Ja, ik lees nog mee Maar moest even tijd vinden om te reageren.
@welling82 Ik begrijp je reactie niet goed, je spreekt jezelf meerdere keren tegen. Wel goed, niet goed, wel bijbels, niet bijbels.
Hoewel mijn vraag niet over anti-conceptie ging, ga ik toch even in op wat je daarover zegt. Onthouding is toch ook een vorm van anti-conceptie of zie ik dat verkeerd? Het doel is precies hetzelfde namelijk
Wat je verder zegt over mijn man, dat hij mij 'hoort te steunen' en dergelijke, dat impliceert dat hij dat niet doet. Laat ik daar duidelijk over zijn: dat doet hij wel
@lalage Dat is precies wat ik bedoel. Bedankt voor je openheid hierover. Er is bij jou ook een medische reden, dat is nog wel iets anders natuurlijk. Maar ik ben het helemaal eens met wat je zegt over dat God je een bepaald verlangen geeft voor iets of juist niet. Dat lijkt me juist de manier van God om Zijn plan voor ons leven aan ons bekend te maken!
@marnix Haha ik moet wel lachen om je reactie over backpacken in Australië, maar je slaat de spijker op zijn kop!
Ik lees hier ook meerdere keren dat je door het krijgen van kinderen bouwt aan Gods Koninkrijk. Ik vraag me dan wel heel erg af: hoe dan?? Dat ik geloof, wil niet zeggen dat mijn kinderen ook zullen geloven en daadwerkelijk onderdeel worden van Gods Koninkrijk. Deze redenering vind ik daardoor behoorlijk kort door de bocht. Er is namelijk geen enkele garantie voor!
@tulp Het is inderdaad zo dat je nooit echt kunt peilen hoe diep iemands kinderwens wel of niet zit. Op dit moment is bij mij het gevoel heel sterk dat ik dit niet wil. Een vergelijking: ik heb behoorlijk hoogtevrees en het voelt voor mij heel onnatuurlijk om een toren te beklimmen of zelfs maar over de bovenste rand van het klimrek te stappen om aan de andere kant naar beneden te gaan. Dat is hetzelfde gevoel dat ik hierbij heb. Ik geloof ook zeker dat God mijn hart daar wel voor open kan stellen, maar blijkbaar niet op dit moment. Er zijn zeker momenten in mijn leven geweest, waarop ik heb gemerkt dat God door middel van gevoel een bepaalde richting wijst. En ik vertrouw erop dat, áls het onderdeel is van Zijn plan voor mij/ons, dat gevoel er ook komt. En zolang het er niet is, begin ik niet aan kinderen Dat lijkt mij de verstandigste manier om ermee om te gaan.