Berichtdoor gravo » 16 jun 2021 09:03
Soms krijg ik wel eens de indruk dat het vinden van tegenargumenten een doel op zich is geworden. Met name van de kant van mensen die tegen vaccineren zijn. Naar mijn mening is de noodzaak van vaccineren niet zo moeilijk te begrijpen en ik heb geen behoefte om me in duizend bochten te wringen om iets wat redelijk voor de hand liggend is verdacht te maken.
Uiteraard ben ik het eens met het ongemak dat deze pandemie op tal van manieren met zich mee brengt. Een nieuw virus waartegen nog geen weerstand is opgebouwd maakt veel mensen ziek. In dit geval zijn er ook veel mensen aan overleden. De voorzorgsmaatregelen (soms zeer vergaand) zijn lastig en beklemmend, vooral als ze lang duren. Een vaccin ontwikkelen en toedienen doe je ook niet als het niet nodig is. Daar zijn bekende en onbekende risico's aan verbonden. De wereldwijde pandemie heeft ook veel schade toegebracht aan economie, sociaal verkeer en aan de reguliere zorg. Kortom, het is over het algemeen geen pretje. Maar ik beschouw het als een van de vele moeilijkheden en tegenvallers van het leven. We zouden daar, met een beetje levenservaring, niet van moeten opkijken. We leven soms in de zalige of naïeve gedachte dat het leven goed is en gevaren ver weg, maar dat is niet vol te houden voor wie zijn ogen de kost geeft: natuurrampen en ziektes gaan helaas als een rode draad door de menselijke geschiedenis. Dit is niet de eerste en ook niet de laatste crisis die we meemaken.
Mar nuchter bezien heeft het vaccin in de enorme aantallen waarin het is toegediend inmiddels zijn nut bewezen. Het aantal besmettingen, ziektegevallen en ook de ernst van de ziekte COVID is overal waar gevaccineerd is enorm teruggelopen. Met alle last die we in deze tijd dragen van de pandemie is dat toch een goede zaak.
Hoewel de zaak volgens mij dus niet zo moeilijk te begrijpen is, vind ik wel dat er vrijheid moet blijven om zich al dan niet te laten vaccineren.
Maar nu komt het: wat wordt er toch veel overhoop gehaald om de keuze om dat niet te doen te rechtvaardigen.
Er worden allerlei argumenten bedacht, waarom vaccineren niet goed zou zijn. Veel van die argumenten doen geen recht aan de situatie, zoals ik die boven in alle eenvoud heb beschreven. Er gaat zelfs een zekere boosheid en verontwaardiging van uit als men suggereert dat bezwaren tegen vaccinatie niet zouden worden toegestaan, dat er dwang wordt uitgeoefend en dat goede tegenargumenten worden weggemoffeld.
Ik zie dat heel anders. Ik vind veel tegenargumenten niet zo sterk, maar ik zou niemand willen dwingen om zijn woorden in te slikken.
Ik krijg echter wel de indruk dat al die anti-redeneringen vanuit een andere bron komen dan een goed en met argumenten onderbouwd debat.
Volgens mij hebben we hier te maken met een wortel van een groot wantrouwen dat er sowieso al is. Het maakt eigenlijk niet uit over welk onderwerp er gesproken wordt, welke wetten of regels er in een land worden afgesproken, welke argumenten pro en contra op tafel liggen, de heersende houding is een beetje dat de gehele overheid, alle journalisten, het gros van de wetenschap, alle bestuurders, politici, grote bedrijven een conglomeraat zijn van leugen en bedrog.
Oftewel, we leven in een wereld waarin je niets of niemand kunt vertrouwen, zodat je helemaal op jezelf teruggeworpen bent. Uiteindelijk heb je alleen je eigen oordeel waarop je vertrouwt.
Als die houding er is dan wordt het felle anti-vaccinatie betoog direct begrijpelijk. Wat de wetenschap, de farmacie, de overheid, de internationale instituten ook zeggen, het is allemaal niet het ware of niet het hele verhaal. Er worden dingen niet gezegd. We mogen dingen niet weten. Er zit iets anders achter. We worden misleid. Met open ogen worden we ergens in getrokken waaruit we niet meer kunnen ontsnappen.
Als je er zo inzit, dan begrijp ik dat je het vege lijf wilt redden. Dat je maakt dat je wegkomt. Dat je anderen gaat waarschuwen. Dat je stem overslaat van verontwaardiging, angst en verbazing als je ziet hoeveel mensen zich gewillig in het frame van "vaccineren is goed" laten meevoeren.
Maar als dat zo is, wat is hier dan aan de hand? Is het werkelijk zo dat niemand meer vertrouwd kan worden, behalve alle mensen die ook vinden dat niemand meer vertrouwd kan worden? Hebben we dan niet te maken met een zeer wankele basis? Want waar halen wij nu de zekerheid vandaan dat onze eigen mening (of die van onze eigen bubble) wél de juiste is? Is een gemeenschappelijke overtuiging of een gedeeld gevoel dan genoeg om zo maar alles ter zijde te gooien wat de officiële kanalen zeggen?
Het zal niet voor iedereen zo sterk gelden, maar ik denk dat het wel een belangrijke constatering is dat er in onze samenleving een groot en groeiend wantrouwen tegen alle instituties is. Of het nu gaat om macht, kennis of communicatie. Men wil die graag allemaal vervangen door eigen inbreng: ik heb de macht (totale vrijheid), ik heb de kennis (niemand zegt mij wat), ik kies zelf mijn bronnen (MSM liegt). Met die sterke drang om het zelf te willen doen, weten en verkondigen groet natuurlijk het zelfbewustzijn dat je daarin uiteraard goed zit. De keerzijde van het wantrouwen van iedereen en alles is natuurlijk dat je jezelf voor de volle 100% vertrouwt.
Naar mijn gevoel bevind je je dan op glad ijs. Dat zeg ik als mens met levenservaring, maar ook als christen. Wie meent te staan....
En mijn vraag is: waar loopt dat op den duur op uit? Waarom nog democratie? Waarom nog wetenschap? Waarom nog studeren aan een universiteit? Waarom nog journalistiek of rechtspraak?
Als waarheid alleen nog een puur persoonlijke waarheid is, wat kan een wetenschapper, een rechter, een journalist dan nog met gezag zeggen? Eén wegwerpgebaar is dan genoeg om van hen af te zijn. En van hun jarenlange ervaring, kennis en schatten aan argumenten.
"Dat geloof ik dus niet........." En klaar ben je.
In feite is het de weg terug naar de tijd van vóór de Verlichting, naar pre-moderne tijden, waarin geloof, religieuze opvattingen, alles bepaalde.
Het verschil met de Middeleeuwen is echter dat er toen één Kerk was die één opvatting omtrent alles formuleerde.
Tegenwoordig hebben we te maken met net zoveel overtuigingen en geloven als er mensen of bubbles zijn.
Op dat moment kan er eigenlijk beter geen wereldwijde epidemie uitbreken. Want dan staan de neuzen natuurlijk alle windrichtingen op.
gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)