Mortlach schreef:
Ja, geen van deze zaken wijst voor mij op een verslaving. Als hij zou willen stoppen, maar dat lukt niet, dat is een verslaving. Is hier geen sprake van. Als hij het pornografie bekijken als een last, iets negatiefs ervaart, is het verslaving. Is hier geen sprake van.
Hij vindt het acceptabel. Dat is geen teken van verslaving, alleen van een ander moreel kader.
Laten we eens kijken wat de definitie van een verslaving is:
Verslaving is een voortdurende, dwangmatige drang om een psycho-actief middel te gebruiken, met de onmogelijkheid om deze drang onder controle te houden, ondanks de (toekomstige) negatieve gevolgen die het gebruik van deze middelen met zich meebrengt.
of
Je bent verslaafd als je:
meer gebruikt dan je wilt of hebt voorgenomen.
wilt minderen maar niet kunt.
gebruik en herstel (kater) veel tijd kost.
gevolgen ondervindt voor school/werk/hobby’s en vrienden.
gebruikt terwijl je weet dat het schade oplevert.
meer nodig hebt om het effect nog te voelen (tolerantie).
onthoudingsverschijnselen hebt (ziek worden bij minderen of stoppen).
Bovendien legt hij de schuld bij de ander - zijn vrouw - te dik, te saai of weet ik wat. Dat is ook een kenmerk. Een reden zoeken om toch de verslaving in stand te houden.
Marnix schreef:Dat lijkt me ook wel. Maar ik vroeg me af of de man naar porno ging kijken omdat hij geen aandacht meer voor zijn vrouw had, of dat hij steeds minder aandacht voor zijn vrouw kreeg omdat hij naar porno keek. Wat is oorzaak en wat is gevolg?
Ik denk niet dat dit ertoe doet. Hij kijkt en kan er niet mee stoppen en legt daarnaast de schuld van het kijken bij zijn vrouw.
Daar moet deze meneer op gewezen worden!
Er is nooit een legitieme reden voor een getrouwde man om naar porno te kijken!
