schuldgevoel

Moderators: Memmem, Moderafo's

Elpiano
Verkenner
Verkenner
Berichten: 16
Lid geworden op: 15 mei 2018 07:25

schuldgevoel

Berichtdoor Elpiano » 17 dec 2018 12:50

Sinds ik in 2011 aan een tumor in mijn hoofd ben geopereerd (gedeeltelijk maar nog helemaal weg kunenn halen)
ben ik nooit meer de oude geworden
daar komen ook nog andere klachten bij zoals evenwichtsorganen die kapot zijn en heftige astma ed
Door dit alles was ik niet meer in staat om 5 dagen te werken en was 4 dagen gaan werken
maar zelfs dat was te zwaar en nu werk ik 3 dagen wat gelukkig wel heel goed gaat
financieel zijn we er wel op achteruit gegaan en hebben minder te besteden
maar we kunnen alles nog steeds betalen
maar toen ik nog 5 dagen werkte kon het allemaal niet op en leefden we op grote voet zeg maar
Nu dat we meer moeten opletten en niet meer zomaar alles kunnen voel ik mij daarover erg schuldig daarover
Ik was altijd een workaholic en dit voelt toch echt als falen!
Mijn man heeft al vaak gezegd dat het goed is zo en dat het niet uit maakt
maar dat stomme schuldgevoel krijg ik niet uit mijn kop!
Ik slik al oxazepam (kalmerings middel) waar ik ook maar moeilijk van af kom
en kom er zelf niet meer uit
Hoor graag jullie mening ed
alvast heel erg bedankt

groetjes
elsje

Gebruikersavatar
benefietdiner
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3460
Lid geworden op: 22 jan 2012 14:06

Re: schuldgevoel

Berichtdoor benefietdiner » 17 dec 2018 15:40

‘guilty pleasures’ saboteren de boel.
https://assertief.nl/schuldgevoel/

Gebruikersavatar
Niagara
Mineur
Mineur
Berichten: 224
Lid geworden op: 27 jun 2015 21:08

Re: schuldgevoel

Berichtdoor Niagara » 20 dec 2018 16:59

Ik kan me inleven in je gevoel. Je voelt je verantwoordelijk voor het welzijn van je gezin en het lijkt of jouw bijdrage aan dat welzijn is afgenomen omdat je minder geld in het laatje brengt. Dan zou je het jouw schuld kunnen noemen dat je gezin nu zuiniger moet leven, en het daardoor slechter zou hebben.

Dit is een manier van denken die erg gestimuleerd wordt in de westerse cultuur. Zelfredzaamheid lijkt in Nederland het hoogste ideaal. Iedereen zou zelf verantwoordelijk zijn voor zijn eigen welzijn en geluk. Als je iets oprecht wilt en er hard genoeg voor werkt zou je alles kunnen bereiken, is het idee. Als je het minder goed doet zou dat dus je eigen schuld zijn, dan wil je het niet genoeg en/of werk je er niet hard genoeg voor.
Dat oordeel horen we in de maatschappij en spreken we vaak ook (onbewust) over onszelf uit.

Maar er zitten een aantal punten in die niet kloppen, die vanuit Gods oogpunt totaal anders zijn.

1. Onze verantwoordelijkheid is niet grenzeloos, en ond vermogen tot het dragen van verantwoordelijkheid evenmin.
Verantwoordelijkheid moet in het juiste perspectief gezien worden om hem te kunnen dragen.
Wij hebben wel verantwoordelijkheid goede keuzes te maken, maar wij zijn niet onafhankelijk. Wij zijn niet in onszelf tot alles in staat, wij zijn kwetsbare wezens. We kunnen zomaar ziek worden, gehandicapt zijn o.i.d. En geen mens is uitmuntend begaafd op ieder mogelijk aspect van het leven. Dat is God, en we hebben Hem nodig.
We zijn wel rentmeesters van de aarde, maar we zijn geschapen om in afhankelijkheid van God te leven, niet om volledig zelfredzaam te zijn. Die verantwoordelijkheid kunnen wij helemaal niet aan. Wij zijn geen God. Ons rentmeesterschap kunnen wij niet uitvoeren buiten Hem, we hebben Hem nodig.
Het ideaal van de samenleving klopt voor geen meter. Mensen zijn niet perfect. Mensen kunnen niet alles. De ene mens wel meer dan de andere, maar elk mens heeft zijn grens.
Ja, er zit zeker waarheid in de gedachte dat als mensen iets graag willen, ze soms wegen vinden om dat te kunnen die ze zonder die motivatie niet hadden gevonden. Maar dat kun je niet doortrekken in een oordeel dat mensen die iets niet bereiken dan gewoon laks zijn. Mensen zijn gewoon gecompliceerde wezens die ook nog leven in een gecompliceerde wereld, door de relaties is de menselijke situatie niet te versimplificeren tot ‘als je écht wil kun je het wel’. We zijn geen experiment in een steriele omgeving, waar reacties puur eigenschap van de gebruikte stoffen zijn. Je bent voor het slagen of falen van zaken voor een groot deel afhankelijk van omgevingsfactoren, je hebt niet alles zelf onder controle. God heeft die omgevingsfactoren in de hand, en Hij heeft het beste met ons voor, wat een geluk om geliefd te zijn door Hem. Dan weet je dat Hij alle dingen mee laat werken ten goede, tot je eeuwig heil.
Er zit in ieder mens een persoonlijkheid met sterke en zwakke kanten. En dat is juist goed! God heeft ons met Zijn creativiteit allemaal anders geschapen zodat we elkaar aanvullen en in relatie met Hem en medemensen tot bloei komen. Dat is heel mooi, Hij wil sterk zijn in onze zwakheid en dat we dat ook voor elkaar zijn in Hem. We moeten helemaal niet zonder elkaar kunnen, dan leeft iedereen voor zichzelf en is de schoonheid en uitdaging van relaties weg. Daarvoor zijn we niet bedoeld, het zou supersaai zijn. God is een relationeel wezen (drieënig) en wij zijn geschapen naar Zijn beeld om samen een te zijn en elkaar aan te vullen. Daartoe geeft Hij ons ook wat we nodig hebben.
Veel mooier en creatiever dan dat iedereen zichzelf maar moet redden toch?
2. Minder geld te besteden hebben is niet persé slechter voor je gezin dan veel geld te besteden hebben. Het idee wat de maatschappij als welzijn benoemd is anders dan Gods definitie. God kijkt niet naar aardse maar naar hemelse schatten. Hij zorgt wel voor ons op aarde, maar vanuit hemels perpectief. Wij mogen bidden ‘geef ons heden ons dagelijks brood’ en erop vertrouwen dat Hij zal voorzien. Hij zegent ons rijkelijk, want wij krijgen veel meer dan dagelijks brood. Wij krijgen het levende Brood, we krijgen eeuwig leven in Jezus Christus. Dat is een veel permanentere zegen dan aardse welvaart.
Hij voorziet in alles wat we nodig hebben en meer. Maar ons idee van wat we nodig hebben kan anders zijn dat Zijn plan. Soms krijgen we ists wat we niet kunnen plaatsen in ons idee van wat God voor ons wil. Als wij het niet begrijpen heeft dat vaak te maken met dat we te veel met aardse ogen kijken naar onze behoeften. Maar soms is het ook gewoon omdat God overzicht heeft over alle tijd, verleden, heden en toekomst, en wij niet. Hij geeft ons in de bijbel een klein inkijkje in Zijn plan en Zijn Geest kan dat begrijpelijk voor ons maken, maar omdat God groter is dan wij zullen er zeker op deze aarde veel dingen zijn die wij niet begrijpen, en waarin we alleen maar kunnen vertrouwen op Zijn beloften.

God heeft jou langdurige gezondheidsklachten na een tumor toebedeeld. Je doet wat binnen jouw vermogen ligt om met het jou toebedeelde het goede te doen en te zorgen voor je gezin. Wie kan jou daarover aanklagen? God ziet toch in je hart dat je je best doet? Dat je je verantwoordelijkheid pakt en draagt naar vermogen?
Wie kan zeggen dat je niet het goede doet als je leeft naar Gods wil? Degene die je probeert af te trekken van het doen van Gods wil. Degene die je wil doen wankelen. Die beschuldigende gedachten zijn niet van God, ze zijn van de wereld die je weg wil trekken bij God. Laat je niet gek maken, het is onbelangrijk wat mensen en de maatschappij van je denken en het is onbelangrijk wat je van jezelf denkt, Gods mening doet ertoe! Als Zijn kind ben je geaccepteerd in Zijn familie, en dat ben je niet op basis van prestaties, maar op basis van Gods liefde. Dus je hoeft je niet af te beulen om Gods goedkeuring te krijgen, je bent al geliefd. En als je vrij bent van de slavernij van het dingen doen om geaccepteerd te worden en vol bent van Zijn genadige liefde mag je het wonder van Zijn liefde en Zijn koninkrijk laten doorstralen in je leven. Dan doe je wat je doet om Zijn liefde te laten zien, omdat je het goede wilt doen uit passie voor de Heer en vervuld van Zijn liefde voor de wereld.
Het is eigenlijk de omgekeerde wereld. Jij bent hier niet op aarde om door de wereld geaccepteerd te worden, maar om Gods liefde voor de wereld aan hen te brengen! En dat kan op heel veel manieren. Alles waarin je liefde, waarheid, rechtvaardigheid, genade, blijfschap, vrede, zachtmoedigheid, en al die andere mooie dingen die God is, laat zijn in je leven. Zorg voor anderen, de natuur, jezelf. Orde scheppen in chaos. Genieten van het goede wat God geeft. Alles in verbondenheid met Hem. Dan zijn je schatten in de hemel, ook al praktiseer je dat op aarde.
Daar zit geen eis in om te doen wat niet past bij waarvoor God je bestemd heeft. Alles waar God je voor bestemd heeft daarvoor zal Hij je de kracht geven om het te doen. Hij wil je gebruiken voor Zijn koninkrijk en je mag bidden om alles wat je nodig hebt.
Soms zegt God nee tegen iets wat je denkt nodig te hebben. Dan heeft Hij dus een ander plan, wil Hij je iets anders leren dan je dacht. Dat kan moeilijk zijn. Maar vertrouw maar op Hem, het komt altijd goed.

Je doet wat je kunt, wat bij je past. En God zegent het zo dat jullie kunnen rondkomen. Misschien is het juist wel goed voor je gezin dat ze niet in al te veel rijkdom opgroeien, want het is erg moeilijk om dan je vertrouwen op God te blijven stellen in plaats van op de schijnzekerheid van je geld.
Het is ook goed dat je let op je grenzen. Prediker 4:6 zegt “Een hand vol met rust is beter, dan beide de vuisten vol met arbeid en kwelling des geestes.”
Dus als je goed op je grenzen let daarin, ben je goed bezig. Je mag een hand laten vullen met rust, de maatschappij kan roepen wat ie wil maar aangezien 1 op de 7 nederlanders last van burnoutverschijnselen heeft lijkt mij ook wel bewezen dat Gods aanwijzing beter is dan de krampachtig om arbeid gebalde vuisten van de samenleving.
We mogen vrij zijn in Gods liefde, we hoeven niet langer in angst en schuld te leven. Ga met God, dan komt alles goed.
Afbeelding

Elpiano
Verkenner
Verkenner
Berichten: 16
Lid geworden op: 15 mei 2018 07:25

Re: schuldgevoel

Berichtdoor Elpiano » 21 dec 2018 17:49

Niagara schreef:Ik kan me inleven in je gevoel. Je voelt je verantwoordelijk voor het welzijn van je gezin en het lijkt of jouw bijdrage aan dat welzijn is afgenomen omdat je minder geld in het laatje brengt. Dan zou je het jouw schuld kunnen noemen dat je gezin nu zuiniger moet leven, en het daardoor slechter zou hebben.

Dit is een manier van denken die erg gestimuleerd wordt in de westerse cultuur. Zelfredzaamheid lijkt in Nederland het hoogste ideaal. Iedereen zou zelf verantwoordelijk zijn voor zijn eigen welzijn en geluk. Als je iets oprecht wilt en er hard genoeg voor werkt zou je alles kunnen bereiken, is het idee. Als je het minder goed doet zou dat dus je eigen schuld zijn, dan wil je het niet genoeg en/of werk je er niet hard genoeg voor.
Dat oordeel horen we in de maatschappij en spreken we vaak ook (onbewust) over onszelf uit.

Maar er zitten een aantal punten in die niet kloppen, die vanuit Gods oogpunt totaal anders zijn.

1. Onze verantwoordelijkheid is niet grenzeloos, en ond vermogen tot het dragen van verantwoordelijkheid evenmin.
Verantwoordelijkheid moet in het juiste perspectief gezien worden om hem te kunnen dragen.
Wij hebben wel verantwoordelijkheid goede keuzes te maken, maar wij zijn niet onafhankelijk. Wij zijn niet in onszelf tot alles in staat, wij zijn kwetsbare wezens. We kunnen zomaar ziek worden, gehandicapt zijn o.i.d. En geen mens is uitmuntend begaafd op ieder mogelijk aspect van het leven. Dat is God, en we hebben Hem nodig.
We zijn wel rentmeesters van de aarde, maar we zijn geschapen om in afhankelijkheid van God te leven, niet om volledig zelfredzaam te zijn. Die verantwoordelijkheid kunnen wij helemaal niet aan. Wij zijn geen God. Ons rentmeesterschap kunnen wij niet uitvoeren buiten Hem, we hebben Hem nodig.
Het ideaal van de samenleving klopt voor geen meter. Mensen zijn niet perfect. Mensen kunnen niet alles. De ene mens wel meer dan de andere, maar elk mens heeft zijn grens.
Ja, er zit zeker waarheid in de gedachte dat als mensen iets graag willen, ze soms wegen vinden om dat te kunnen die ze zonder die motivatie niet hadden gevonden. Maar dat kun je niet doortrekken in een oordeel dat mensen die iets niet bereiken dan gewoon laks zijn. Mensen zijn gewoon gecompliceerde wezens die ook nog leven in een gecompliceerde wereld, door de relaties is de menselijke situatie niet te versimplificeren tot ‘als je écht wil kun je het wel’. We zijn geen experiment in een steriele omgeving, waar reacties puur eigenschap van de gebruikte stoffen zijn. Je bent voor het slagen of falen van zaken voor een groot deel afhankelijk van omgevingsfactoren, je hebt niet alles zelf onder controle. God heeft die omgevingsfactoren in de hand, en Hij heeft het beste met ons voor, wat een geluk om geliefd te zijn door Hem. Dan weet je dat Hij alle dingen mee laat werken ten goede, tot je eeuwig heil.
Er zit in ieder mens een persoonlijkheid met sterke en zwakke kanten. En dat is juist goed! God heeft ons met Zijn creativiteit allemaal anders geschapen zodat we elkaar aanvullen en in relatie met Hem en medemensen tot bloei komen. Dat is heel mooi, Hij wil sterk zijn in onze zwakheid en dat we dat ook voor elkaar zijn in Hem. We moeten helemaal niet zonder elkaar kunnen, dan leeft iedereen voor zichzelf en is de schoonheid en uitdaging van relaties weg. Daarvoor zijn we niet bedoeld, het zou supersaai zijn. God is een relationeel wezen (drieënig) en wij zijn geschapen naar Zijn beeld om samen een te zijn en elkaar aan te vullen. Daartoe geeft Hij ons ook wat we nodig hebben.
Veel mooier en creatiever dan dat iedereen zichzelf maar moet redden toch?
2. Minder geld te besteden hebben is niet persé slechter voor je gezin dan veel geld te besteden hebben. Het idee wat de maatschappij als welzijn benoemd is anders dan Gods definitie. God kijkt niet naar aardse maar naar hemelse schatten. Hij zorgt wel voor ons op aarde, maar vanuit hemels perpectief. Wij mogen bidden ‘geef ons heden ons dagelijks brood’ en erop vertrouwen dat Hij zal voorzien. Hij zegent ons rijkelijk, want wij krijgen veel meer dan dagelijks brood. Wij krijgen het levende Brood, we krijgen eeuwig leven in Jezus Christus. Dat is een veel permanentere zegen dan aardse welvaart.
Hij voorziet in alles wat we nodig hebben en meer. Maar ons idee van wat we nodig hebben kan anders zijn dat Zijn plan. Soms krijgen we ists wat we niet kunnen plaatsen in ons idee van wat God voor ons wil. Als wij het niet begrijpen heeft dat vaak te maken met dat we te veel met aardse ogen kijken naar onze behoeften. Maar soms is het ook gewoon omdat God overzicht heeft over alle tijd, verleden, heden en toekomst, en wij niet. Hij geeft ons in de bijbel een klein inkijkje in Zijn plan en Zijn Geest kan dat begrijpelijk voor ons maken, maar omdat God groter is dan wij zullen er zeker op deze aarde veel dingen zijn die wij niet begrijpen, en waarin we alleen maar kunnen vertrouwen op Zijn beloften.

God heeft jou langdurige gezondheidsklachten na een tumor toebedeeld. Je doet wat binnen jouw vermogen ligt om met het jou toebedeelde het goede te doen en te zorgen voor je gezin. Wie kan jou daarover aanklagen? God ziet toch in je hart dat je je best doet? Dat je je verantwoordelijkheid pakt en draagt naar vermogen?
Wie kan zeggen dat je niet het goede doet als je leeft naar Gods wil? Degene die je probeert af te trekken van het doen van Gods wil. Degene die je wil doen wankelen. Die beschuldigende gedachten zijn niet van God, ze zijn van de wereld die je weg wil trekken bij God. Laat je niet gek maken, het is onbelangrijk wat mensen en de maatschappij van je denken en het is onbelangrijk wat je van jezelf denkt, Gods mening doet ertoe! Als Zijn kind ben je geaccepteerd in Zijn familie, en dat ben je niet op basis van prestaties, maar op basis van Gods liefde. Dus je hoeft je niet af te beulen om Gods goedkeuring te krijgen, je bent al geliefd. En als je vrij bent van de slavernij van het dingen doen om geaccepteerd te worden en vol bent van Zijn genadige liefde mag je het wonder van Zijn liefde en Zijn koninkrijk laten doorstralen in je leven. Dan doe je wat je doet om Zijn liefde te laten zien, omdat je het goede wilt doen uit passie voor de Heer en vervuld van Zijn liefde voor de wereld.
Het is eigenlijk de omgekeerde wereld. Jij bent hier niet op aarde om door de wereld geaccepteerd te worden, maar om Gods liefde voor de wereld aan hen te brengen! En dat kan op heel veel manieren. Alles waarin je liefde, waarheid, rechtvaardigheid, genade, blijfschap, vrede, zachtmoedigheid, en al die andere mooie dingen die God is, laat zijn in je leven. Zorg voor anderen, de natuur, jezelf. Orde scheppen in chaos. Genieten van het goede wat God geeft. Alles in verbondenheid met Hem. Dan zijn je schatten in de hemel, ook al praktiseer je dat op aarde.
Daar zit geen eis in om te doen wat niet past bij waarvoor God je bestemd heeft. Alles waar God je voor bestemd heeft daarvoor zal Hij je de kracht geven om het te doen. Hij wil je gebruiken voor Zijn koninkrijk en je mag bidden om alles wat je nodig hebt.
Soms zegt God nee tegen iets wat je denkt nodig te hebben. Dan heeft Hij dus een ander plan, wil Hij je iets anders leren dan je dacht. Dat kan moeilijk zijn. Maar vertrouw maar op Hem, het komt altijd goed.

Je doet wat je kunt, wat bij je past. En God zegent het zo dat jullie kunnen rondkomen. Misschien is het juist wel goed voor je gezin dat ze niet in al te veel rijkdom opgroeien, want het is erg moeilijk om dan je vertrouwen op God te blijven stellen in plaats van op de schijnzekerheid van je geld.
Het is ook goed dat je let op je grenzen. Prediker 4:6 zegt “Een hand vol met rust is beter, dan beide de vuisten vol met arbeid en kwelling des geestes.”
Dus als je goed op je grenzen let daarin, ben je goed bezig. Je mag een hand laten vullen met rust, de maatschappij kan roepen wat ie wil maar aangezien 1 op de 7 nederlanders last van burnoutverschijnselen heeft lijkt mij ook wel bewezen dat Gods aanwijzing beter is dan de krampachtig om arbeid gebalde vuisten van de samenleving.
We mogen vrij zijn in Gods liefde, we hoeven niet langer in angst en schuld te leven. Ga met God, dan komt alles goed.



@niagara super bedankt voor je fantastische bericht !! :D

Gebruikersavatar
DeDwaler
Luitenant
Luitenant
Berichten: 703
Lid geworden op: 13 okt 2015 16:45
Contacteer:

Re: schuldgevoel

Berichtdoor DeDwaler » 23 dec 2018 07:32

Niagara schreef:Ik kan me inleven in je gevoel. ....

... Ga met God, dan komt alles goed.


Mooi, Niagara :wink:

Elpiano schreef:Sinds ik in 2011 aan een tumor in mijn hoofd ben geopereerd (gedeeltelijk maar nog helemaal weg kunenn halen)
ben ik nooit meer de oude geworden
daar komen ook nog andere klachten bij zoals evenwichtsorganen die kapot zijn en heftige astma ed
Door dit alles was ik niet meer in staat om 5 dagen te werken en was 4 dagen gaan werken
maar zelfs dat was te zwaar en nu werk ik 3 dagen wat gelukkig wel heel goed gaat
financieel zijn we er wel op achteruit gegaan en hebben minder te besteden
maar we kunnen alles nog steeds betalen
maar toen ik nog 5 dagen werkte kon het allemaal niet op en leefden we op grote voet zeg maar
Nu dat we meer moeten opletten en niet meer zomaar alles kunnen voel ik mij daarover erg schuldig daarover
Ik was altijd een workaholic en dit voelt toch echt als falen!
Mijn man heeft al vaak gezegd dat het goed is zo en dat het niet uit maakt
maar dat stomme schuldgevoel krijg ik niet uit mijn kop!
Ik slik al oxazepam (kalmerings middel) waar ik ook maar moeilijk van af kom
en kom er zelf niet meer uit
Hoor graag jullie mening ed
alvast heel erg bedankt

groetjes
elsje


Ik moest meteen denken aan wat Paulus schrijft aan Timotheüs:

"Maar de godsvrucht is inderdaad een bron van grote winst, vergezeld van tevredenheid. Want wij hebben niets de wereld ingedragen, het is duidelijk dat wij ook niets daaruit kunnen wegdragen.

Als wij echter voedsel en kleding hebben, zullen wij daarmee tevreden zijn. Maar wie rijk willen worden, vallen in verzoeking en in een strik en in veel dwaze en schadelijke begeerten, die de mensen doen wegzinken in verderf en ondergang. Want geldzucht is een wortel van alle kwaad. Door daarnaar te verlangen, zijn sommigen afgedwaald van het geloof, en hebben zich met vele smarten doorstoken.
" (1 Timotheüs 6:6-10)

Dat is wat al die materialistische rommel met je doet. Het gaat ten koste van je rust, vrede, vreugde en vrijheid in de Heere Jezus.

"Werk niet om het voedsel dat vergaat, maar om het voedsel dat blijft tot in het eeuwige leven, dat de Zoon des mensen u geven zal; want Hem heeft God de Vader verzegeld." (Johannes 6:27)

.
.


Terug naar “Psychologie & Gezondheid”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten