dat ik 'iets' heb met het onderwerp homoseksualiteit.
Voor mezelf heb ik daar de antwoorden inmiddels wel op gevonden. Veel gelezen, veel geluisterd, veel gebeden. De reden dat ik er hier nog mee bezig ben, is vooral om vooroordelen weg te halen in de hoop dat zoekende homo's niet allemaal in de wanhoop terecht komen en God en de kerk een schop geven.
Ondanks mijn drukke werk, is een momentje 'forummen' een soort escape... Even wat anders doen
Lees t/m: Geestelijke groei? Eerlijk gezegd enz.
Ik ben het met JeeWee eens. Van harte zelfs. Daarom lever ik wel eens kritiek, welke niet altijd in dank wordt aanvaard. Jammer, maar zelfs de dikste muren kunnen vallen. Denk aan Jericho.