Stres vs rust

[woutersebel]

Goedemiddag allemaal,

Graag wil ik jullie mening vragen over stres & rust, activiteit & inactiviteit, prikkelingen en de afwezigheid van prikkelingen.
Nu is mijn vraag aan jullie; hoe praktiseren jullie deze twee aspecten van het leven?

Leven is stres, dood is rust. Betekent dit dat we zoveel mogelijk moeten werken, de disco's op maximaal moeten zetten en breinstimulatie moeten praktiseren? Of denken jullie dat een leven met weinig prikkelingen beter is? Met de eerste strategie is het immers wachten op een burn out. En de tweede leidt tot verstening. Wat vinden jullie van de inrichting van de moderne maatschappij m.b.t. deze twee aspecten?

Hoor het graag van jullie, mvg.

[Erik1960]

Stress is op zichzelf niet schadelijk en in bijzondere situaties noodzakelijk om te overleven of betere prestaties te leveren.
Er zit wel een keerzijde aan: wanneer je stress ervaart, maakt je lichaam adrenaline en cortisol aan. Die zijn voor de korte termijn heel nuttig, maar langdurige aanwezigheid leidt tot gezondheidsschade.

‘Stress in het leven’ is bij uitstek een balans-verhaal: wanneer de verhouding inspanning/ontspanning zodanig is dat bij wijze van spreken aan het begin van een nieuwe dag de stressbalans in evenwicht is, dan kun je je leven lang vooruit.
Het gaat mis wanneer je een gezondheidsschuld opbouwt. Dus wanneer je elke dag teveel stress oppikt om in de nacht afgebroken te krijgen. Dan komt er een dag dat je die schuld moet aflossen.
Ik gebruikte in mijn praktijk vaak het voorbeeld van het optillen van je arm: als je schouder goed in elkaar zit is dat geen probleem. Maar na een tijdje ga je wel voelen dat het je moeite kost. Dat is natuurlijk geen probleem en dus dat je door. Weer wat later merk je dat je arm vermoeid raakt. Nog steeds geen probleem, want als je je lichaam wat extra mee laat bewegen gaat die arm nog steeds wel omhoog. Dan komt het moment dat je pijn gaat voelen. Neem een pilletje en je kunt weer verder. En dan komt het moment dat je spier knapt. Achtereenvolgens heb je dan de moeitegrens, de vermoeidheidsgrens, de pijngrens en de tolerantiegrens gepasseerd. Vertaald naar mensen met burn-out-verschijnselen zie je -terugkijkend- dat ze de periode voordat ze omvielen structureel tussen pijngrens en tolerantiegrens gefunctioneerd hebben. En dan komt de dag dat je opeens niet meer weet waar je je auto geparkeerd hebt, hoe je van het station naar huis moet lopen. Of dat je de verhaaltjes in de Donald Duck niet meer snapt.

Het valt in de huidige maatschappij niet mee om die balans structureel in evenwicht te houden.

[Marnix]

Goedemiddag allemaal,

Graag wil ik jullie mening vragen over stres & rust, activiteit & inactiviteit, prikkelingen en de afwezigheid van prikkelingen.
Nu is mijn vraag aan jullie; hoe praktiseren jullie deze twee aspecten van het leven?

Leven is stres, dood is rust. Betekent dit dat we zoveel mogelijk moeten werken, de disco's op maximaal moeten zetten en breinstimulatie moeten praktiseren? Of denken jullie dat een leven met weinig prikkelingen beter is? Met de eerste strategie is het immers wachten op een burn out. En de tweede leidt tot verstening. Wat vinden jullie van de inrichting van de moderne maatschappij m.b.t. deze twee aspecten?

Hoor het graag van jullie, mvg.

Om met de laatste vraag te beginnen, ik denk dat er vaak te weinig tijd is voor rust tegenwoordig. We hebben meer vrije tijd dan ooit maar vaak minder tijd voor rust en ontspanning. Overigens verschilt het ook per persoon hoeveel je het nodig hebt. Mijn ervaring is wel dat je rust vaak moet plannen, anders komt het er niet van. En dan bedoel ik niet op de bank ploffen en tv kijken wat ook lekker kan zijn, maar rust in de zin van stilte. Dan kom je weer bij een gezonde balans van drukte en rust. Zelf doe ik dat bijvoorbeeld door even alleen naar buiten te gaan en in de natuur te wandelen, of een dagje naar de sauna bijvoorbeeld.

[woutersebel]

Kan het wel vinden in het beeld dat je schetst Erik.
Werk- en schoolweken van 40 uur, veel (digitale) infrastructuur, entertainment, etc. maakt het soms dat er snel burn outs optreden.
Ik vraag me alleen af of dat niet ook de bedoeling is.
Als een kind geboren wordt is het een pop zonder activiteit/leven en doet hij helemaal niks.
Wordt deze activiteit niet gegenereerd door bovenstaande?
Is er dan aan het einde van school & werk niet meer activiteit en leven in desbetreffende persoon?
Hoewel sommige aspecten bij mij tijdens de rit helemaal niet zijn veranderd overigens (rijtjes woorden uit hoofd leren bijv.).

Marnix; fijn buitenwandelen in de natuur is inderdaad genieten. Snap dat je op die manier af en toe de rust opzoekt.
Denk dat je van geluk mag spreken als men tegenwoordig veel vrije tijd heeft. Uitgaande van het klassieke werkende gezin dan in ieder geval.
In zo'n geval is af en toe rust inplannen zeker een goed idee (op zondag o.i.d.).

[Marnix]

Kan het wel vinden in het beeld dat je schetst Erik.
Werk- en schoolweken van 40 uur, veel (digitale) infrastructuur, entertainment, etc. maakt het soms dat er snel burn outs optreden.
Ik vraag me alleen af of dat niet ook de bedoeling is.
Als een kind geboren wordt is het een pop zonder activiteit/leven en doet hij helemaal niks.
Wordt deze activiteit niet gegenereerd door bovenstaande?
Is er dan aan het einde van school & werk niet meer activiteit en leven in desbetreffende persoon?
Hoewel sommige aspecten bij mij tijdens de rit helemaal niet zijn veranderd overigens (rijtjes woorden uit hoofd leren bijv.).

Marnix; fijn buitenwandelen in de natuur is inderdaad genieten. Snap dat je op die manier af en toe de rust opzoekt.
Denk dat je van geluk mag spreken als men tegenwoordig veel vrije tijd heeft. Uitgaande van het klassieke werkende gezin dan in ieder geval.
In zo'n geval is af en toe rust inplannen zeker een goed idee (op zondag o.i.d.).

Ja aan de andere kant, vroeger werkten mensen vaak 6 lange dagen in de week. Tegenwoordig vaak vier of vijf dagen. Het probleem is niet zozeer het werk maar je vrije tijd die niet altijd zo rustig is. Voor een deel is dat niet erg, we hebben gemiddeld veel meer tijd en geld om leuke dingen te doen dan vroeger. Alleen daardoor is er soms weinig tijd voor rust, stilte, stilstaan.

[woutersebel]

Ja aan de andere kant, vroeger werkten mensen vaak 6 lange dagen in de week. Tegenwoordig vaak vier of vijf dagen. Het probleem is niet zozeer het werk maar je vrije tijd die niet altijd zo rustig is. Voor een deel is dat niet erg, we hebben gemiddeld veel meer tijd en geld om leuke dingen te doen dan vroeger. Alleen daardoor is er soms weinig tijd voor rust, stilte, stilstaan.

Mh klopt ja. Na het werk doorgaan met stimulatie/werken/leuke dingen (entertainment) is een recept voor oververmoeidheid, of iets in die richting.
Zeker als er ook nog gewerkt wordt met een 'neem een pil en je kan weer door' mentaliteit.

Wat ik me dan wel afvraag is hoe het roosteren/smelten, ofwel het creëren van activiteit, het beste ingericht kan worden en wat de effecten ervan zijn.

[607]

Ik ben al ruim een week ziek, en heb een week lang thuis gezeten (dus geen deelname aan studie- en sociale activiteiten). Ik merkte zoals gewoonlijk dat ik het moeilijk vind om rust te nemen. Ik ben graag bezig. Maar ziek is het niet verstandig om een intensieve videogame te spelen of een eind te fietsen. Ik heb soms op bed gelegen of gelezen, maar dat houd ik niet zo lang vol, dus dan ga ik toch op zoek naar actievere bezigheden die relatief prikkelarm zijn. De afgelopen week heb ik een cursus over turingmachines afgeschreven, een geestelijk lied geschreven en een spelletje gemaakt om het vinden van bijbelboeken mee te oefenen. Dit zijn activiteiten met weinig stress, maar geldt het als rust? Het is in ieder geval ontspanning, en verstrooiing, lijkt mij.
Als ik in de zomer thuis ben (ik ben student dus heb lang zomervakantie) doe ik ook weinig rustige dingen. Rusten komt 's nachts wel. Ik denk dat ik m'n dagen het liefst spendeer met activiteiten die zowel een laag stress- als een laag rustgehalte hebben (zoals de eerder genoemde activiteiten).

[woutersebel]

Ik ben al ruim een week ziek, en heb een week lang thuis gezeten (dus geen deelname aan studie- en sociale activiteiten). Ik merkte zoals gewoonlijk dat ik het moeilijk vind om rust te nemen. Ik ben graag bezig. Maar ziek is het niet verstandig om een intensieve videogame te spelen of een eind te fietsen. Ik heb soms op bed gelegen of gelezen, maar dat houd ik niet zo lang vol, dus dan ga ik toch op zoek naar actievere bezigheden die relatief prikkelarm zijn. De afgelopen week heb ik een cursus over turingmachines afgeschreven, een geestelijk lied geschreven en een spelletje gemaakt om het vinden van bijbelboeken mee te oefenen. Dit zijn activiteiten met weinig stress, maar geldt het als rust? Het is in ieder geval ontspanning, en verstrooiing, lijkt mij.
Als ik in de zomer thuis ben (ik ben student dus heb lang zomervakantie) doe ik ook weinig rustige dingen. Rusten komt 's nachts wel. Ik denk dat ik m'n dagen het liefst spendeer met activiteiten die zowel een laag stress- als een laag rustgehalte hebben (zoals de eerder genoemde activiteiten).

Vervelend 607. Is de ziekte gerelateerd aan stres? Verstandig in ieder geval om even rustig aan te doen. In ieder geval tot je ziekte grotendeels voorbij is. Goed luisteren naar je lichaam & gedachtegang naar wat je wel en niet kan zou ik zeggen.

Klinkt op zich wel als aangename activiteiten. Ach, een beetje afleiding is alleen maar goed denk ik. Als je lichaam & geest het kunnen tolereren in ieder geval.

Ach. Of het wel of niet doorgaat als rust maakt niet heel veel uit. Op zich is het algemeen aangenomen dat dagenlang met gesloten ogen op bed liggen niet wenselijk is. Tenzij je gedwongen wordt door omstandigheden/ziekte.