Dorpeling schreef:Dus stel dat ik buiten die kaders,in een gemeente waar men binnen een bepaalde vorm van maatwerk een dienst belegd, waar men zich maximaal inzet om de regels te hanteren, een dienst bezoek; doe ik iets onoorbaars?
In mijn ogen wel ja. En hoe kun je spreken over maximale inzet om de regels te hanteren, als de adviezen (niet zingen en maximaal 30 personen) met voeten worden getreden?
Dan hou je je aan de letter van de wet, zonder naar de geest van de wet te kijken.
Dorpeling schreef:Ja en nee, in die zin dat een dienst meeluisteren wel een soort van verbondenheid met de gemeente is en dat ook zo gevoeld kan worden. Maar het daadwerkelijke, persoonlijke samenzijn onder Gods Woord en in Zijn huis gaat dat ver te boven, is in feite voor mij niet te vergelijken. Wanneer dat voor langere tijd niet mogelijk is, ervaar ik een afstand en een leegte en gemis. Maar dat ga ik allemaal niet nog een keer herhalen.
Ik denk dat we dat allemaal met je eens zijn. Natuurlijk is het een groot gemis, maar hetzelfde geldt voor voetbalfans die niet naar het stadion mogen, voor mensen die hun geliefden niet kunnen bezoeken, en voor hordes mensen die momenteel graag een paar dagen op vakantie zouden.
dus wat precies maakt jouw verlangen legitiemer dan dat van anderen?
En vooral: hoe leg je dat aan je kritische medemens die jouw geloof niet deelt uit?
Dorpeling schreef:Veroordeling is niet mijn bedoeling. Al kan ik niet ontkennen dat ik van z'n levensdagen niet ga begrijpen hoe een gelovige zich er bij neer kan leggen om dan maar niet meer op te gaan, terwijl dit wel tot de mogelijkheid behoort.
De veroordeling lag er duimendik bovenop, maar ik ben met je eens dat dingen vanachter een toetsenbord wel eens de nuance missen die je face to face wel zou ervaren.
Op dezelfde manier ga ik van mijn levensdagen niet begrijpen dat gelovigen zichzelf en hun omgeving in gevaar brengen (zeker in het geval van Krimpen, waar het een corona-brandhaard betrof), om hun eigen religieuze wensen te bevredigen.
Vooral omdat er voldoende technische middelen zijn om een dienst mee te beleven (al ben ik met je eens dat dat anders voelt, maar ons gevoel is niet leidend in hoe een dienst zou moeten zijn...), en omdat onze huidige vrijheidsbeperkingen van tijdelijke aard zijn (al kan ik me voorstellen dat het gedrag van sommige kerken in deze tijd wel een heroverweging van de uitzondering voor religieuze groeperingen gaat inhouden).
Dorpeling schreef:Dat zeg ik niet, gelukkig is dat niet zo! Dat mensen daar behoefte aan hebben, is niets mis mee lijkt me.
Daarnaast spreekt de Bijbel meerdere keren over het zingen en loven van God. Vooral de psalmen staan er vol van. En zou er in de hemel niet gezongen worden, denk je?
Daar zal vast gezongen worden, maar vast niet op de manier waarop dat in onze kerken plaatsvindt. En als je graag meezingt: thuis achter je laptop kun je zo hard meezingen als je wilt, als je er echter voor kiest om toch naar de kerk te gaan (een volledig legitiem verlangen) dan is het beter om de zang aan een band, voorzanger of eventueel een beschikbare geluidsopname te doen.
Dorpeling schreef:Ik denk zeker dat wanneer je zou kunnen en mogen gaan en toch besluit dat niet te doen, je inderdaad niet echt de waarde van het samenkomen naar Gods bevel beseft, de rijkdom ervan dat God ons hier nog een plaats geeft om Zijn Evangelie te mogen horen. Hij heeft het Zelf ingesteld, mogen wij daar dan zomaar (let op: zomaar! Ik heb het dus niet over die niet kunnen) aan voorbijgaan?
Als de veiligheid van je omgeving in het geding is is "niet kunnen " wellicht al bereikt.
En voor wat betreft "niet mogen", als je gebruik maakt van een maas in de wet heb je zelf denk ik ook wel door dat je je op het randje van "mogen" begeeft (of daaroverheen)
Dorpeling schreef:Overigens lijk ik me nu wel te verontschuldigen, of me te moeten verantwoorden of excuseren. Wat ik dus pertinent weiger.
Waarom weiger je dat? je roept anderen toch ook ter verantwoording over hun daden?
Dorpeling schreef:Wat siert een christen dan wel? Doen wat de 'wereld' vraagt, daarin overal en altijd volgen? Niet voor God en Zijn inzettingen opkomen en uitkomen?Rechten om naar de kerk te gaan hadden we overigens toch al niet, dat zul je wel met me eens zijn. Het is genade dat God ons Zijn woord nog wil laten verkondigen.
Een Christen dient ten alle tijden de liefde van Christus uit te stralen. De liefde van Christus, de liefde voor de mensen om ons heen, en vooral NIET de liefde voor het Eigen Gelijk.
Vooral ook naar de wereld toe, de wereld die Hem niet kent (en neem van mij aan dat er een heleboel mensen in jouw directe omgeving zijn waarvoor jij als Zijn ambassadeur fungeert...
Iemand sprak ooit "draag ten alle tijde het Woord uit, desnoods met woorden" (het precieze citaat en de bedenker ervan zou ik even moeten nazoeken).
En juist dat laatste is iets wat veel kerken op dit moment nalaten te doen (althans: de meeste kerken doen het wel, maar juist de slechte voorbeelden komen voor het voetlicht, zoals gebruikelijk...).
En ik heb het gevoel (maar dat kan aan mij liggen) dat de kerken die negatief het nieuws gehaald hebben vooral hun eigen inzettingen aan het verdedigen zijn.
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.