Ik heb mijn nichtje van 2,5 een aantal keer gezegd dat ze een spook en een dombo was. Zodra ze me nu ziet is het eerste wat ze zegt: 'Jij bent een domboooo, en ik ben u.
(Dat laatste komt doordat haar moeder bezig is haar te leren om tegen grote mensen 'u' te zeggen.)
Als mijn zus (haar moeder) tegen m'n nichtje zegt: en nu ga je luisteren (en dat moet ze héél vaak zeggen), dan valt mijn nichtje tegenwoordig tegen haar uit: hou je grote mond! (Ja, ook dat zegt mama regelmatig, dus waarom zou je het dan niet gewoon tegen haar gebruiken).
Het is echt onbegrijpelijk hoe ze zo snel dingen oppikt, terwijl ze niet eens oudere broertjes of zusjes heeft! Als ze zulke dingen zegt terwijl wij in de buurt zijn kunnen we vaak ons lachen niet inhouden en ook dat is iets wat ze feilloos doorheeft. Het is dus soms echt de tanden op elkaar en je gezicht in de plooi houden
