Of de vrouw van een ouderling wel een afspraak mag maken voor een huis bezoek............
Waar heb je het over....... over je het jezelf moeilijk maken gesproken....
Moderators: henkie, Moderafo's
K80 schreef:Die man zal waarschijnlijk ook een drukke baan hebben. Juist slim om zijn vrouw het zo goed mogelijk te laten plannen. Heeft hij meer tijd om daadwerkelijk op bezoek te gaan in plaats van zelf uren aan het bellen en plannen te zijn.
Het ging ook over de absurdheid van de vraag.
Mag dat? Waar maak je je toch druk om. En vind je het niet fijn, bel die ouderling zelf op i.p.v. hier te vragen of het mag. Met sommige vragen denk ik echt of mensen zelf niet nuchter na kunnen denken.
Kvinna schreef:Daarmee zeg je dat haar tijd er niet toe doet.
Bovendien blijft staan wat ik al eerder zei: het maken van de afspraak is het eerste pastorale contact. Dat moet de ouderling zelf doen.
De vrouw hoeft inderdaad niet te weten waar hij naar toe gaat. Ik weet ook niet waar mijn man op huisbezoek gaat. Dat gaat mij niet aan.
lekkerbek schreef:Misschien heeft die man een telefoonangst of stottert hij. Of is er een afmelding geweest en had geen tijd meer om zelf mensen op te bellen, gaf hij een lijstje aan zn vrouw of ze t plekje wilde proberen op te vullen.
Mijn oom vertelde nooit aan zijn vrouw waar hij naar toe ging op huisbezoek. Hij legde wel altijd een briefje onder zijn kussen waar hij was, in geval van nood had zijn vrouw hem kunnen bereiken wat in ruim 25 jaar nog nooit nodig geweest is.
DeDwaler schreef:Wat is eigenlijk het nut en de noodzaak van huisbezoek? Ik snap dat wanneer je wat persoonlijker wilt spreken met bijvoorbeeld een ouderling dat het net zo goed thuis kan, maar huisbezoek... waarom?
DeDwaler schreef:Wat is eigenlijk het nut en de noodzaak van huisbezoek? Ik snap dat wanneer je wat persoonlijker wilt spreken met bijvoorbeeld een ouderling dat het net zo goed thuis kan, maar huisbezoek... waarom?
Chaya schreef:De enige mogelijkheid om eens een gesprek van hart tot hart met de broeders kerkenraad te hebben was op huisbezoek.
En eigenlijk was het in sommige kringen een soort controle, welke kranten en bladen liggen in de leesmand, staat er een tv?
Inmiddels is dat niet meer zo, bovendien laten mensen zich in hun eigen huis niets meer gezeggen.
Je kunt je vragen en opmerkingen maken in eigen setting. Een vergadering van de kerkenraad kan ook bezocht worden, maar is voor sommige mensen toch een drempel om over te moeten. Je staat daar dan alleen t.o.v. de hele k.r. (+ predikant )
Ik heb fijne bezoekavonden meegemaakt, maar ook minder geslaagde.
Dat hoeft niet persé aan de bezoekende k.r. leden te liggen, soms loopt het gewoon niet.
Vroeger waren er ook geen gemeenteavonden, waar je je bezwaren en vragen kon neerleggen. Dus tijdens zo'n bezoek is daar wel gelegenheid voor.
De gesprekken gaan ook over de gewone dagelijkse dingen, werk, studie, zorgen in de familie, blijdschap...
Vroeger deed de juf of meester van de lagere school dit ook trouwens. Eenmaal per jaar kwam ze dan met het kind mee, s'middags na school.
StillAwake schreef:Waar anders kun je als ambtsdrager een uur of twee ongestoord spreken met de mensen die aan je zorg zijn toevertrouwd?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast