Erik1960 schreef:Door het meten met twee maten te verklaren met de kerkelijke onmacht van al 21 eeuwen oud om tot een eenduidig standpunt te komen. En ook door te stellen dat er meningsverschillen zijn m.b.t. opvattingen over tweede huwelijken. Daarbij ‘vergetend’ te melden dat ook ten aanzien van homosexualiteit verschillen van opvattingen bestaan.
Maar er zit een verschil in hoe opvattingen tot stand komen. Verschil in manier van lezen van het Woord. En daarbij legt Bakker juist uit dat die verschillende opvattingen niet gelijkwaardig ‘verschillende opvattingen’ zijn, zoals jij ons nu wilt laten geloven. Er zit een zeer diepe laag achter. Hij 'vergeet' niet de (jonge) verschillende meningen over homoseksualiteit. Daar geeft hij juist antwoord op. Namelijk door te wijzen naar de zeer heldere orde die onze Maker gegeven heeft. We moeten terug... Ja, al 21 eeuwen twisten en discussiëren over wat mag en wat niet mag. Wat zeg je? 21 eeuwen? Volgens mij al veel langer... Maar de Heere Jezus brengt het terug tot de kern: “Het is alzo niet geweest… maar om de hardheid van jullie harten… “ Dat ligt er ook achter vraagtekens zetten, discussiëren, grenzen opzoeken. Onbuigzaamheid.
In het laatste en belangrijkste deel merkt Bakker iets op dat voor alle mensen geldt. Een vermaning voor alle mensen zonder aanziens des persoons. Want we zijn tenslotte allemaal: mens. Schepsel, uit het stof van de aarde gemaakt, door onze Pottenbakker. Wij maken tegenwoordig graag chaotisch veel onderscheid maar we moeten terug naar dat heldere en eenvoudige. Naar de goede wil en het recht van God. Eenvoudig: de Heere heeft ons als 'mens' geschapen. En de rechtvaardige eis/liniaal voor ieder mens blijft de eis van Adam en Eva vóór de val. Blijf zo en je zult leven. Zo zul je gelukkig zijn. Geschapen in het Hoofd. Geschapen naar 'Ons Beeld'. Kijk eens naar Christus, Hij is de Liniaal, het Begin der schepping Gods, het Afschijnsel van Gods heerlijkheid, het uitgedrukte Beeld van Zijn Zelfstandigheid en het Aangezicht van de Vader. Zijn wil gelijk aan de wil van Zijn Vader. In harmonie.
Onze wil was in het paradijs
(en dat paradijs zoeken we toch?) gelijk aan Zijn wil. In de val wilden we als God zijn. Zelf bepalen wat goed en kwaad is. Daarom heeft hij het over 'een leeg briefje inleveren'. Dat betekent: Niet meer zelf willen bepalen wat goed of fout is voor jou. Maar erkennen dat Hij alleen God is en dat Hij bepaald en weet wat goed en kwaad is. Je laten gezeggen. Dit geldt dus voor alle mensen persoonlijk. Ook voor mensen die een andere opvatting hebben over hertrouwen na scheiden of voor mensen die zich anders voelen. Hier worden we allemaal samengebracht en kan niemand meer naar een ander wijzen.
“Hunnie doen het verkeerd…” “Gullie doe gemeen tegen mij…” Zie op Hem! Dan gaat onze mond dicht met ons denken over ons geluk. ‘
Ik kan niet...', 'ik moet...', 'ik denk...'. De Heere Jezus is de tweede Adam. Hij bleef als Mens single. Om de vreugde Die Hem was voorgesteld. Straks zal Hij Zijn bruid uit alle volken aan Zijn Vader voor te stellen. Maar Hij was écht Mens. Als er hier op aarde één Mens, vreemd, onbegrepen, veracht en eenzaam geweest moet zijn is Hij het wel. Toch was Hij niet eenzaam:
“Mijn Vader is altijd met Mij.” Tot dat ene eeuwige ogenblik dat Hij écht helemaal alleen doorworstelde. Zodat Zijn bruid, die niet zelf streed, de buit van het overwonnen land in de handen kon laten vallen. Tóch was Hij de gelukkigste Mens ondanks dat Hij single was. Ondanks dat Hij onbegrepen was. Want Zijn wil was tevreden met de wil van Zijn Vader. Ons leven hier op aarde is maar zo kort. Net zolang als dat onze hand breed/dik is. Ons denken over liefde, geluk, doel van het leven is zo gericht op de korte termijn en zo ver afgeweken van Zijn denken daarover. Ons denken over mens zijn is door de eeuwen heen verder en verder afgeweken van Zijn bedoeling. Je moet verzoend worden met je Pottenbakker. Wat jij gebroken hebt moet Hem terugbetaald worden. Daarom heeft Hij Zijn Eigen Zoon gegeven. Om verbroken te worden en om op te staan. Dan zul je niet meer voor jezelf leven. Dan weet je wat leven en dood is. Dan weet je dat je vlees vijandschap is tegen God en zich niet onderwerpt aan Hem. Maar als je door Hem geheiligd wordt dan zul je weten dat je door Zijn Geest weer met Hem in het paradijs mag zijn. Maar je vlees mag niet terug naar het paradijs. Dan is het geen vrede, geen paradijs meer. (Romeinen 5-8 en Hebreeën 2).
Zie je trouwens wat Jezus geloofde over de schepping? En over het huwelijk? Hij geloofde Genesis 1 letterlijk. En dat een huwelijk bestaat uit: man en vrouw. Zou ons geloof niet gelijk moeten zijn aan het geloof van de Heere Jezus om gelukkig te zijn? Hij heeft ons God verklaard.
“Doch Hij antwoordende zeide tot hen: Hebt gij niet gelezen, Die van den beginne den mens gemaakt heeft, dat Hij hen gemaakt heeft man en vrouw? En gezegd heeft: Daarom zal een mens vader en moeder verlaten en zal zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot één vlees zijn? Alzo dat zij niet meer twee zijn, maar één vlees. Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.”
En wat ook veelzeggend is... Moet je eens kijken hoe Zijn leerlingen beefden na Zijn onderwijs over het huwelijk en scheiden. “Als het er dan zo voorstaat…” Het is dus niet iets vanzelfsprekends of iets waar je recht op hebt.
Zijn discipelen zeiden tot Hem: Indien de zaak des mensen met de vrouw alzo staat, zo is het niet oorbaar te trouwen. Doch Hij zeide tot hen: Allen vatten dit woord niet, maar dien het gegeven is. Want er zijn gesnedenen die uit moeders lijf alzo geboren zijn; en er zijn gesnedenen die van de mensen gesneden zijn; en er zijn gesnedenen die zichzelven gesneden hebben om het Koninkrijk der hemelen. Die dit vatten kan, vatte het.
Wat me verder opvalt is dat Hij het daarna over de kinderen gaat hebben...