meribel schreef:Overigens, zelf heb ik geen overgewicht ( eet wel lekker 1 keer per week patat, daar is niets mis mee ) , en mijn familie ook niet.
schelpje3 schreef:Je hebt toch kinderen? Dan vind ik dit niet echt een goed voorbeeld. Jij hebt geen overgewicht, maar als je kinderen al van jongsaf zijn gewend wekelijks patat te eten (en dat is veel vaker, want op vrijwel elk kinderfeestje wordt patat geserveerd) nemen zij dat patroon misschien wel over.
Bij ons in het gezin is patat nog "bijzonder, feestelijk", omdat wij het maar zelden eten.....
dat je nou juist díe zin eruit haalt van het hele verhaal

ik ben het van kleins af aan gewend, wekelijks patat eten, ik verheugde me er vroeger al op en het weerhield me er juist van om niet net als vriendinnetjes in de pauze patat te kopen maar gewoon mijn brood op eten. Voor mijn man geldt hetzelfde. Kinderfeestjes waar patat op gegeten wordt ken ik niet, ze zijn altijd voor het avondeten thuis.
Maar wat ik probeerde te zeggen is dat heel veel mensen kampen met een eetVerslAVING, juist diegene waar uiteindelijk een maagbandje of verkleining de enige oplossing nog lijkt. En een verslaving is ongelooflijk lastig te overwinnen als je er niet helemaal mee kan stoppen ( het eten ), door een maagbandje is er weer soort van perspectief. Maar toch komen mensen maar zelden echt van een verslaving af. En vind je het gek, je zal maar drankverslaafd zijn maar het dagelijks moeten blijven innemen.
mensen met overgewicht, en vooral extreem overgewicht, hebben gewoon vooral en enkel steun nodig. De rest weten ze meestal ( sommige situaties uitgezonderd ) zelf heus ook wel.
Ben het ook eens met je hieke dat die onzin en afgunst over een kledingmaat meer of minder hopelijk in kerkelijke kring niet voorkomt.