Ex zwanger van andere man.

[Ongelooflijk]

Goededag allen,

Om te beginnen wil ik graag even zeggen dat ik niet met het geloof ben opgegroeid, maar wel ergens interesse heb om er meer van te weten.


Sinds een maand of 2 is het over tussen mijn ex en mij(zij is wel gelovig en nam mij wel eens mee naar de kerk)

Een korte tijd nadat het over is gegaan tussen ons ben ik er dus achtergekomen dat ze zwanger is van een andere man(dit ontkent zij volledig en zegt dat dit leugens zijn. Terwijl er genoeg bewijzen zijn (echo's met naam etc.))

Nu weet ik dat in de tijd dat we samen waren dat ze bezig was voor haar geloofsbeleidenis.

Na dit alles is er dus een vraag vanuit mij die ik eigelijk aan niemand kan vragen, omdat er dus niemand in mijn kring iets heeft met geloof / de kerk. Mijn vraag is; Mag je geloofsbelijdenis doen als je zwanger bent? En hoe zit het qua overspel?

Ik hoop jullie niet teveel tot last te zijn met deze vragen, maar ik ben meer voor mezelf opzoek naar antwoorden met een goede uitleg aangezien dit onderwerp ergens aan mij knabbelt.

Alvast heel erg bedankt.

[Marnix]

Goededag allen,

Om te beginnen wil ik graag even zeggen dat ik niet met het geloof ben opgegroeid, maar wel ergens interesse heb om er meer van te weten.


Sinds een maand of 2 is het over tussen mijn ex en mij(zij is wel gelovig en nam mij wel eens mee naar de kerk)

Een korte tijd nadat het over is gegaan tussen ons ben ik er dus achtergekomen dat ze zwanger is van een andere man(dit ontkent zij volledig en zegt dat dit leugens zijn. Terwijl er genoeg bewijzen zijn (echo's met naam etc.))

Nu weet ik dat in de tijd dat we samen waren dat ze bezig was voor haar geloofsbelijdenis.

Na dit alles is er dus een vraag vanuit mij die ik eigelijk aan niemand kan vragen, omdat er dus niemand in mijn kring iets heeft met geloof / de kerk. Mijn vraag is; Mag je geloofsbelijdenis doen als je zwanger bent? En hoe zit het qua overspel?

Ik hoop jullie niet teveel tot last te zijn met deze vragen, maar ik ben meer voor mezelf opzoek naar antwoorden met een goede uitleg aangezien dit onderwerp ergens aan mij knabbelt.

Alvast heel erg bedankt.

Het ligt misschien een beetje aan de kerk waar ze in zit. Kijk, geloofsbelijdenis mag je doen als je gelooft, daar word je op bevraagd. Wat overigens niet wegneemt dat mensen het soms meer doen omdat het een gewoonte is of omdat het normaal is dat je dat rond een bepaalde leeftijd doen (daar ben ik zelf een voorbeeld van geweest) maar dat kan ik wat moeilijk inschatten en ik ga er vanuit dat dat meer uitzondering is dan regel.

Omdat geloof gaat om wat je gelooft maar ook hoe je leeft zullen er ongetwijfeld vragen over komen. Aan de andere kant is het geloof en dus ook geloofsbelijdenis niet voor mensen die geen fouten maken, als ze aangeeft fouten te hebben gemaakt en Jezus nodig te hebben denk ik niet dat een kerk (of God zelf) zal zeggen: Jammer, je bent zwanger geworden dus nu heb je pech. Wat niet wegneemt dat de Bijbel overspel natuurlijk veroordeelt. Maar als mensen een overspelige vrouw bij Jezus brengen met de vraag of ze gedood moet worden zegt Jezus: Ga heen en zondig niet meer.

Overigens verbaast het me wel dat ze het zelf ontkent. Als ze zwanger is zal dat toch nu of anders binnenkort duidelijk genoeg zijn en zal er toch ook wel gevraagd worden wie de vader dan is aangezien baby's doorgaans niet vanzelf komen. Maar goed, lastige situatie, sterkte gewenst in deze lastige tijd!

[StillAwake]

-

[Marnix]

Eens. Overigens Als het zo'n 2 maanden uit is en er zijn echofoto's van de zwangerschap kan de zwangerschap lastig na de breuk pas zijn begonnen. Maar goed, we kennen de details niet, alleen het verhaal zoals het hier gedeeld wordt.

[Ongelooflijk]

Eens. Overigens Als het zo'n 2 maanden uit is en er zijn echofoto's van de zwangerschap kan de zwangerschap lastig na de breuk pas zijn begonnen. Maar goed, we kennen de details niet, alleen het verhaal zoals het hier gedeeld wordt.

Het is ongeveer het eind van de 1e week van augustus overgegaan. Eind vorige maand heeft ze een 12 weken echo gehad.

Ik heb trouwens de foto's van de echo's gekregen via een vriendin van haar.

Ik kan verder wel heel ver in de details gaan, maar die zijn verder niet echt van toegevoegde waarde.

[tulp]

Wat naar dat het uit is tussen jullie. Maak je je zorgen dat het kind van jou is?
Zo niet dan zou ik maar je energie steken in haar los laten, ze is niet voor niets je ex dus richt je op jezelf en je eigen toekomst.

[VaKaGe]

Beste "Onglooflijk"

Vooropgesteld, een vrouw die belijdenis wil doen kan dat ook doen als zij in verwachting is. Er zijn geen regels voor de fysieke toestand van degene die zijn/haar geloof wil belijden... Het is nu ook weer niet zo dat je van dee ne op de andee dag belijdenis kan doen. Je moet namelijk wel weten wat je belijdt. In de regel vog je eenaantal jaren cathechesatie. Het is de benaming voor het onderwijs in de geloofsleer dat, als voorbereiding op de openbare belijdenis, wordt gegeven aan de jongeren van de kerk. Het kan ook bij ouderen die op latere leeftijd tot geloof zijn gekomen.

Praktisch gezien betekent belijdenis doen dat iemand in aanwezigheid van kerkleden, familie en vrienden, en vooral ten overstaan van God 'Ja! zegt. Zo laat hij of zij aan iedereen zien dat hij God wil volgen. Met het jawoord bevestigt degene die belijdenis doet ook zijn doop. God zegt bij de doop 'ja' tegen het kind.

Dit betekent niet dat belijdenis een soort garantie zal zijn dat je vanaf dat moment niet meer zondigt... Die strijd zal er zijn tot aan je laatste levensadem... en ook niet dat je nu je oude leventje wer kan opnemen en doen en laten wat God niet wil. Je moet er veel voor doen, Christus navolgen. Dag in, dag uit, maar daarin sta je niet alleen. God is nabij, Christus woont in je en de Heilige Geest helpt je God te begrijpen.

Ik wil zelf geen oordeel uitspreken omtrent de gebeurtenis je die beschrijft omtrent je ex-echtgenote. Het is namelijk niet aan mij dit te doen en bovendien ik heb alleen jouw verhaal gelezen, niet die van haar. Het is mij ook niet duidelijk wie van jullie tweeën de echtscheding heeft gevraagd en op weke grond (meestal "duurzaan ontwricht", zoals dat in juridische termen heet - de rechter hoef niet de details te weten wat er is met jullie). Maar wie is die andee man waarvan jij stelt dat hij dé vader is van het ongeboren kind. Een echogram met een naam erop is nog geen onvoldingen feit. Het kan in jullie gevalwellicht handige zijn een DNA- ofvaderschaostest te doen, Dan weet iedereen als de uitslag daar is hoe de vork precies in de steel zit.

Wel stel ik vast dat er wat discrepanties te zien zijn in jouw relaas. Ik had graag gezien op welke manier de kerk hiermee is omgegaan, om jullie te helpen, om te kjken of er mogelijkheden zijn samen verder te gaan als een getrouwd stel. Zoiets kan nog altijd. Een eerste gesprek met de predikant en/of het pastotaal team kan jullie daarbij helpen. Zonodig doorverwijzen. Ik krijg het idee dat je nog steeds liefde in je hart hebt voor je ex-echtegeote, en misschien is dat ook bij haar het geval. \Maar dat moet door gesprekken aan het daglicht komen. Het vormt de basis om te kijken of juliie verder kunnen gaan met zijn tweeën... ik zou het proberen als ik jou was en wellicht is dit ook een goede reden om zelf in gebed te gaan tot God om itzu=icht te krijgen in jullie relatie, maar daar komt ook veek zelfkennis bij jou kijken, wat was jou aandeel in dit alles? En als er weerzijdse liefde is dan kan je het elkaar ook vergeven wat er er voorgevallen, maar dan moet het wel beproken worden vanuit liefde, zoals God onze zonden wil vergeven als wij het aan Hem in onze gebeden daarom vragen. En dan is hetniet zo dat je het zo nu en dan oprakelt als er weer ietsis, want aan een huwelijk moet je werken! of je gelovig bent op niet!

Ik hoop van ganser harte dat je je richt op de mogelijkheden die er zijn en vooral dat je Gods hulp inroept!

Het is belangrijk om voor jezelf te zorgen in deze moeilijke tijd. Zorg goed voor jezelf, zowel fysiek als emotioneel. En vergeet niet dat er mensen om je heen zijn die voor je klaar staan.

Ik wens je al het goede toe, maar bovenal Gods nabijheid, kracht en Zijn onmetelijke liefde voor jou en je ex-echtgeote! Echt, stilzitten en klagen over je ex-echtgenote draagt daar niet toe aan bij!

Srerkte!

[VaKaGe]

Nog wat, "Ongelooflijk"

Ik laat bij conflicten zoals deze beide partijen opschrijven wat er is gebeurd waar het tot een scheiding is gekomen, ik weet niet waar je woont / jullie wonen maar ben bereid jou, maar in het bijzonder jullie beiden te helpen om de weg naar elkaar terug te vinden. Op Bijbelse basis!
Met een hartelijke groet!
VaKaGe

[Ongelooflijk]

Beste "Onglooflijk"

Vooropgesteld, een vrouw die belijdenis wil doen kan dat ook doen als zij in verwachting is. Er zijn geen regels voor de fysieke toestand van degene die zijn/haar geloof wil belijden... Het is nu ook weer niet zo dat je van dee ne op de andee dag belijdenis kan doen. Je moet namelijk wel weten wat je belijdt. In de regel vog je eenaantal jaren cathechesatie. Het is de benaming voor het onderwijs in de geloofsleer dat, als voorbereiding op de openbare belijdenis, wordt gegeven aan de jongeren van de kerk. Het kan ook bij ouderen die op latere leeftijd tot geloof zijn gekomen.

Praktisch gezien betekent belijdenis doen dat iemand in aanwezigheid van kerkleden, familie en vrienden, en vooral ten overstaan van God 'Ja! zegt. Zo laat hij of zij aan iedereen zien dat hij God wil volgen. Met het jawoord bevestigt degene die belijdenis doet ook zijn doop. God zegt bij de doop 'ja' tegen het kind.

Dit betekent niet dat belijdenis een soort garantie zal zijn dat je vanaf dat moment niet meer zondigt... Die strijd zal er zijn tot aan je laatste levensadem... en ook niet dat je nu je oude leventje wer kan opnemen en doen en laten wat God niet wil. Je moet er veel voor doen, Christus navolgen. Dag in, dag uit, maar daarin sta je niet alleen. God is nabij, Christus woont in je en de Heilige Geest helpt je God te begrijpen.

Ik wil zelf geen oordeel uitspreken omtrent de gebeurtenis je die beschrijft omtrent je ex-echtgenote. Het is namelijk niet aan mij dit te doen en bovendien ik heb alleen jouw verhaal gelezen, niet die van haar. Het is mij ook niet duidelijk wie van jullie tweeën de echtscheding heeft gevraagd en op weke grond (meestal "duurzaan ontwricht", zoals dat in juridische termen heet - de rechter hoef niet de details te weten wat er is met jullie). Maar wie is die andee man waarvan jij stelt dat hij dé vader is van het ongeboren kind. Een echogram met een naam erop is nog geen onvoldingen feit. Het kan in jullie gevalwellicht handige zijn een DNA- ofvaderschaostest te doen, Dan weet iedereen als de uitslag daar is hoe de vork precies in de steel zit.

Wel stel ik vast dat er wat discrepanties te zien zijn in jouw relaas. Ik had graag gezien op welke manier de kerk hiermee is omgegaan, om jullie te helpen, om te kjken of er mogelijkheden zijn samen verder te gaan als een getrouwd stel. Zoiets kan nog altijd. Een eerste gesprek met de predikant en/of het pastotaal team kan jullie daarbij helpen. Zonodig doorverwijzen. Ik krijg het idee dat je nog steeds liefde in je hart hebt voor je ex-echtegeote, en misschien is dat ook bij haar het geval. \Maar dat moet door gesprekken aan het daglicht komen. Het vormt de basis om te kijken of juliie verder kunnen gaan met zijn tweeën... ik zou het proberen als ik jou was en wellicht is dit ook een goede reden om zelf in gebed te gaan tot God om itzu=icht te krijgen in jullie relatie, maar daar komt ook veek zelfkennis bij jou kijken, wat was jou aandeel in dit alles? En als er weerzijdse liefde is dan kan je het elkaar ook vergeven wat er er voorgevallen, maar dan moet het wel beproken worden vanuit liefde, zoals God onze zonden wil vergeven als wij het aan Hem in onze gebeden daarom vragen. En dan is hetniet zo dat je het zo nu en dan oprakelt als er weer ietsis, want aan een huwelijk moet je werken! of je gelovig bent op niet!

Ik hoop van ganser harte dat je je richt op de mogelijkheden die er zijn en vooral dat je Gods hulp inroept!

Het is belangrijk om voor jezelf te zorgen in deze moeilijke tijd. Zorg goed voor jezelf, zowel fysiek als emotioneel. En vergeet niet dat er mensen om je heen zijn die voor je klaar staan.

Ik wens je al het goede toe, maar bovenal Gods nabijheid, kracht en Zijn onmetelijke liefde voor jou en je ex-echtgeote! Echt, stilzitten en klagen over je ex-echtgenote draagt daar niet toe aan bij!

Srerkte!

Ik moet misschien ook nog even vermelden dat we nooit getrouwd zijn. Misschien achteraf maar beter ook.

Waarschijnlijk is het misschien beter om dit verder te laten hoe het is.

[StillAwake]

-

[Ongelooflijk]

Als ik je verhaal mag geloven (ik ben er altijd wat huiverig voor om verhalen die ik slechts van één kant ken volledig te volgen, ik vermoed namelijk dat je ex een andere lezing van het verhaal heeft...) mag je blij zijn dat je van haar af bent.

Wel heb ik nog een paar vragen:
-In hoeverre ben je bang dat jijzelf de vader van het kind bent?
-Wat is de reden dat haar "vriendin" dergelijke info aan jou doorspeelt?
-Wat is haar reactie als jij haar confronteert met wat je weet (of denkt te weten)?

Vooral de rol van die vriendin die dergelijke info deelt met de ex-parter van haar vriendin vind ik bijzonder. Als ik in de schoenen van je ex zou staan was een vriendin die echo-foto's doorstuurt zonder mijn medeweten ongeveer per direct geen vriendin meer.

Wat zit daar achter, en hoe betrouwbaar is deze info? Of is het een methode om extra zout in de wond te strooien? Is het een methode van die vriendin om jou voor zich te winnen?

Ik denk niet dat ik de vader ben, heb de dagen een beetje teruggeteld, en zou in een weekend zijn geweest dat ze niet thuis is geweest. Ze had toen een verjaardag van een vriendin en is daar blijven overnachten.


Die vriendin die de echofotos met mij deelde, had mij die ochtend gefeliciteerd, want zij wist niet dat het al over was tussen ons. Ook zal die vriendin dat niet delen om mij voor haar te winnen aangezien zij op vrouwen valt(en voor zover ik weet ben ik nogsteeds geen vrouw). Ook staan er een datum en een naam op de foto's en het gekregen filmpje, dus photoshoppen is ook uitgesloten naar mijn idee.

Haar reactie weet ik al wel, ze zal het blijven ontkennen en zeggen dat het niet klopt etc. Waarschijnlijk ook omdat haar ouders het niet mogen weten omdat die behoorlijk streng gelovig zijn, maar ook daar zou ze het ooit tegen moeten zeggen want het gaat een keer opvallen natuurlijk.

[StillAwake]

-

[Marnix]

Ik denk niet dat ik de vader ben, heb de dagen een beetje teruggeteld, en zou in een weekend zijn geweest dat ze niet thuis is geweest. Ze had toen een verjaardag van een vriendin en is daar blijven overnachten.

Die vriendin die de echofotos met mij deelde, had mij die ochtend gefeliciteerd, want zij wist niet dat het al over was tussen ons. Ook zal die vriendin dat niet delen om mij voor haar te winnen aangezien zij op vrouwen valt(en voor zover ik weet ben ik nog steeds geen vrouw). Ook staan er een datum en een naam op de foto's en het gekregen filmpje, dus photoshoppen is ook uitgesloten naar mijn idee.

Haar reactie weet ik al wel, ze zal het blijven ontkennen en zeggen dat het niet klopt etc. Waarschijnlijk ook omdat haar ouders het niet mogen weten omdat die behoorlijk streng gelovig zijn, maar ook daar zou ze het ooit tegen moeten zeggen want het gaat een keer opvallen natuurlijk.

Nou ja een keer, als ze de 12 weken echo al heeft gehad gaat dat ook niet heel lang meer duren hoor, nog een maand of twee, met kerst zal het lastig worden om het verborgen te houden. Sowieso moet het toch een keer, wordt het door de directe familie meestal ook niet op prijs gesteld als ze het na 5 maanden nog eens meedeelt.

Maar goed, los van dit alles, ik vraag me wel af wat je precies wil met dit topic en waarom. Je vraagt je af wat dit voor gevolgen heeft voor haar intenties om geloofsbelijdenis te doen, waarom vind je dat belangrijk?

[Erik1960]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het gevoel heb dat het verhaal rammelt. Eerst schrijf je dat er echo’s met naam zijn. Wiens naam bedoel je?
Dan schrijf je dat de zwangerschap (volgens diezelfde echo?) ontstaan zou zijn in een weekend dat jullie niet samen waren. Laat ik je dan vertellen dat die echo’s (zeker de vroege) tamelijk onbetrouwbaar zijn als het om de termijnen gaat. De echoscopist(e) hoeft er maar een millimeter naast te zitten met het opmeten en de uitgerekende datum schuift een week op.
Wanneer een vrouw zich meldt bij een verloskundige omdat ze zwanger is, zal 1 van de eerste vragen zijn: wat was de eerste dag van de laatste menstruatie? Vergis je daar een week in en het hele termijngebeuren schuift opnieuw een week op. Om dan nog maar niet te spreken van onregelmatige cycli.
De berekening van uitgerekende datum etc is gebaseerd op die eerste dag laatste menstruatie. De termijn voor de 12weken-echo is ook daarvan afgeleid. En stel nu dat de ‘ideale’ datum voor een 12-wekenecho samenvalt met de vakantie van de echoscopiste, dan gaat het hele circus een week naar achteren. Niet naar voren, want met 11 weken is er onvoldoende garantie op zichtbaarheid van belangrijke kenmerken.

[Marnix]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het gevoel heb dat het verhaal rammelt. Eerst schrijf je dat er echo’s met naam zijn. Wiens naam bedoel je?

Dat ging om haar naam aangezien ze zelf tegenover hem ontkent zwanger te zijn. Maar hij geeft dus aan via een vriendin een echofoto te hebben gezien met haar naam erbij als de vrouw die de echo kreeg (want de naam van degene die de echo krijgt staat altijd bij de foto) Maar verder redelijk eens met het terugrekenverhaal trouwens. Als het verhaal hier klopt en dus een kans is dat het kind niet van de nieuwe vriend is zou ik daar wel alert op zijn. Ligt er natuurlijk ook aan of er seksueel verkeer heeft plaatsgevonden, in die periode.

Maar goed, ik heb ook wel bedenkingen bij het verhaal. Ze is streng gelovig, ze doet geloofsbelijdenis dus ze is nog jong. Ondertussen had ze blijkbaar twee relaties die ook seksueel waren (want Ongelooflijk heeft niet gezegd dat het niet van hem kan zijn omdat ze geen seks hadden). Rond dat de ene relatie net uitgaat raakt wordt ze zwanger van haar nieuwe vlam. Ze deelt dat met een vriendin maar ontkent tegenover de ex dat ze zwanger is en de familie mag er niet achterkomen (lastig bij een zwangerschap). Als je per ongeluk zwanger raakt deel je dat toch niet zomaar met iemand die dat blijkbaar zo weer naar anderen doorstuurt? En als het niet per ongeluk is, waarom ontkent ze het dan en ligt ze de familie niet in?

Ik weet het niet. Daarnaast is mijn vraag nog onbeantwoord waarom de vraag wat de kerk hiermee doet met oog op de geloofsbelijdenis, zo belangrijk is (in zou me om andere dingen zorgen maken). En er wordt gesproken van overspel maar zo te lezen was er geen sprake van een huwelijk maar van een relatie niet superlang duurde en die uitging.