Pcrtje schreef:Ik vind
het antwoord dat vandaag verschenen is interessant, en wel om een specifieke zinssnede: "De hoofdoorzaak hiervan ligt volgens mij bij de zogenoemd ‘anti-autoritaire’ opvoeding." Wat is dat precies, een anti-autoritaire opvoeding? En waarom zou dat nou juist bij déze man een rol spelen? Ik zie namelijk nergens in de vraag een verwijzing naar de jeugd van de man.
Is er iemand op het forum die hier meer verstand van heeft? Een pedagoog, ofzo?
Goed antwoord, ik denk dat de vragenbeantwoorder de spijker redelijk recht op z'n kop slaat op basis van deze info.
Verder is het natuurlijk lastig beoordelen met zo weinig informatie.
Ze kan denk ik beter naar een professionele hulpverlener gaan in plaats van hier de vraag te stellen.
Maar ik begrijp wel dat ze eerst anoniem probeert naar wat informatie te vissen en ze heeft gelijk even een uitlaatklep en ze voelt zich mogelijk wel gesteund in haar (eenzame) strijdt met een stukje meedenken/feedback. Als haar man geen of weinig problemen ziet, probeer hem dan maar eens mee te krijgen naar een of andere hulpverlener die meekijkt. Dat zal heus niet makkelijk zijn. Dan zal ze alleen moeten en dat is ook niet wat ze wilt. Je moet samen werken aan een relatie.
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.