Marthy schreef:En ik ben dus op van de zenuwen door al deze onzekerheid. Hoe kan ik deze spanning wat verlichten?
Groetjes...
Het is al wat jaren geleden dat ik een training volgde tegen vliegangst. Daar heb ik een paar dingen aan overgehouden die me ook op andere levensgebieden van pas zijn gekomen. Ik deel er een paar met je, wellicht heb je er wat aan.
Hoe minder je brein te doen heeft, hoe sneller het werkt. Als je brein maar 1 taak heeft (bijvoorbeeld: je zorgen maken over je opname etc) draait je bovenkamer 35000 keer sneller dan wanneer je een tweede taak toevoegt. Probeer daarom taken ‘op voorraad’ te hebben. Luister naar een podcast, luister naar muziek die je nog niet kent, begin een gesprek als dat mogelijk is, etc.
Voor mij een ‘gouden tip’: probeer je zenuwen niet weg te drukken, maar geef ze een ereplaats. Ik schaamde me indertijd wel wat voor mijn vliegangst. ‘Niet nodig’, ‘kinderachtig’ etc. Maar gevoelens verdwijnen niet door ze te negeren. Integendeel: je gevoelens willen gehoord worden. En als jij niet luistert, dan gaan ze harder schreeuwen. Ik heb geleerd mijn vliegangst een ereplaats naast me te geven wanneer ik vlieg. En daardoor houdt die angst zich een stuk rustiger.
Piekeren doen we allemaal. En vaak spreken we onszelf dan bestraffend toe: ‘stop toch eens met piekeren!’
Dan pieker je niet alleen, maar geef je jezelf ook nog straf.
Beter werkt het om een aantal favoriete pieker-onderwerpen te bedenken. Dingen waar je graag over nadenkt.
Tenslotte een tip die regelmatig werkte bij cliënten die last hadden van piekeren: stel je voor dat je in je hoofd een ladekastje hebt waarin elk onderwerp een eigen lade heeft. Kenmerkend voor piekeren is vaak dat er veel gedachten tegelijk zijn die zich allemaal tegelijk aandienen. Met zo’n gevisualiseerd ladekastje krijg je als het ware de mogelijkheid een lade te openen, maar ook een lade te sluiten. Het gevoel er een bepaalde controle op te hebben geeft vaak rust.
Ik hoop dat je er wat aan hebt. Goede tijd gewenst tijdens je verblijf daar.