Burnout... en dan?

Moderators: Memmem, Moderafo's

Bruno

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor Bruno » 13 jun 2018 14:42

irmo schreef:We zijn het voor de verandering eens met elkaar eens. :)

Ik heb in mijn vorige werk collega's die ondanks een burn-out gewoon bleven doorwerken. En maar afvragen waarom de klachten niet overgingen.
Komt ook vooral voor bij mensen die geen nee kunnen zeggen.

Bepaal je grenzen, trek ze strak en ga er boven op zitten. O, ze vinden je niet aardig omdat je nee zegt? Vette pech dan. Mijn gezondheid is belangrijker, doei!

Zo was ik ook. Mijn werk was mijn alles. Altijd overuren, thuis plannen hoe ik de dag erna alles weg werk. En waarom eigenlijk? Ik heb er niets behalve gezondheidsklachten aan over gehouden.
Arbeid macht nicht frei.

Gebruikersavatar
irmo
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1282
Lid geworden op: 23 aug 2012 19:05
Locatie: Granada, Spanje

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor irmo » 13 jun 2018 14:55

Met een goeie planning is niks mis.

het wordt wat anders als je, zoals ik, het werk van 15 man in je eentje kan doen omdat ze geen zin hebben om geld te spenderen aan fatsoenlijke mankracht. En ondertussen iemand laten doordraaien omdat dat je beter uitkomt. Daar heb ik van gellerd om scherp van me af te bijten en strict op mijn grenzen te gaan zitten. Ik bepaal, en als ik zeg dat het niet gebeurt dan gebeurt het niet.Klaar.En niks geen tegenspraak,ik zeg je wat.

Bruno

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor Bruno » 13 jun 2018 15:02

irmo schreef:Met een goeie planning is niks mis.

het wordt wat anders als je, zoals ik, het werk van 15 man in je eentje kan doen omdat ze geen zin hebben om geld te spenderen aan fatsoenlijke mankracht. En ondertussen iemand laten doordraaien omdat dat je beter uitkomt. Daar heb ik van gellerd om scherp van me af te bijten en strict op mijn grenzen te gaan zitten. Ik bepaal, en als ik zeg dat het niet gebeurt dan gebeurt het niet.Klaar.En niks geen tegenspraak,ik zeg je wat.

Ik was ploegbaas, nooit meer.
Ik moet niet eens het statuut werknemer of zelfstandige.
Ik werk nu full continu aan een loon dat niemand kan toppen.

Ik was strikt maar de bazen relativeerden mijn klachten. Nu staan ze daar met hun goedkope werkkrachten. Ik ben al 3x gevraagd terug te komen, loonsverhoging aangeboden gekregen.
Dat ze failliet gaan van mijn part.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor Chaya » 13 jun 2018 15:25

Yoshi schreef:Het is wat. Het werkt, ook voor een christen, meer dan prima. Er zaten, muv van een gong en wierook, maar dat was er in mijn vorige parochie ook, overigens geen boeddhistisch elementen in.

Al die andere vage dingen werken ook, dat is het m nu juist.
Reiki, yoga, bio resonantie therapie. Maar je wordt vervuld van een heidens gevoel, ipv het vertrouwen op de Heere te stellen.
Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die genezen werden door een of andere therapie en daarna in de ban kwamen van de boze.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Yoshi

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor Yoshi » 13 jun 2018 16:25

Chaya schreef:Al die andere vage dingen werken ook, dat is het m nu juist.
Reiki, yoga, bio resonantie therapie. Maar je wordt vervuld van een heidens gevoel, ipv het vertrouwen op de Heere te stellen.
Er zijn genoeg voorbeelden van mensen die genezen werden door een of andere therapie en daarna in de ban kwamen van de boze.

Als jij daarvan vervuld wordt van heidens gevoel dan is er ernstig iets mis met jouw eigen geloof, dat hoef je niet te projecteren op anderen.

Er zijn overigens ook genoeg voorbeelden van mensen die helemaal vervuild zeiden te zijn van de Heere, al hun vertrouwen op de Heere stelde en totaal van het padje raakte.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor Chaya » 13 jun 2018 19:36

Yoshi schreef:Als jij daarvan vervuld wordt van heidens gevoel dan is er ernstig iets mis met jouw eigen geloof, dat hoef je niet te projecteren op anderen.

Nee hoor, praat maar weer recht wat krom is. Waardevol advies, NOT
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Yoshi

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor Yoshi » 14 jun 2018 16:13

Chaya schreef:Nee hoor, praat maar weer recht wat krom is. Waardevol advies, NOT

Deel gerust je eigen ervaringen met een burnout of met mindfulness maar projecteer jouw ervaringen niet op een ander. Dat is niet rechtpraten wat krom is.

Je hoeft mijn advies echt niet op te volgen. Ik geef ook slechts aan wat mij geholpen heeft. Als iets anders jou geholpen heeft dan heb ik geen behoefte om dat zwart te maken.

gast
Verkenner
Verkenner
Berichten: 3
Lid geworden op: 11 dec 2016 11:28

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor gast » 07 dec 2018 12:38

Ik wil graag even verdergaan op dit topic.
Inmiddels ben ik al anderhalf jaar thuis vanwege een burnout. Ik volg verschillende behandelingen, o.a. fysio en psycholoog.
Graag lees ik ervaringen van mensen die dit ook hebben meegemaakt. Hoe lang heeft het geduurd voor je weer enigszins hersteld was, weer kon werken? En herkennen mensen dat de stressklachten (spierpijnen, vermoeidheid etc.) ook steeds weer terugkeren, hoewel er soms vooruitgang lijkt?

Gebruikersavatar
StillAwake
Generaal
Generaal
Berichten: 7897
Lid geworden op: 27 aug 2013 13:47

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor StillAwake » 07 dec 2018 13:10

gast schreef:Ik wil graag even verdergaan op dit topic.
Inmiddels ben ik al anderhalf jaar thuis vanwege een burnout. Ik volg verschillende behandelingen, o.a. fysio en psycholoog.
Graag lees ik ervaringen van mensen die dit ook hebben meegemaakt. Hoe lang heeft het geduurd voor je weer enigszins hersteld was, weer kon werken? En herkennen mensen dat de stressklachten (spierpijnen, vermoeidheid etc.) ook steeds weer terugkeren, hoewel er soms vooruitgang lijkt?

Ik heb een maand of 8 thuisgezeten, en ben inmiddels 12 jaar verder.
Toch zal ik nooit meer helemaal de oude worden, mijn geheugen is niet meer wat het was, mijn conditie is niet meer wat het was en ook de bevlogenheid die ik kon hebben is nooit meer volledig teruggekomen.
Deels onder invloed van het stijgen van de jaren wellicht, maar de (lichte) burn-out uit 2005 is wel een heel duidelijk aanwijsbaar punt waarop deze "leeftijdsitems" op begonnen te spelen.
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.

gast
Verkenner
Verkenner
Berichten: 3
Lid geworden op: 11 dec 2016 11:28

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor gast » 11 dec 2018 12:49

Bedankt voor je reactie... moeilijk, dat je niet meer de 'oude' bent geworden lijkt me.

Zijn er ook mensen die momenteel in een burn-out zitten, en net als ik wat behoefte hebben aan 'lotgenotencontact'?

Gebruikersavatar
StillAwake
Generaal
Generaal
Berichten: 7897
Lid geworden op: 27 aug 2013 13:47

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor StillAwake » 11 dec 2018 14:39

gast schreef:Bedankt voor je reactie... moeilijk, dat je niet meer de 'oude' bent geworden lijkt me.

Zijn er ook mensen die momenteel in een burn-out zitten, en net als ik wat behoefte hebben aan 'lotgenotencontact'?

Ik werkte voor mijn burn-out 80 uur in de week, erna heb ik dat ook nog jaren gedaan. In die zin heb ik er neit heel veel aan over gehouden.
Het meeste baat heb ik indertijd bij een goede psycholoog gehad.
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.

Gebruikersavatar
elburger
Kapitein
Kapitein
Berichten: 1112
Lid geworden op: 14 mar 2016 14:59

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor elburger » 17 dec 2018 18:31

Ik ken momenteel 2 mensen die te kampen hebben met een burn-out
Een jonge vrouw van 30 en een vrouw van middelbare leeftijd, 52 dacht ik.
Beiden onder behandeling en ik bemerk dat er een verschil is in het benaderen van de "patiënten" door de arbo dienst.

De jongere vrouw wordt gepusht om maar weer zo snel mogelijk aan het werk te gaan, eerst moest zij maar eens gaan koffie drinken en de dag erna werd zij opgebeld en vertelde men haar dat ze maar weer moest gaan om koffie te drinken.
Deze jonge vrouw heeft tijdens het koffie drinken, ong 30 min, alleen maar gehuild.
Zij staat onder behandeling bij een psycholoog en heeft mensendieck therapie.
Daarnaast heeft zij serieuze nekklachten waarvoor zij bij een specialist loopt.
Deze vrouw werkt normaal gesproken 36 uur maar wordt veel gevraagd om in te vallen als er iemand ziek is, en aangezien zij plichtsgetrouw geeft zij vaak gehoor aan het verzoek.
Ook tijdens haar vrije dagen, vakanties wordt zij regelmatig gebeld omdat men het op het werk niet even weet.
Als gevolg deze totale instorting.
Maar de arbo arts, onder druk van de werkgever, wil haar zo snel mogelijk weer aan het werk hebben, terwijl vanuit de medische kant gewerkt wordt aan een rustige opbouw, om weer terug te kunnen keren in het arbeidsproces.

De vrouw van middelbare leeftijd daarin tegen krijgt alle tijd.
Hoefde pas na 5 weken voor het eerst bij de arbo arts te verschijnen en mag na het koffiedrink bezoekje eerst weer beginnen met 3x 2 uur per dag.
Ken beide vrouwen redelijk goed en heb goed contact met hun echtgenoten, dus ben goed op de hoogte van beide situaties.

Mijn vermoeden is, en ik kan het fout hebben, dat men van een jonge vrouw meer verwacht dan van een ouder iemand.
Van de zijde van de arbo dienst dan.

Mijn vriend heeft een jaar of 5 hetzelfde meegemaakt.
Ook een burn-out.
Prognose was dat het tussen 8 en 12 maanden zou duren voor hij hij volledig aan het werk zou kunnen.
Arbo dienst besliste anders en begon al spoedig weer met het re-integratie traject.
Uiteindelijk heeft het 2 jaar en 7 maanden geduurd dat hij weer volledig aan het werk kon gaan,
Wel werkt hij nu 32 i.p.v. 38 uur omdat de werkdruk anders te groot zou worden.

Burn-out, is een zwaar onderschatte vorm van ziekte, en de aandacht met name vanuit de werkgever is "heel vaak" niet positief.
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij

Roosvan3
Verkenner
Verkenner
Berichten: 1
Lid geworden op: 19 nov 2017 08:21

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor Roosvan3 » 17 dec 2018 20:46

3 jaar terug heb ik een zware burn-out gehad, achteraf gezien speelde het al langer, maar het voelde toen alsof ik van het ene op het andere moment lichamelijk en psychisch compleet uitgeschakeld werd.
Helaas ben ik nog steeds niet 100% de oude, ik kan niet tegen stress, niet tegen verplichtingen, ik plan alles nog heel ruim, boodschappen doen/verjaardagen kost mij erg veel energie. Ik denk dat ik toch wat overgehouden heb aan de burn-out, dat er iets 'beschadigd' is.
Maar ik ben al een stuk opgeknapt in vergelijking met 3 jaar terug toen ik instortte! En ik heb enorm veel geleerd van de burn-out! Dus ook al voel ik nog elke dag de gevolgen ervan, ik had het niet willen missen.
Tip: laat nakijken of je een vitamine-tekort hebt, dit speelde bij mij o.a.

gast
Verkenner
Verkenner
Berichten: 3
Lid geworden op: 11 dec 2016 11:28

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor gast » 19 dec 2018 14:47

Dank voor jullie reacties!
Gelukkig herken ik niet het verhaal van de 30-jarige vrouw m.b.t. arbo-arts. Ik ben zelf ook begin 30, maar mijn arbo-arts geeft me alle tijd om te herstellen. Hij vind zelfs dat mijn werkgever me meer tegemoet had moeten komen in beschikbare functies, dus staat zeker niet onder druk van mijn werkgever. Maar ik kan me wel voorstellen dat leeftijd invloed zou kunnen hebben.

En ja, een onderschatte ziekte...dat is het zeker! Wat ik zelf heel lastig vind is dat het zo ongeveer standaard in de categorie 'psychisch' valt, terwijl het juist een heel lichamelijk proces is. Natuurlijk niet los van de psyche, en mogelijk is de dieperliggende oorzaak wel je manier van denken etc. Maar de 'burn-out' is toch echt vooral fysiek (moe/spierpijn), eigenlijk is je stress-systeem overbelast. Dat geeft zowel fysieke als psychische klachten, maar herstel zal toch vooral fysiek moeten zijn...

Toen mijn burn-out begon, ben ik getest op vitamines. Toen was er sprake van vitamine D tekort, dat is na 2 maanden gecheckt en toen was alles goed.

Gebruikersavatar
Mortlach
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 18306
Lid geworden op: 06 sep 2008 20:11
Locatie: Ontario, Canada

Re: Burnout... en dan?

Berichtdoor Mortlach » 18 okt 2019 19:36

Volgens een recente vraag ben je vooral egoïstisch als je van een burnout probeert te herstellen. En volgens het antwoord is het het egoïsme juist dat de burnout veroorzaakt, want we zijn immers veel te materieel en van God afgedwaald. Weer een heerlijke uitglijer van de vragenrubriek, als je het mij vraagt.
ḥtp dỉ nsw wsỉr nb ḏdw, nṯr ꜥꜣ, nb ꜣbḏw
dỉ=f prt-ḫrw t ḥnqt, kꜣw ꜣpdw, šs mnḥt ḫt nbt nfrt wꜥbt ꜥnḫt nṯr ỉm
n kꜣ n ỉmꜣḫy s-n-wsrt, mꜣꜥ-ḫrw


Terug naar “Psychologie & Gezondheid”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten