Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Moderators: Memmem, Moderafo's

Gruzelement
Verkenner
Verkenner
Berichten: 41
Lid geworden op: 25 jul 2011 21:15
Contacteer:

Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor Gruzelement » 25 jul 2011 23:13

Allereerst wil ik opmerken dat ik hoe dan ook bij mijn man blijf, ik houd namelijk zielsveel van hem. Het grootste deel van de tijd zijn we intens gelukkig met elkaar.

De situatie is als volgt. Hij slaat mij als hij boos wordt en ik daar niet goed op reageer. (Hij is soms wekelijks, soms elke twee, drie dagen, boos, en soms een paar weken niet.) Het is moeilijk om goed te reageren want we spreken Spaans met elkaar, ik spreek vloeiend Spaans, maar als de emoties oplopen is het soms moeilijker om binnen enkele seconden een goed en accuraat antwoord te hebben. Daar heeft hij dan wel behoefte aan. Hij kan boos worden als ik iets doe wat hij gewoonlijk niet fijn vindt. Hij heeft veel van die kleine dingen. Voor hem zijn het geen kleine dingen. Voor mij is het belangrijk om erom te denken, maar ik ben van nature niet zo, dus ik vergeet het wel eens. Bijvoorbeeld, als ik in een zakelijk telefoongesprek iets zeg waaruit de klant iets over mijn persoonlijk leven zou kunnen afleiden, dan wordt hij boos. Dan heb ik spijt als haren op mijn hoofd, wil ik dat ik het niet gedaan heb, maar kan de tijd niet terugdraaien. Dat zeg ik dan. In het Spaans, uiteraard. Op 1 of andere manier voldoet dat niet, en hij wordt boos en slaat me. Doorgaans is hij boos als ik iets vergeten ben, maakt niet uit wat.

In de laatste jaren is er iets veranderd. Het begon ermee dat ik een mes verstopte zodat ik mezelf zou kunnen beschermen tegen (soms ernstige) mishandeling. Ik werd namelijk steeds meer in mijn werk belemmerd, en kreeg vragen van mensen omdat ik soms duidelijke, grote blauwe plekken had, vaak ook in het gezicht. De aframmelingen namen iets af, maar zijn boosheid bleef op hetzelfde niveau: boos zijn over iets, eisen om ‘opheldering,’ terwijl er aan de situatie niets te veranderen is, want je kunt niet in de tijd terug.
In dergelijke situaties heb ik gesmeekt om ermee op te houden gesmeekt om begrip, gevraagd hoe het kon dat hij normaal zo lief was, maar op zulke momenten is hij zo wreed, niet fysiek dan wel mentaal.

Een paar weken geleden gebeurde het voor het eerst: ik voelde me zo wanhopig en getergd dat ik, zonder dat hij me nog met een vinger aangeraakt had, het mes gepakt heb wat ik als wapen ter verdediging had klaarliggen. Hij is doodsbang van het mes. Ik heb niet de intentie hem te verwonden maar ik wist dat ik hem ermee op een afstand kon houden, simpelweg door het omhoog te steken en in zijn richting te wijzen. Dus nu is het zo dat ik in mijn wanhoop omdat ik het gevoel heb dat hij mij totaal niet begrijpt en mentaal kapotmaakt, het mes pak en hem bedreig. Ik doe hem geen pijn, maar ik bedreig hem, dwing hem excuses te maken, en terug te gaan doen waar hij mee bezig was, en mij met rust te laten.
Het keert zich tegen mij want nu ben ik ook fout en schuldig. Ik kan hem niet meer zeggen dat hij me niet mag slaan, want dan zegt hij dat ik ook fout ben, omdat ik hem bedreig met een mes. Dat is zo. Het loopt uit de hand.

Ik word al ouder maar heb de afgelopen tien jaar nooit gedurfd om tijdens de eisprong gemeenschap te hebben. Ik vind namelijk deze omgeving niet goed voor een kind. Het doet me pijn om hierdoor kinderloos te blijven. Mijn man weet niet dat ik hem tijdens de eisprong bewust afpoeier, hij weet waarschijnlijk niet dat ik de eisprong zo precies kan berekenen. Ik denk dat hij het vermoedt. Ik twijfel of hij wel van me houdt, of dat hij misschien uit gemakzucht bij me blijft, omdat ik voor hem zorg.
Wat me het meeste pijn doet, is dat hij door kan razen en tieren als ik huil. Ik was nooit iemand die makkelijk huilde, en als ik huil is het omdat ik een diepe pijn voel van binnen. Ik zou zo graag willen dat hij dan besefte hoe idioot het allemaal is, gewoon rustig een arm om me heen zou slaan en één woordje zou zeggen: “sorry schat”. Soms hoor ik een man dat zeggen en het is het mooiste wat ik ooit gehoord heb.

schelpje3
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11426
Lid geworden op: 23 apr 2010 13:57

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor schelpje3 » 25 jul 2011 23:21

Wat schokkend :shock:
Hoe kun je zielsveel van iemand houden die jou zoveel verdriet aan doet ?
Zoals ik het lees moet je altijd op je hoede zijn. Dat je dat volhoudt ! En daarom ook geen kinderen zal krijgen.
Ik vind het echt ongelooflijk.

Gruzelement
Verkenner
Verkenner
Berichten: 41
Lid geworden op: 25 jul 2011 21:15
Contacteer:

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor Gruzelement » 25 jul 2011 23:24

Schelpje:
Ik denk dat mijn man, als hij ouder wordt, zal gaan beseffen dat het niet klopt, en dat de scherpe kantjes van zijn karakter, die nu helaas wel erg scherp zijn, er af gaan. Dan is het misschien nog niet te laat om kinderen te krijgen.

De reden dat ik toch zeg dat ik 'zielsveel' van hem houd, is omdat we ECHT gelukkig zijn als hij niet boos is. Toch 90% van de tijd, minstens.

Soms vermoed ik dat hij een ziekte heeft, zoals borderline. Ik weet daar niet veel van af maar het zou kunnen.

schelpje3
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11426
Lid geworden op: 23 apr 2010 13:57

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor schelpje3 » 25 jul 2011 23:26

Lieve gruzelement. Heb je wel eens professionele hulp gezocht ? Je kunt toch zo niet verder meis ?
Hier ga je op een dag aan kapot, letterlijk of figuurlijk :?
Eigenlijk moet hij hulp gaan zoeken.

Gebruikersavatar
schaapje
Generaal
Generaal
Berichten: 4536
Lid geworden op: 28 dec 2010 12:08

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor schaapje » 25 jul 2011 23:27

@Gruzelement

Ik vind het heel schokkend om te lezen.
Ik raad u aan om z.s.m. hulp te zoeken, voordat er ongelukken gebeuren.
Wie overwint, zal van de tweede dood geen schade lijden.

Gruzelement
Verkenner
Verkenner
Berichten: 41
Lid geworden op: 25 jul 2011 21:15
Contacteer:

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor Gruzelement » 25 jul 2011 23:32

Mijn vader heeft een dergelijk probleem, en hij weigert gewoon alle psychologische hulp. Mijn man heeft ooit hulp gezocht, maar is gestopt toen hij het gevoel had dat hij behandeld werd als een nummer, (dat zei hij).
Nu is het zo dat in het geval van mijn ouders er kinderen waren die het slachtoffer werden. Daarmij bedoel ik vooral de kinderen na mij, niet mijzelf.
In het geval van mij en mijn man zijn er geen kinderen om het slachtoffer te worden hiervan. Daarom hoop ik dat het ooit beter wordt.
Het kan toch dat het over een paar jaar over gaat als hij ouder wordt?

schelpje3
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11426
Lid geworden op: 23 apr 2010 13:57

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor schelpje3 » 25 jul 2011 23:39

Eerlijk gezegd denk ik niet :(
Als hij idd aan borderline lijdt, gaat dat niet vanzelf over.
Sommige onhebbelijkheden van iemand worden milder als ze ouder worden, maar sommige juist niet !
Nogmaals, als je iemand liefheeft, moet je hem kunnen vertrouwen. Als je daarbij een mes nodig hebt, klopt er toch iets niet ?
Wat zegt het huwelijksformulier ?
Maar ook het gewone burgerwetboek ?
SLAAN MAG NOOIT !!!!
Je hoeft hier niet op te antwoorden, maar hoe kun je dan later intiem met hem zijn ?
Meis, ik snap het echt niet.
Had ooit verkering met een jongen die heel ruw en driftig was. Eerst met woorden, later ook lichamelijk. Hij draaide dan mijn arm op mijn rug, of trok zogenaamd speels aan mijn haren. Ik heb het een paar maanden volgehouden, toen wist ik het zeker, dit wordt nooit een goed huwelijk.
Maar jij bent inmiddels getrouwd met hem.
En hoe wonderlijk dat jouw vader het ook deed :shock: Hoe is het dan met je moeder gegaan ?

Gebruikersavatar
Mortlach
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 18306
Lid geworden op: 06 sep 2008 20:11
Locatie: Ontario, Canada

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor Mortlach » 25 jul 2011 23:41

Ik zie het probleem niet.

Je begint met 'We blijven hoe dan ook bij elkaar want ik houd zielsveel van hem'. Wat er verder volgt is dus irrelevant. Jullie zijn gelukkig samen en dat is een probleem? Doe mij zulke problemen...

Blijkbaar houd je genoeg van hem om a) jezelf meerdere keren per week te laten aftuigen, b) jezelf tegen hem te moeten beschermen met een mes en c) expres geen kinderen te nemen.

Wat wil je dat we zeggen? Ga uit elkaar! Ja, maar die optie heb je zelf in regel 1 uitgesloten. Ga in therapie? De therapeut zal precies hetzelfde zeggen. Dat je man wel zal veranderen met de jaren? Tja, als jij je nog jaren wilt laten aftuigen voor de liefde om er na 10 of 20 jaar achter te komen dat die verandering nog steeds op zich laat wachten... ga je gang.

Hard? Ja, keihard. Ga bij hem weg! Gisteren nog! Het probleem ligt bij jou, niet bij hem. Jij laat je slaan, en zolang hij weet dat je toch niet bij hem weggaat, waarom zou hij dan veranderen?

Ga bij hem weg! Het wordt niet vanzelf beter!
ḥtp dỉ nsw wsỉr nb ḏdw, nṯr ꜥꜣ, nb ꜣbḏw
dỉ=f prt-ḫrw t ḥnqt, kꜣw ꜣpdw, šs mnḥt ḫt nbt nfrt wꜥbt ꜥnḫt nṯr ỉm
n kꜣ n ỉmꜣḫy s-n-wsrt, mꜣꜥ-ḫrw

Gruzelement
Verkenner
Verkenner
Berichten: 41
Lid geworden op: 25 jul 2011 21:15
Contacteer:

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor Gruzelement » 25 jul 2011 23:56

Mortlach,
Ik weet niet wat ik wilde horen. Nu ik mijn post lees en de reacties, bedenk ik dat ik de reacties ook wel zelf had kunnen verzinnen: zoek hulp.
Kan niet zo makkelijk.
Ik kan ook niet meer alleen leven zonder hem. Ik kan niet zomaar weg. Ik ben vroeger wel weggelopen maar ik kwam huilend bij hem terug.

Ook denk ik dat het er erger uit zien in mijn post dan het is, want wat ik beschrijf gebeurt misschien gemiddeld hooguit 1 keer per week, en duurt hooguit een avond.

Ik denk dat het niet te begrijpen is voor een weldenkend mens.

schelpje3
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11426
Lid geworden op: 23 apr 2010 13:57

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor schelpje3 » 26 jul 2011 00:08

Jij doet wat alle vrouwen doen, het bagatelliseren. Heel herkenbaar en begrijpelijk !!
Ik begrijp je verscheurdheid. Je wilt het een en je wilt het ander.
Maar ik zie werkelijk niet dat je op deze manier verder kunt.
Op een dag schiet jij uit met je mes en wordt jij een dader van.....
Heb je het wel eens bij de Heere gebracht ?
In het verborgene, de binnenkamer ?

Gebruikersavatar
nonno
Sergeant
Sergeant
Berichten: 434
Lid geworden op: 28 dec 2004 12:43
Locatie: aan de ijssel
Contacteer:

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor nonno » 26 jul 2011 00:22

Elk weldenkend mens die van deze casus hoort zal zeggen dat je hulp moet gaan zoeken.
Elk weldenkend mens in jou situatie zal weten dat het ontzettend moeilijk is. Maar wel noodzakelijk.

Waarom zou je nooit bij deze man weggaan? Is dat geloofsovertuiging? Trouw blijven?
Het komt op mij over dat je jezelf helemaal wegcijfert en erg afhankelijk bent van je man.

Als dit gedrag al vanaf het begin speelt, dan veranderd dat toch niet zo na een week? Of uit zichzelf?
Als buitenstaander is het makkelijk praten en zeggen dat je hulp moet gaan zoeken, maar ik geloof vast dat het heel moeilijk is.
En als buitenstaander kunnen we misschien 100x zeggen dat je hulp moet zoeken/weggaan, maar er moet bij jezelf een knop omgaan.
"zonder mannen aten we de hele dag moorkoppen"

zomaariemand
Mineur
Mineur
Berichten: 137
Lid geworden op: 08 jul 2011 20:01

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor zomaariemand » 26 jul 2011 07:32

Ik heb in een dergelijke situatie gezeten. Ik kan je wel advies geven, maar doe het niet.
Het kwartje zal bij jou moeten vallen.
Sterkte ermee.

Galateia
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3825
Lid geworden op: 20 apr 2007 11:54

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor Galateia » 26 jul 2011 07:44

Mortlach heeft het eigenlijk allemaal al gezegd, een ander 'advies' is er niet. En zoals schelpje3 en zomaariemand zeggen: je bagatelliseert de situatie en het kwartje zal bij jouzelf een keer moeten vallen.

Is dit nu echt het leven dat je wilt leiden? Als je nu je eigen dochter was of je eigen vriendin, wat zou je dan voor advies aan jezelf geven? Ergens weet en voel je echt wel, dat dit niet langer zo kan. Je bent zelfs een keer weggelopen, maar weer heel hard terug gerend. Ja, het is eng om je leven op zijn kop te zetten. Maar je hebt altijd een keuze. Jij houdt zielsveel van hem, maar hij overduidelijk niet van jou. Als je van iemand houdt, dan doe je dit soort dingen niet en dat weet je zelf ook wel.

Is dit werkelijk het soort relatie dat je graag wil hebben, het leven dat je wil leiden? Nee, dat zeg je zelf al. Maar gaan zitten hopen op verandering, meid, jij weet zelf heel erg goed, dat dat niet gaat gebeuren!
Zolang de aarde kinderen geeft
die morgen moeten sterven
teveel zijn in hun eigen land
zullen zij hun namen kerven
in het hart van een vreemde

Gebruikersavatar
schaapje
Generaal
Generaal
Berichten: 4536
Lid geworden op: 28 dec 2010 12:08

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor schaapje » 26 jul 2011 09:14

@gruzelement,
Na de eerste schok van het lezen van jou verhaal, kom ik toch tot de konkluzie, dat ik het hele verhaal
ongeloofwaardig vind.
Nergens zie ik in het verhaal dat er een geloof in God is, en waarom zou je dan hulp zoeken op een
forum dat gaat over geloven.
Je bedreigt je man met een mes zeg je, zo,n agressief iemand laat zich niet tegen houden door een mes, die zal hij jou direct afhandig maken.
Ook als je zegt; we zijn vaak intens gelukkig, vrouwen die zo mishandelt zijn kunnen zich niet meer
intens gelukkig voelen, want na 10 jaren weet je dat de mishandeling toch weer zal komen.
Ook uit ervaring sprekende, ben je na 10 jaar een wrak en niet meer instaat iets te voelen.
Sorry maar ik geloof jou verhaal niet. :(
Wie overwint, zal van de tweede dood geen schade lijden.

Gebruikersavatar
Mortlach
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 18306
Lid geworden op: 06 sep 2008 20:11
Locatie: Ontario, Canada

Re: Mijn man slaat mij, en ik houd zielsveel van hem.

Berichtdoor Mortlach » 26 jul 2011 09:19

Gruzelement schreef:Mortlach,
Ik weet niet wat ik wilde horen. Nu ik mijn post lees en de reacties, bedenk ik dat ik de reacties ook wel zelf had kunnen verzinnen: zoek hulp.
Kan niet zo makkelijk.


Ik zeg niet dat het makkelijk is. Het is veel makkelijker je een keer een gebroken oogkas of kaak te laten slaan.

Ik kan ook niet meer alleen leven zonder hem. Ik kan niet zomaar weg. Ik ben vroeger wel weggelopen maar ik kwam huilend bij hem terug.


En zolang je dit gelooft (dat je niet zonder hem kan), zal er weinig veranderen. Van hém hoef je in ieder geval geen verandering te verwachten.

Ook denk ik dat het er erger uit zien in mijn post dan het is, want wat ik beschrijf gebeurt misschien gemiddeld hooguit 1 keer per week, en duurt hooguit een avond.


O, nou dat valt inderdaad reuze mee dan... ](*,)

Ik denk dat het niet te begrijpen is voor een weldenkend mens.


Waarmee je zegt dat je zelf niet weldenkend bent en dat is het probleem.

Begrijp me niet verkeerd. Ik heb ontzettend medelijden met je, maar kan geen begrip voor je opbrengen. Voor mij is geweld in een relatie altijd een harde grens geweest. Als er in woede werd geslagen of geestelijk mishandeld, zou dat direct het einde van de relatie betekenen.

Maar als ik het zo lees is jullie situatie een tikkende tijdbom. Of jij steekt hem een keer dood in zelfverdediging, of hij slaat jou een keer dood. We lezen wel in de regiokrant wat het is geworden.
ḥtp dỉ nsw wsỉr nb ḏdw, nṯr ꜥꜣ, nb ꜣbḏw
dỉ=f prt-ḫrw t ḥnqt, kꜣw ꜣpdw, šs mnḥt ḫt nbt nfrt wꜥbt ꜥnḫt nṯr ỉm
n kꜣ n ỉmꜣḫy s-n-wsrt, mꜣꜥ-ḫrw


Terug naar “Relaties”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 23 gasten