ajl schreef:@ werken
Ik werk met 4 kinderen ook nog 3 dagen, is prima te doen. Over twee jaar loopt mijn ouderschapsverlof af en wellicht dat ik dan zelfs weer terug ga naar 4 dagen.
(...). En dingen missen van je kinderen? Ik zou niet weten wat ik van ze mis.
Jij denkt dat jij niet wat mist van de kinderen.
Ik geloof daar niet zo in

Maar de kinderen dan? Moeten die niet veel missen?
Rust in huis? Zou het niet fijner zijn dat er elke dag uit school gewoon een moeder is die er voor hen is? Een moeder die dan klaar is met huishouden en het avondeten klaar heeft staan? Hoeveel echte aandacht kunnen ze dan nog krijgen? Is er dan daadwerkelijk tijd voor alle verhalen, een spelletje, rustig hangen/ bij moeder op schoot bijkomen etc.? Is het niet vaak een gevlieg (ook in de ochtenden? En met je dan op een dag dat de kinderen vrij zijn ineens nog dingen in het huishouden doen?
Overigs heb ik er wel respect voor dat je het ook zelf vol kunt houden! Maar houd je ook genoeg tijd over voor je eigen relatie, sociale contacten, eenzame mensen, vrijwilligerswerk, kerkenwerk enz?
Ik ben misschien best kritisch, maar ik vind dat gezin en kinderen voor een moeder inderdaad op nr 1 moeten staan.
En jij zegt dat je man jou ook leuker vind als je buitenshuis werkt? Is dat echt zo? Daar snapt mijn man niets van, haha. Is het voor een man niet veel fijner om altijd in een net/ opgeruimd huis thuis te komen met het eten op tafel? Bij een vrouw die geniet van haar gezin? Ben je ook niet vaak (te) moe als je 3 dagen werkt?
En ik vind het ook niet zo dat je een geboren thuisblijfmoeder of een geboren buitenshuis moeder bent. Als je kinderen krijg gaat het niet meer om wat jezelf leuk vind, zelfverloochening. Dan gaat het om de roeping die je op dat moment hebt. En ik geloof als het je overtuiging is dat je roeping in je gezin ligt, je dit ook met blijdschap kan uitvoeren, met de hulp van God. Ook al ben je helemaal geen geboren thuisblijfmoeder.