Alleenstaand het hoofd boven water kunnen houden

[Marnix]

Jullie huis is inderdaad niet zo groot. Ons vorige huis was iets groter ( 120m). Boven hadden wij wel ruimte, beneden was het aanmerkelijk krapper. Ons huidige huis is beduidend groter. Een kant en klaar huis van deze omvang (230m) hadden wij niet kunnen betalen, daarom hebben wij een klushuis gekocht. Dagjes musea doen we wel ( met museumjaarkaart) en ook dagjes de natuur in, schaatsen etc. doen wij ook wel en de kinderen sporten en musiceren allemaal. Zo krenterig zijn wij ook niet dat wij daarop bezuinigen. Uit eten doen wij zelden of nooit. Het kost gemiddeld 300 om met ons gezin ergens te eten en dat vinden wij echt veel te veel voor relatief matige kwaliteit.

Ja precies, met het gezin vaak rond de uitstapjes ergens lunchen, of na afloop pannenkoeken of zo. Iets beter eten doen we af en toe samen of los van elkaar met vrienden / collega's / kennissen.

[ajl]

Ik weet anders bij jullie in de buurt nog wel wat tentjes waar je wel iets meer dan "een matige kwaliteit" te eten krijgt.
Maar het klopt dat uit eten een dure hobby is.

Overigens is 230m2 gewoon een kast van een huis toch?

Klopt, dat is ook groot. Dat was voor ons alleen mogelijk, omdat het een klushuis is. De huizen met 5 slaapkamers en werkkamer zijn nu eenmaal dun bezaaid. Aan het huis was 50 jaar geen onderhoud gedaan en was totaal uitgewoond. Mijn man heeft al heel veel werk verzet in het huis en we zijn er nog niet.

Natuurlijk zijn er ook tentjes waar je prima kan eten. Alleen betaal je daar nog meer dan 300 voor 6p voor.

[ajl]

Ja precies, met het gezin vaak rond de uitstapjes ergens lunchen, of na afloop pannenkoeken of zo. Iets beter eten doen we af en toe samen of los van elkaar met vrienden / collega's / kennissen.

En wij nemen dan eten mee. Ergens lunchen doen we nooit en de pannenkoeken bak ik zelf thuis wel.

[StillAwake]

Klopt, dat is ook groot. Dat was voor ons alleen mogelijk, omdat het een klushuis is. De huizen met 5 slaapkamers en werkkamer zijn nu eenmaal dun bezaaid. Aan het huis was 50 jaar geen onderhoud gedaan en was totaal uitgewoond. Mijn man heeft al heel veel werk verzet in het huis en we zijn er nog niet.

Natuurlijk zijn er ook tentjes waar je prima kan eten. Alleen betaal je daar nog meer dan 300 voor 6p voor.

Daarnaast heeft een klushuis als voordeel dat het echt iets van jezelf wordt.
Als je een huis voor jelelf hebt laten bouwen wil je er nooit meer weg, maar als je het eigenhandig hebt opgeknapt nog veel minder...

[Gruezi]

Maar uitstapjes vind ik wel leuk, ook al hoeven ze niet heel duur te zijn. Dagje naar de dierentuin, een museum, naar de sauna, geregeld uit eten, een keer een week of weekend weg, ik hou daar wel van, het zijn ook leuke dingen om samen of met het gezin te doen. Het is natuurlijk een beetje van deze tijd om te zeggen: "je moet geen mooie spullen kopen maar mooie herinneringen maken" of zo maar er zit denk ik wel een kern van waarheid in. Maar inderdaad, dat zijn relatief goedkope uitgaven als ik om me heen zie dat mensen gerust vier keer per jaar het vliegtuig instappen voor een weekendje of weekje weg en zo.

Eerlijk gezegd vind ik een dagje dierentuin met een paar koters niet echt vallen onder de categorie 'niet heel duur' als je uitgaat van een gemiddeld Nederlands inkomen of een inkomen wat daar net onder valt, gecombineerd met de huidige levenskosten en een ticketprijzen van dergelijke parken.
Traditiegetrouw ben ik altijd een beetje de suikertante als ik in Nederland ben en neem dan een treintje kinderen mee naar dierentuin en musea, maar ik kan heel goed begrijpen dat hun ouders dat zelf niet kunnen betalen. Of misschien wel kunnen, maar dat gaat dan ten koste van de dagelijkse boodschappen. Je bent met een groepje al een flink bedrag kwijt en dan heb je er verder nog niets bijgerekend dan puur de entree. Voor mij geen punt, maar kan me goed indenken dat dat er voor een hoop gezinnen niet in zit. Ik schrik er eerlijk gezegd een beetje van hoe duur NL geworden is. Lijkt me dat dat voor heel wat mensen best een uitdaging geworden is.

Wel met je eens dat je beter kunt investeren in mooie herinneringen dan in goederen. Dat is een groot, onbetaalbaar goed

[Marnix]

Eerlijk gezegd vind ik een dagje dierentuin met een paar koters niet echt vallen onder de categorie 'niet heel duur' als je uitgaat van een gemiddeld Nederlands inkomen of een inkomen wat daar net onder valt, gecombineerd met de huidige levenskosten en een ticketprijzen van dergelijke parken.
Traditiegetrouw ben ik altijd een beetje de suikertante als ik in Nederland ben en neem dan een treintje kinderen mee naar dierentuin en musea, maar ik kan heel goed begrijpen dat hun ouders dat zelf niet kunnen betalen. Of misschien wel kunnen, maar dat gaat dan ten koste van de dagelijkse boodschappen. Je bent met een groepje al een flink bedrag kwijt en dan heb je er verder nog niets bijgerekend dan puur de entree. Voor mij geen punt, maar kan me goed indenken dat dat er voor een hoop gezinnen niet in zit. Ik schrik er eerlijk gezegd een beetje van hoe duur NL geworden is. Lijkt me dat dat voor heel wat mensen best een uitdaging geworden is.

Wel met je eens dat je beter kunt investeren in mooie herinneringen dan in goederen. Dat is een groot, onbetaalbaar goed

Ja op zich ben ik het met je eens. Een dagje dierentuin of pretpark is niet heel goedkoop. We waren zondag in Burgers Zoo maar dan ben je met twee volwassenen en twee kinderen zo 100 euro kwijt zonder kortingsacties en zo. Dat doe je dan zeker niet wekelijks of zo nee. Een museumkaart is wel goed betaalbaar en als je daar een beetje veel gebruik van maakt kost het niet veel om naar een hoop musea te kunnen gaan.

[Lalage]

Toen ik jong was en net werkte was ik ook niet zo goed in sparen hoor

Ik wel, want ik was gewend om van heel weinig rond te komen, zowel bij mijn ouders thuis als toen ik op mijn studentenkamer woonde. Het duurde juist een paar jaar voor ik niet meer zo zuinig was...

[ajl]

Ja op zich ben ik het met je eens. Een dagje dierentuin of pretpark is niet heel goedkoop. We waren zondag in Burgers Zoo maar dan ben je met twee volwassenen en twee kinderen zo 100 euro kwijt zonder kortingsacties en zo. Dat doe je dan zeker niet wekelijks of zo nee. Een museumkaart is wel goed betaalbaar en als je daar een beetje veel gebruik van maakt kost het niet veel om naar een hoop musea te kunnen gaan.

Een museumjaarkaart is ook best prijzig. Het kost €39,00 per persoon. Terwijl de toegang voor kinderen in veel musea gratis is. Daarnaast moet je voor sommige musea ( bv Anne Frank museum) per persoon ook nog een extra toeslag betalen. Reken maar uit wat het dan incl reiskosten/ OV kosten kost.

[Marnix]

Ik wel, want ik was gewend om van heel weinig rond te komen, zowel bij mijn ouders thuis als toen ik op mijn studentenkamer woonde. Het duurde juist een paar jaar voor ik niet meer zo zuinig was...

Ik was het van thuis wel gewend, maar ging daarom juist een beetje het tegenovergestelde doen toen ik de kans had. Maar ja ik had ook wel genoeg om niet heel zuinig te hoeven leven maar had in die tijd wel meer kunnen sparen maar ja, je wil als je jong bent toch ook wel een beetje leuke dingen zien en doen?

[Marnix]

Een museumjaarkaart is ook best prijzig. Het kost €39,00 per persoon. Terwijl de toegang voor kinderen in veel musea gratis is. Daarnaast moet je voor sommige musea ( bv Anne Frank museum) per persoon ook nog een extra toeslag betalen. Reken maar uit wat het dan incl reiskosten/ OV kosten kost.

Ja het kost wel wat (2x 75 plus 2x 39 hier) maar dan kan je voor dat geld wel in een jaar naar Nemo, Spoorwegmuseum, Aviodrome, Naturalis, Rijksmuseum enz. Allemaal
musea waar je anders flink voor betaalt, ook tussen de 15 en 20 euro per kind. Na 2 musea betaalt de kaart zich al uit dan. En die musea zijn leuk, leerzaam, goed voor de ontwikeling en culturele vormimg. We gaan het vast geen jaren doen maar ik heb er zeker geen spijt van. Maar als je het totaal niet breed hebt is het inderdaad wel heel veel geld.

[StillAwake]

Ik wel, want ik was gewend om van heel weinig rond te komen, zowel bij mijn ouders thuis als toen ik op mijn studentenkamer woonde. Het duurde juist een paar jaar voor ik niet meer zo zuinig was...

Hier nog één. Mijn ouders hadden niet heel veel te besteden, en het feit dat ik wilde studeren hielp dus niet.
Zeker toen ik ook nog eens in het buitenland terecht kwam: ik had het als student helemaal niet breed.
En toen ik een promotieonderzoek ging doen heb ik ook achter mijn oren gekrabt hoe ik dat ging bekostigen.

En juist daarom kon het ineens niet gek gnoeg toen er geld binnenkwam.
En ergens heb ik die leefstijl van mijn ouders wel overgenomen, door in principe alles zelf te doen aan klussen in huis, door zo veel mogelijk af te betalen op de hypotheek, maar toch ga je leven naar wat er binnenkomt.

[StillAwake]

Ja het kost wel wat (2x 75 plus 2x 39 hier) maar dan kan je voor dat geld wel in een jaar naar Nemo, Spoorwegmuseum, Aviodrome, Naturalis, Rijksmuseum enz. Allemaal
musea waar je anders flink voor betaalt, ook tussen de 15 en 20 euro per kind. Na 2 musea betaalt de kaart zich al uit dan. En die musea zijn leuk, leerzaam, goed voor de ontwikeling en culturele vormimg. We gaan het vast geen jaren doen maar ik heb er zeker geen spijt van. Maar als je het totaal niet breed hebt is het inderdaad wel heel veel geld.

Maritiem museum in Rotterdam, Zuiderzeemuseum in Enkhuizen, oorlogsmuseum in Overloon, militair Museum in Soesterberg: dat waren voor onze kinderen de favorieten.
stuk voor stuk aanraders!

Besef echter wel dat er in veel gevallen nog een parkeerkaartje bijkomt, en dat een bakje koffie op een dergelijke locatie ook behoorlijk in de papieren loopt...

[Gruezi]

Ik vond het verschrikkelijk. Thuiswerken hield in dat ik buiten mijn gezin niemand zag, iedere uitzending (behalve Egypte, dat was spoed...) ging gepaard met 10 dagen quarantaine-hotel, en om besmetting bij herbemanning tot een minimum te beperken zijn alle uitzendingen van een dubbele lengte geweest.
Al met al heb ik in de 2.5 jaar dat er coronarestricties waren 30 dagen in coronahotels gezeten (niet van je kamer af mogen en dergelijke), 4 dagen fysiek collega's ontmoet (anders dan aan boord) en nauwelijks sociale contacten kunnen onderhouden.
Iedereen had het over de eerste, de tweede en de derde lockdown, maar voor mij liepen de lockdowns naadloos in elkaar over.
Vooral de periode met avondklok heb ik als heel erg zwaar ervaren (al moest ik in die periode naar het Suez-kanaal, en heb de tijd dus niet eens helemaal uitgezeten).

Ik werd er best depressief (tegen het suicidale aan) van kan ik je vertellen. Ik voelde me een gevangene. Terwijl mijn gezin al lang het oude leven weer had opgepakt zat ik in mijn eigen huis te wachten tot de wereld weer normaal ging doen...
En nog steeds wordt ik soms angstig wakker als ik over die tijd droom...

Wat klinkt dit heftig! Dat moet inderdaad een verschrikkelijke eenzame tijd geweest zijn. Ik hoop dat je het uiteindelijk een plekje kunt geven!

Ik wel, want ik was gewend om van heel weinig rond te komen, zowel bij mijn ouders thuis als toen ik op mijn studentenkamer woonde. Het duurde juist een paar jaar voor ik niet meer zo zuinig was...

Idem, en ook toen mijn financiele plaatje veranderde na mijn emigratie heb ik dat niet los kunnen laten. Het is uiteindelijk wel wat veranderd, maar ik slaap nog steeds een paar nachten over een relatief grote aankoop en bedenk me bij elke uitgave (naast de boodschappen dan) of ik het nodig heb of gewoon wil, en als ik dan besluit het wel te doen, heb ik achteraf altijd een moment van: was dit nou werkelijk nodig? Ik geef eerlijk toe dat ik daarbij wel eens moe van mezelf word.

[Marnix]

Maritiem museum in Rotterdam, Zuiderzeemuseum in Enkhuizen, oorlogsmuseum in Overloon, militair Museum in Soesterberg: dat waren voor onze kinderen de favorieten.
stuk voor stuk aanraders!

Goede tips, gaan we vast ook nog wel bekijken. Soesterberg is sowieso dichtbij en heb ik al wel eens bedacht. Misschien alleen met de oudste want de jongste is 5 en dan zijn oorlogsmusea en zo nog niet altijd even interessant. Gelukkig hebben veel musea tegenwoordig wel leuke interactieve dingen voor kinderen. Maar we zaten nu nog in een andere fase, van Nemo en het Spoorwegmuseum en zo Hoewel, vorige week hebben ze het in het Mondriaanhuis erg naar hun zin gehad.

Besef echter wel dat er in veel gevallen nog een parkeerkaartje bijkomt, en dat een bakje koffie op een dergelijke locatie ook behoorlijk in de papieren loopt...

Ja dat is altijd een risico in Nederland maar ach, je verdient ook geld om er leuke dingen mee te kunnen doen Overigens hebben we NS-voordeelkaarten en de kinderen mogen gratis mee. Het OV is niet altijd een optie maar vaak zijn musea goed bereikbaar. En dan is het wel gezellig, een dagje trein, museum, soms gelijk nog even rondkijken in de stad waar je bent.

[Marnix]

Idem, en ook toen mijn financiele plaatje veranderde na mijn emigratie heb ik dat niet los kunnen laten. Het is uiteindelijk wel wat veranderd, maar ik slaap nog steeds een paar nachten over een relatief grote aankoop en bedenk me bij elke uitgave (naast de boodschappen dan) of ik het nodig heb of gewoon wil, en als ik dan besluit het wel te doen, heb ik achteraf altijd een moment van: was dit nou werkelijk nodig? Ik geef eerlijk toe dat ik daarbij wel eens moe van mezelf word.

Toch een beetje proberen los te gaan laten. Het is maar geld he. Je hebt het nodig om te kunnen eten en wonen en zo maar verder maakt het niet gelukkig als je er meer van op je rekening hebt staan of zo. Sterker nog, als je er teveel van gaat houden kan het je juist ongelukkig maken. Maak je er niet teveel zorgen over, God zorgt voor ons. Niet onze spaarrekening.