Ik vind psychologie maar duister/gevaarlijk.

[_Sjors_]

Dat mag u vinden hoor.

Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[Katlheen]

En wat is uw mening ten aanzien van vaccinaties dan?

[Chaya]

Sjors, ik denk dat het goed is om onderscheid te maken en te houden tussen psychisch lijden vanwege een aandoening en lijden vanwege het geloof.
De Bijbel zegt het: En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.
En was Jezus niet juist met ontferming bewogen over de zieken?
In Markus staat de genezing van de maanzieke knaap. We weten niet precies wat het was, (misschien epilepsie?) maar het had wel met de hersenen te maken.

Gij stomme en dove geest! Ik beveel u, ga uit van hem, en kom niet meer in hem.
En hij, roepende en hem zeer scheurende, ging uit; en het kind werd als dood, alzo dat velen zeiden, dat het gestorven was.
En Jezus, hem bij de hand grijpende, richtte hem op; en hij stond op.
En als Hij in huis gegaan was, vraagden Hem Zijn discipelen alleen: Waarom hebben wij hem niet kunnen uitwerpen?
En Hij zeide tot hen: Dit geslacht kan nergens door uitgaan, dan door bidden en vasten.

Bijzonder. Jezus kon die kwade geest uitdrijven en de discipelen niet. Maar die geest hoefde er dus niet in te blijven.

Er zijn diverse goede boeken over geschreven, zoals bijv.
Psychische stoornissen en bijbelse zielszorg, door dr. Samuel Pfeifer.

[MrD]

Sjors,

Jij stelt dus dat je voor de ene aandoening wel medicatie mag gebruiken; maar voor de andere niet?

Ik denk dat je nog steeds een zeer verkeerd beeld hebt van geestelijke aandoeningen. Een gevecht met je Geloof is van een totaal andere orde dan een geestelijk aandoening. Al kan het hebben van een geestelijke aandoening en het geloof wel flinke problemen opleveren.

Jij stelt dat de gebruikte medicatie invloed heeft op gedrag en geest; ik kan je vertellen dat dit één van de grootse onwaarheden is die de anti antidepressiva lobby de wereld in helpt.

Dankzij zij mijn openheid heb ik veel maar dan ook veel mensen gesproken alvorens ik aan de pillen begon; allemaal gaven ze aan "Ik ben niet veranderd door de medicatie"'. En ook ik ben niet veranderd door de medicatie; ik ben wel weer de oude ik aan het worden.

En die ik heeft nog steeds een enorm gevecht te leveren tussen het eindige en eeuwige. Dat gevecht was ik ook aan het leveren toen ik zwaar depressief was.. Alleen durfde ik niks meer, luisterde niet de house muziek (ja ook de hardere stijlen), durfde geen films meer te kijken, niet meer te gamen, vond al m'n gedachten maar eng.. Totdat ik tot de ontdekking kwam dat ik ging leven als een Schriftgeleerde en dat God dit juist helemaal niet van ons verlangt.

Maar terug op de medicatie.. Iemand die diabeet is moet insuline gebruiken, doet hij of zij dit niet dan treden er verschillende problemen op. Hyper gedrag (kan) daar er één van zijn. Diabetes is één van de aandoeningen die aantoont dat ziekte wel degelijk gedrags-problemen veroorzaakt.

Maar aangezien jij zoveel weet van geestelijke aandoeningen, ben je vast ook bekend van de laatste ontdekking op het gebied van angst/depressie. Dus dan weet je ook dat ontstekingen in de hersenen verantwoordelijk lijken te zijn voor een deel van de depressies. Aangezien de wetenschap nog geen ontstekingsremmer hebben gevonden die werkzaam zijn in het hersenen gebied stel jij dus dat die mensen maar moeten bidden dat die ontsteking geneest. Is de ontsteking chronisch? Dan moet die persoon maar vertrouwen op God en ermee leren leven; anti depressiva nemen die de symptomen weten te onderdrukken mag niet; want dat is te makkelijk...

Ook zijn er steeds meer bewijzen dat maag problemen de hormoon huishouding verstoren, dit heeft weer impact op stofjes zoals serotine en cortisol, wat weer geestelijke problemen geeft. Helaas lost een goed dieet het nog niet op, omdat men nog niet weet wat nou de precieze oorzaak van de maag problemen zijn. Maar ook hier, je mag geen AD nemen want tjah te makkelijk.

Natuurlijk worden/werden deze pillen wel teveel voorgeschreven door vooral de huisartsen. Psychiaters zijn momenteel echt heel terughoudend met het voorschrijven van medicatie (tenminste die ik gesproken heb). Dit zijn gewoon artsen die jaren lang gestudeerd hebben en echt wel het verschil zien tussen iemand die in de knel zit met zich zelf/het geloof of iemand die gewoon echt ziek is.

Ik heb een tijdje geleden een blog geschreven over dit onderwerp; ik hoop dat dat wel heel duidelijk het verschil tussen even niet lekker in je vel zitten of echt zwaar ziek (deppresief) zijn beschrijft.

http://www.annika-matthijs.nl/blogs/18- ... rslag.html

[_Sjors_]

Sjors, ik denk dat het goed is om onderscheid te maken en te houden tussen psychisch lijden vanwege een aandoening en lijden vanwege het geloof.

Ik ben van mening dat de mens geneigd is om problemen buiten zichzelf neer te leggen. Veel (zondig) gedrag wordt weggezet als zijnde een ziekte of aandoening, iets wat je overkomt. Het gros van de therapeuten en psychologen zullen je graag wijsmaken dat de oorzaak van je probleem een definitie kent die in de DSM beschreven wordt. Omdat ze God niet (willen) kennen en omdat ze er anders niet aan kunnen verdienen, althans fors minder.

De Bijbel zegt het: En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Die gezond zijn, hebben den medicijnmeester niet van node, maar die ziek zijn.

Lucas 5. Leest u aub ook vers 30 en 32 en zie de context. Jezus vergelijkt Zich hier met een medicijnmeester. In onze vertaling staat “ziek”, maar in het Grieks staat er: “zij die kwalijk gesteld zijn”. Jezus ziet om naar zondaren (kwalijk gestelden; tollenaren en zondaren van vers 30), waaronder zich ook zieken zouden kunnen bevinden. Maar die zieken vormen niet de voornaamste groep waar Hij Zich in deze tekst(en) op richt, het gaat hier om zondaren, die Hij genezing aanbied: die van bekering tot het geloof in Zijn verlossend werk (zie vers 32)!

In Markus staat de genezing van de maanzieke knaap. We weten niet precies wat het was, (misschien epilepsie?) maar het had wel met de hersenen te maken. Bijzonder. Jezus kon die kwade geest uitdrijven en de discipelen niet. Maar die geest hoefde er dus niet in te blijven.

Persoonlijk vermoed ik dat de ziekte waar deze knaap aan leed zich op gezette tijden liet blijken en dat men daarom een verband heeft gelegd met de schijngestalten van de maan. Het betreft zeer waarschijnlijk epilepsie oftewel vallende ziekte icm of veroorzaakt door bezetenheid. Het gaat hier om het geloof (alweer!), dat staat hier centraal en pas daarna de genezing. Als er mislukkingen optreden bij mensen die menen de gave van genezing te hebben, dan ligt in eerste instantie de fout bij de uitoefenaar van de gave. Wanneer de discipelen vragen waarom zij de maanzieke knaap niet hebben kunnen bevrijden, zegt de Heer niet: "Dat komt door het ongeloof van die jongen", evenmin spreekt Hij over een mogelijk niet aanwezig zijn van geloof bij de vader. Nee, Hij zegt: "Vanwege uw ongeloof" (Matth. 17:16-21). En waarschijnlijk liep het schaamrood tot aan de oortjes bij de discipelen.


Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[Tante Pollewop]

Dus, als ik het goed begrijp zijn er in deze wereld geen mensen die geloven? We hebben tenslotte allemaal wel eens een griepje. Of een dipje.

[_Sjors_]

Dus, als ik het goed begrijp zijn er in deze wereld geen mensen die geloven? We hebben tenslotte allemaal wel eens een griepje. Of een dipje.

Nee, dat begrijpt u niet goed. Alle mensen zijn ongeneeslijk ziek door de zonde (Jeremia 17:9; Romeinen 3:10-12; 3:23) maar de Farizeeën en Schriftgeleerden erkenden hun eigen zondigheid niet. Zij waren vol eigendunk, niet werkelijk rechtvaardig maar dachten dat zij wél rechtvaardig waren. Wat Jezus in Lukas 5 wil zeggen is eenvoudig dit: Niemand zal naar een dokter (medicijnmeester) gaan tenzij hij zich realiseert hoe ziek hij is. Niemand zal naar de Redder (Jezus) gaan tenzij hij zich realiseert hoe zondig hij is. Dit zelfde punt wordt gesteld in Lukas 15:1-7. De implicatie van zowel Lukas 5 als Lukas 15 (gelijkenis van de verloren zoon), is dat bekering een erkenning inhoudt van de eigen zondigheid. De persoon die zichzelf als rechtvaardig beschouwt, is niet bekeerd en de Redder van mensen kan die persoon niet helpen. Ook na onze bekering blijven wij afhankelijk van die medicijnmeester; Jezus! Geloven betekent niet dat je niet (meer) zondigt. Wij zullen altijd ons vertrouwen moeten stellen in Jezus onze Heer!

Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[Tante Pollewop]

Wat heeft dit nu weer met het topic te maken?

[_Sjors_]

Wat heeft dit nu weer met het topic te maken?

Dit is een antwoord op uw vraag. Mocht u dit niet van toepassing vinden op uw vraag, dan graag een verduidelijking van uw vraag.

Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[Tante Pollewop]

Jij stelt dat als je gelooft, je niet meer ziek bent.
daarop zeg ik: dan zijn er geen gelovigen, want iedereen is wel eens ziek.

Vervolgens begin jij te zwatelen over zonde en bekering. Het ging in dit topic toch over psychologen en ziektes?

[_Sjors_]

Ik hoop van harte dat u niet de enige bent die mijn antwoorden leest. Volgens mij ontbreekt het u aan deducerend vermogen. Als u uw vraag wederom op dezelfde wijze definieert (zoals de griep: steeds in een ander jasje), dan blijf ik bij voorgaand antwoord. Succes met begrijpend lezen.

Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[Tante Pollewop]

Ik hoop eigenlijk dat niet veel mensen jouw bijdragen in dit topic lezen.
Mensen die psychisch ziek zijn hebben gewoon vaak veel baat bij een behandeling door een psycholoog en daarbij kan ook medicatie gebruikt worden.

Geloof als wondermiddel of gebrek aan geloof als verklaring voor psychisch lijden is wreed ten opzichte van psychiatrisch patiënten.

[_Sjors_]

Tante Pollewop,

U bent mijn reacties aan het verdraaien en naar uw eigen hand aan het zetten! Ik verwijs u voor uw verdere vraagstukken door naar Pa Pinkelman, die u wellicht en hoogstwaarschijnlijk van een graag gehoord antwoord voorziet.

Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[MrD]

Sjors volgens mij heb jij een probleem met begrijpend lezen. Van zowel de Bijbel als onze reacties.

En Jezus niet erkennen als het ultieme medicijn? Volgens mij heb ik meerdere keren aangegeven dat ik hem en zijn vader dankbaar ben voor de wijsheid die hij aan de wetenschap heeft geschonken om met medicatie te komen voor allerlei psychische aandoeningen.

En als we toch met bijbel spreuken komen. Ik denk dat we spreuken 31 vers 6 en 7 toch ook mogen toepassen op medicatie.

Mogen we God echt niet dankbaar zijn voor de medicatie als een veel beter alternatief als wijn?

God vraagt in essentie twee dingen van ons. Hem liefhebben boven alles en je naaste zo lief hebben als jezelf.

Liefhebben doe je door dankbaar te zijn voor het goede en niet door je te laten verstikken door (zelfbedachte) regels en wetten.

[Chaya]

Persoonlijk vermoed ik dat de ziekte waar deze knaap aan leed zich op gezette tijden liet blijken en dat men daarom een verband heeft gelegd met de schijngestalten van de maan. Het betreft zeer waarschijnlijk epilepsie oftewel vallende ziekte icm of veroorzaakt door bezetenheid. Het gaat hier om het geloof (alweer!), dat staat hier centraal en pas daarna de genezing. Als er mislukkingen optreden bij mensen die menen de gave van genezing te hebben, dan ligt in eerste instantie de fout bij de uitoefenaar van de gave. Wanneer de discipelen vragen waarom zij de maanzieke knaap niet hebben kunnen bevrijden, zegt de Heer niet: "Dat komt door het ongeloof van die jongen", evenmin spreekt Hij over een mogelijk niet aanwezig zijn van geloof bij de vader. Nee, Hij zegt: "Vanwege uw ongeloof" (Matth. 17:16-21). En waarschijnlijk liep het schaamrood tot aan de oortjes bij de discipelen.

Dat zou kunnen. Maar je verliest iets uit het oog denk ik. De ziekten, dus ookj de psychische, zijn een gevolg van de zondeval. En als we een ontsteking hebben die niet overgaat, gaan we naar de dokter.
Waarom zouden we dit niet doen als het een psychische aandoening is?
Je hoeft niet altijd chemische pillen te slikken, die je ernstig beïnvloeden.
Soms is hulp en ondersteuning in de vorm van gesprekken, al afdoende.
Ik denk dat de meeste psychiaters intussen terughoudend zijn geworden met allerlei pillen en vormen van therapie, zoals elektroshocks e.d.
Men krijgt steeds meer inzicht in de werking van de psyche.

Natuurlijk kan er op het gebed wonderen geschieden, maar soms is er meer nodig.
Zoals in het geval van lichamelijke aandoening een operatie.

Dus, als ik het goed begrijp zijn er in deze wereld geen mensen die geloven? We hebben tenslotte allemaal wel eens een griepje. Of een dipje.

En ernstiger dan dat.