Marnix schreef:Ik vind 15-20 jaar best lang hoor
maar ik heb ook gezegd dat de “lasten” absoluut niet opwegen tegen hoe het je leven verrijkt.
Joh, je staat straks bij een lege slaapkamer en denk dan: zoeffff is het nu al voorbij?
Zo sta je op het schoolplein, zo sta je bij de uitreiking van de bul, bij wijze van spreken. Wat gebeurde in die tussentijd?
Maar als je er middenin zit, kan het lang duren inderdaad.
K80 schreef:De uitspraak, "Wij zijn zwanger" is echt VER-SCHRIK-KE-LIJK.
Je vrouw/vriendin is zwanger, of wij verwachten een kindje.
Zo mee eens!
Duschka schreef:Waren we maar samen zwanger, dan kon ml de helft van de fysieke ellende dragen
Op zn minst de weeënstorm trotseren. Men, dat was het allerallerergste
en ik was thuis, dus geen ruggenprik.
nachtegaaltje schreef:Bij ons is geen sprake van ongewild zonder kinderen. Erger vind ik het voor diegenen die er zo naar verlangen.
O. Ja. Nu weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen.
Marnix schreef:Geen idee. In ieder geval werkte de moeder dan niet. Maar geen idee hoe ze dan boodschappen deed. Ik vind het knap.
Als je het over heel vroeger hebt, toen kwamen er veel leveranciers aan de deur. De melkman, de groentenman, een olieman die ook schoonmaakmiddelen verkocht e.d.
En ik snap het ook niet, want mijn ouders haalden alles op het fietsje. Ik zou niet weten hoe ik die vracht boodschappen op een fiets zou moeten vervoeren, zelfs niet als ik meerdere keren ga.
We hebben veel meer eten, dat is het.
Ook wordt er anders tegen het hebben van een kind aangekeken. Wij rolden wel groot, je kreeg eens een draai om je oren van die en gene, als de politie in zicht kwam, maakte je dat je weg kwam. Zo bang was je.
Kortom, veel mensen bemoeiden zich met de opvoeding.
Ik zat op turnen, daar fietste ik zelf heen.
Nu rijden de ouders kris kras door de stad vaak om hun kind van vioolles te halen, daarna naar voetbal je brengen, andere kind naar judo enz.
pindas83 schreef:Nou volgens mij fungeerde vroeger de oudste kinderen vaak als assistent van moeders.
Dat kan ik me voorstellen als je ziet hoe de dagen van de moeders eruit zagen. De propere huisvrouw begint in den ochtend al voor haar gezin te zorgen. Drie keer per dag tafel dekken, met alle afwas en rommel van dien.
Een grote was met een snel- of langzaamwasser, door de wringer, in de centrifuge.
Daarna strijken, dat kostte al anderhalve dag gemiddeld.
En vrijwel niemand ging studeren, van de meidengroep, een enkeling die uit een gegoede familie kwam.
Ik verwonder me er vaak over dat er nog kinderen geboren werden tijdens de oorlog. In de getto. In de vernietigingskampen.