elbert schreef:Hoe weet je dat, aangezien het contract tussen Pfizer en onze overheid geheim is? Je mag verwachten dat bij een zaak die hele landen en hun burgers aangaat (en hun gezondheid!) deze contracten openbaar zouden moeten zijn. De FDA pleit er ook nog eens voor om de data over de Pfizer trials tot
55 jaar achter slot en grendel te houden. Sinds wanneer is transparantie iets geks? Het is ook nog eens zo dat Pfizer geen smetteloos blazoen heeft, gezien bijv. de
2,3 miljard dollar die het bedrijf in 2009 moest betalen vanwege illegale praktijken bij de verkoop van medicijnen.
De regering heeft nog niet zo lang geleden
miljoenen betaald aan slachtoffers van de vaccinatie tegen de Mexicaanse griep. Ik zou toch enige voorzichtigheid betrachten met dit soort opmerkingen. Zeker ook omdat de trials met het Pfizer vaccin
verre van vlekkeloos zijn verlopen.
Nu blijkt dat de vaccins maar een beperkte werkzaamheid hebben en het inzetten van boosters twijfelachtig is bij de omicronvariant, lijkt de vaccinatiestrategie momenteel veel op de
"sunk cost fallacy": we hebben miljoenen van die vaccins ingekocht en ondanks dat het nog maar de vraag is of ze helpen tegen omicron en zo ja, hoe lang, zetten we die spuit toch maar in de armen van mensen, want we hebben het geld nu eenmaal uitgegeven. De persconferentie van afgelopen zaterdag was wat dat betreft wel tekenend: de ongevaccineerden werden opgeroepen om zich te laten vaccineren met de eerste 2 prikken omdat ze dan beschermd zouden zijn, terwijl de gevaccineerden opgeroepen werden om een booster te nemen, want die 2 prikken geven niet voldoende bescherming.
Als klap op de vuurpijl zegt Pfizer zelf dat
3 prikken ook niet genoeg zijn tegen omicron, dus komt er een apart vaccin (met waarschijnlijk opnieuw 3 prikken). Tegen de tijd dat die beschikbaar komen, is er vast weer een nieuwe variant die daar weer tegen bestand is. Terecht mogen we ons de vraag stellen wat het effect is op het immuunsysteem van zoveel prikken achter elkaar, zeker bij mensen die normaal gesproken nog een heel leven voor zich hebben.
Ik vind het al met al een weinig realistisch benadering. En het baart me zorgen.
Ten eerste hangt er een zweem over dat je over de hele kwestie veel beter inzicht hebt in het hoe en wat van deze concerns in het algemeen en de praktijken van Pfizer in het bijzonder. Ik vraag me af hoe je, ondanks de grote geheimhouding die je constateert, toch zoveel meent te weten. Geldt die geheimhouding voor jou niet? En denk je dat de wél beschikbare kennis niet bekend is bij kenners en beleidsmakers in het veld? Oftewel, is je houding er niet een van net doen alsof je meer weet, in de hoop en vanuit het vermoeden dat je later gelijk zult krijgen?
Ten tweede misken je denk ik de onvermijdelijke dynamiek van de huidige situatie met harde omstandigheden waar niemand om heen kan. het is nu eenmaal zo dat we zijn aangewezen op de farmacie voor het vervaardigen van vaccins. Er is eigenlijk geen alternatief voor het huidige handelen (vaccins ontwikkelen en gebruiken) als zich een potentieel gevaarlijk nieuw virus voordoet. Als je niet goed kunt inschatten wat de mogelijke wereldwijde implicaties zijn van een opkomende pandemie, dan moet je wat. In zekere zin sta je met je rug tegen de muur. Gold voor de eerste tekenen van het Wuhan-virus, maar geldt nu ook voor de opkomst van omicron. Het is dan ronduit onverantwoord om er, zonder bewijs, maar van uit te gaan dat het allemaal wel meevalt. Dat is een aangename gedachte en ook het feit dat je overheden en samenlevingen met deze zogenaamde voor de hand liggende waarheid kunt ondermijnen en daar tweespalt kunt bewerkstelligen is voor veel mensen kennelijk heel aangenaam. Maar dat wil nog niet zeggen dat het goed is.
Ten derde, alle vragen die je stelt mogen gesteld worden en zijn misschien ook terecht, maar je moet en kan ze pas op de juiste tijd stellen, namelijk ná de crisis. Het is goed om je rekenschap te geven van de verloopdatum van een brandblusser (heel belangrijk om die goed te checken en daar steeds vragen over te stellen), maar dat moet je niet met veel bombarie doen als de boel brandt. Dan pak je dat ding, met het risico dat hij op dat moment niet of onvoldoende werkt. Later evalueer je de zaak, constateer je fouten en tekortkomingen en deel je oorvijgen uit.
Tegenover de dynamiek van de huidige situatie, waarin de kennis niet 100% is, de onzekerheid groot, maar de tijd constant tegen ons werkt, moet je nu geen eenvoudige, volledig overtuigde individuele waarheid zetten, die zogenaamd koel en helder de chaos verlicht. Want de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er in jouw aannames en beweringen op de keper beschouwd net zoveel onzekerheid besloten ligt als in het overheidsbeleid. Nu suggereer je dat je je handen vrij wilt hebben om later met een "ik-heb-het-altijd-al-gezegd-gezicht" je gelijk te komen halen.
En daarmee dreig je je te scharen bij een grote groep die om alles de strijd aangaat, tot geen gesprek of begrip bereid is en daarmee aan een structurele ondermijning van de samenleving bijdraagt. Alles en iedereen wordt gewantrouwd en fouten worden opgeblazen tot gigantische bewijzen dat alles en iedereen die verantwoordelijkheid draagt in de maatschappij een sinister en kwaadaardig plan heeft of een complot uitvoert.
Enig begrip zou op z'n plaats zijn. Enig begrip vraag ik maar. Zeker als je zelf de verantwoordelijkheid niet draagt voor ingrijpende maatregelen.
Ik ga er nog steeds vanuit dat de regering en de ministers die wél verantwoordelijkheid dragen, dat doen op grond van de beste beschikbare kennis en ook vanuit goede bedoelingen. Als die basis van vertrouwen geheel weg is, zakt een samenleving uiteindelijk weg in chaos, wetteloosheid en geweld. Dat is namelijk de andere, kwalijke manier om altijd gelijk te krijgen.
Die onverholen hang en drang naar een militant gelijk-willen-krijgen in deze tijd staat me totaal niet aan. Pas geleden de
Dissident gelezen (jongerenblad van FvD). Daar gaat het ook over de overheid als het ultieme kwaad. Maar de rest van het blad is gewoon fascisme.
Dus ik trek m'n conclusies: dit über-kritische en wantrouwende denken raakt verknoopt en vervlochten met zeer onfrisse stromingen die momenteel vanuit de bodemwereld van de ideologie naar boven kruipen.
't Is maar een waarschuwing.
Rom. 13, 1-7gravo