lammetje schreef:Wie heeft hier frustratie?
Overigens is het niet echt Bijbels te onderbouwen. Het gaat erom in deze situatie (mijn interpretatie) dat er een emotioneel zwak persoon iedere week met een andere dame iets gaan ondernemen. De ervaring bij de relatie therapeut leert ons dat hierdoor grotere kans is op overspel.
Het ligt er dus maar net aan wat de beweegredenen zijn van deze dame in kwestie. Hoe de relatie van het echtpaar is etc. Je kunt zo'n vraag eigenlijk niet beantwoorden via een mail.
Je op zich mee eens alleen leert de ervaring ook dat als mensen echt een burn out hebben, ze geen energie hebben voor intensieve dingen zoals een affaire / overspel. Ik snap wel het punt dat emotionele kwetsbaarheid een gevaar zou kunnen opleveren maar als je echt een burn out hebt doe je echt niet veel.
En natuurlijk mag je gewoon afspreken als goede vrienden. Als je een goede stabiele relatie hebt, is de kans niet heel groot dat je hierdoor uit elkaar gaat. Maar in deze vraag lees ik dat zijn echtgenote het om de lieve vrede wil maar accepteert. Dat lijkt me geen goede relatie. Want in dat geval zou hij zeggen, ach lieverd, als jij het niet fijn vind dan doe ik het niet. (of iets dergelijks) en zij waarschijnlijk hetzelfde bij het gaan zwemmen:als het goed voor jou is moet je het maar doen schat..(krijgen ze daar straks ruzie over)
Het is alleen geen verslag van die echtgenote maar van degene die aan de zijlijn toekijkt en sowieso al moeite lijkt te hebben met het feit dat ze samen gaan zwemmen, dat merk je aan alles. En dan speelt nog eens mee dat in het dorp en / of de gemeente er over gepraat (geroddeld) wordt. Er wordt duidelijk door een bepaalde bril naar gekeken en ik vraag me dan wel af in hoeverre "zijn kinderen zijn er niet blij mee, zijn vrouw staat het min of meer toe" een objectieve waarneming is. Hoe zie je je dat voor je, iets min of meer toestaan? Ik ben er niet blij mee maar ik kan je niet tegenhouden? Of ja zeggen maar nee denken? Hoe weet die persoon dat? Misschien vertrouwt ze hem wel en zegt ze: Prima dat je dat doet. Maar kan de vraagsteller zich zoiets niet voorstellen. Sowieso mis ik in de vraagstelling iedere vorm van objectiviteit.
Ik heb dus misschien een compleet verkeerd beeld van die paar zinnen op papier tov de werkelijkheid van deze situatie. Dat is het lastige.
Ik heb het antwoord niet meer helemaal voor me, maar ik denk niet dat er groot verschil in antwoord was geweest als het over wandelen, in winter kleding, was gegaan....
Er is niets mis met zwemmen. Maar net zoals ik zorg dat ik alleen met handdoek over badkleding te zien ben vanaf de straat als ik in m'n tuin zwem, lijkt het me beter om in deze situatie niet met een andere vrouw te gaan zwemmen.
Daarover verschillen we dan van mening maar dat is prima, we hebben ook duidelijk een wat verschillende visie op badkleding want met die visie wordt naar het strand gaan ook vrij lastig Waar ik vooral verbazingwekkend vond en wat me triggerde is dat de predikant zo kort direct meegaat met het verhaal terwijl als we er wat over doorpraten duidelijk wordt dat het niet zo eenvoudig is. Misschien vanuit de gedachte: Je moet geen aanstoot geven, deze persoon neemt er aanstoot aan en er praten wat mensen over dus dan moet je het maar niet doen. Maar daar valt nog wel wat tegenover te stellen, over niet oordelen, roddelen en ieder in zn gemoed vrij te laten