ben db bd schreef:@ Marnix, maar vooral alle andere lezers uiteraard.
Wat zijn er toch veel mensen hier op het forum welke absoluut het verschil niet erkennen tussen uitschelden en weerleggen. Het is mij natuurlijk al wat jaartjes bekend dat ik Marnix (en anderen) mateloos irriteer met mijn bijdragen op het forum.
Ja, dat is de consequentie als je niet steeds met de malle maalstroom meegaat, pijnlijk maar erg nuttig m.i.
Ik erger me niet aan je reacties hoor, ik ben het alleen totaal met je oneens en dat zeg ik dan ook wel en daarvoor geef in ook een onderbouwing.
Nou heb ik nog de tijd meegemaakt dat seks volkomen aan voortplanten verbonden was en dat ook zo door de kerken erkend werd. Er waren nog geen voorbehoedsmiddelen, of die werden niet toegepast in christelijke kring.
Dat resulteerde in gezinnen van 9 tot 12, tot >15 kinderen. Mijn ervaring was dat die doorgaans wonderwel functioneerden. Dat noemden we kinderzegen. Heel de maatschappij was daar op ingesteld, zij het met minder luxe. Maar m.i. met oneindig veel meer dankbaarheid voor de kleine dingen. Die maatschappelijke instelling is nu kapot gemaakt middels feminisme (baas in eigen buik enzo) en andere glijbaanfactoren.
Tijden zijn veranderd. Toen werkte de man en was de vrouw fulltime huisvrouw. En kon je als alleenverdiener soms nog een huis betalen waar zoveel kinderen in konden. Tegenwoordig zou het alleen financieel al niet meer haalbaar zijn.
Seks was er ook toen niet primair voor de voortplanting, er waren alleen minder voorbehoedsmiddelen en vaak verbood de kerk dat ook. Plus dat er veel meer sterfte was onder kinderen en moeders maar dat terzijde.
Ik las dat een predikant al eens zei: een kinderzegen is nog geen kinderregen. Dat heeft hij juist gezegd. De zegen zit hem niet in de kwaliteit. Alsof ik met twee kinderen de helft van de zegen krijg die iemand met 4 kinderen krijgt enzovoorts.
Als je eerste bijbelse toespeling op seks leest gaat dat niet over voortplanting maar over liefde.
Edoch wat we in de kanonnade van Marnix uiteraard missen, is een weerlegging van de kern van mijn betoog, dat alle geboorten bedoeld zijn als mensen voor de nieuwe hemel en nieuwe aarde. Binnen de kerken worden zelfs doodgeboren kinderen geacht ook daarbij te behoren. Wat een verzachting van de rouw zien we daarin, toch?!
We kennen allemaal de strikvraag van de sadduceeën aan de Heere Jezus, van welke broer de vrouw in de eeuwigheid is, waarmee ze allemaal getrouwd zijn geweest om nageslacht te verwekken. In het antwoord van de Heere herkennen we de logica, dat als er geen dood meer is, er ook geen geboorten (ter vervanging) meer actueel zullen zijn.
Met onze walgelijk ongelijke verdeling, vinden we nu een aarde met tienmiljard inwoners de draagkracht te boven gaan. Maar ik ben nog niet tegengesproken (met redenen omkleed a.u.b.) dat de eeuwige nieuwe aarde vlot daarvan een tienvoud in grote harmonie kan bevatten, bij gelijke grootte.
Vergun mij dus alle m.i. kortzichtige lieden naast Marnix aan te mogen zeggen, dat de aarde ook m.i. wel vol genoeg is, doch aan die oeropdracht t.b.v. de eeuwigheid nog lang niet is voldaan.
Het is niet aan de mens om de capaciteit en hoeveel mensen er op de nieuwe hemel zijn, te bepalen.
Je hoeft dan ook niet mensen zonder enorme gezinnen een schuldcomplex aan te praten omdat ze “stoeltjes op de nieuwe aarde leeg laten”. Omdat jij geen 15 kinderen wil komen Jan, Piet en nog een paar anderen niet in de hemel.
De vermenigvuldigingsopdracht heb ik al wel eens eerder besproken. Nog een paar dingen die ik erover lees in de Bijbel:
- De vermenigvuldigingsopdracht wordt aan het begin van de tijd gegeven, aan Adam en Eva en Noach en zijn gezin, op een lege aarde. En aan Jakob als hij aan het begin staat van het volk Israel.
- de vermenigvuldigingsopdracht is heel duidelijk gericht op het bevolken van deze aarde en niet van de nieuwe aarde. Dat staat er duidelijk bij. De opdracht is er met als doel om over de aarde te regeren.
- de vermenigvuldigingsopdracht geeft duidelijk als doel om de aarde te bevolken. Wordt talrijk. Daar is ruimschoots aan voldaan. Er staat nergens dat zolang er nog meer mensen bij kunnen, er meer mensen bij moeten. Daarom wordt na Noach die opdracht ook nooit meer herhaald. Jezus geeft dit nergens als opdracht mee. De apostelen geven dit nergens mee. Sterker nog, Paulus zegt dat je het beste alleen kan blijven zodat je je volledig kan richten op de dienst van God.
- Als laatste: de vermenigvuldigingsopdracht kende ook geen criteria in de zin van “krijg zoveel mogelijk kinderen” of minstens 5 bijvoorbeeld, als dat mogelijk is. Een kinderzegen is nog geen kinderregen.
Je stelt trouwens dat je nog niet bent tegengesproken op het punt van de oeropdracht tbv de eeuwigheid. Dat heb ik op zich al wel gedaan maar de Bijbel geeft de mens die opdracht volgens mij nergens. Dus laten we daar mee beginnen want als jij zomaar wat roept wat totaal geen Bijbelse onderbouwing heeft hoef ik dat helemaal niet te weerleggen. Of er wat mee te doen. Als de Bijbel echter leert wat jij hier zegt moet ik er gehoor aan geven. Dus mijn vraag is eenvoudig: waar geeft God in de Bijbel ons de opdracht om zoveel mogelijk kinderen te verwekken voor de eeuwigheid?