meribel schreef:............
eerst een koophuis, baan, vast contract, carriere, hypotheek, minimaal 25, getrouwd, aantal jaar leuke dingen doen ( want met kinderen is dat voorbij ofzo ) , en dan pas bij Gods Gratie kan je gaan 'kiezen', want dat ook nog, voor een kind. Want dat is een keuze. en dan goed oppassen dat het kind financieel niets tekort komt, op emotioneel gebied juist ondersteund en niet misbegrepen en tegelijk vooral de carriere van de ouders niet in de weg staat.
Dat is niet mijn rijtje Meribel. Het enige dat ik gezegd heb is, zorg dat je je diploma's behaald hebt, alvorens je je gaat settelen.
Dat betekent in dit geval: trouwen. Als je trouwt stel je je open voor de kinderzegen en dat is dus
geen keuze!.
Ik vind het verschrikkelijk om te lezen en te horen hoe jong kinderen al "gedumpt" worden in een kdv. s'Morgens om 7 uur zie ik de eerste moeder hier al vertrekken met een maxi cosy+baby en een peuter, gehaast, soms driftig als peuter even niet meewerkt en dat elke dag.
Gisteren las ik een column in het AD van een werkende moeder met 2 dochters, die zichzelf soms in de robotstand zet, omdat ze een zware dag op haar werk had.
Gedachteloos ja en leuk zegt, wanneer dochters iets vertellen, snel snel een hap klaarmaakt en hup, kinderen hun bed in. Wanneer dochter haar arm stoot moet ze niet zo kinderachtig doen en ze loopt de trap af met het geluid van huilende kinderen in haar oor.
Ik vond het wel een eerlijke column en daarom dapper, want meestal zijn het zogenaamde alleskunners waarbij alles perfect verloopt.
Niet dus! Het gaat dus altijd ten koste van.....
meribel schreef:ben blij als mensen daar blij van worden.
Dat vraag ik me af....