Het borstvoedingstopic deel 3

[Duschka]

En ik denk dat DL zichzelf aan 't spenen is...
Zo bizar...
Ik keek hier wegens nursing aversion echt wel naar uit, maar nu ze ineens voor de derde avond en de tweede ochtend niet heeft gedronken, vind ik het toch even slikken... weemoed ofzo... afsluiten van een bepaalde periode die 33 maanden geduurd heeft...
Maar goed, geen idee, misschien dat ze over een paar dagen ineens weer wel om de borst vraagt... ik wacht het even af. Ga zelf niet meer actief aanbieden.

[Em.]

Respect Duschka! Ik kan me voorstellen dat het even slikken is.....

[Marnix]

Dat het even raar is, zeker na zo'n lange periode, kan ik me wel voorstellen. Is denk ik wel anders dan wanneer je er na een half jaar weer mee stopt. Maar, als je die aversie had, waarom ben je er dan toch mee doorgegaan?

[Duschka]

En vanmorgen lwilde ze ineens weer drinken.

@Marnix
Omdat ze het nog erg nodig heeft en ik t ook belangrijk vind haar hierin te volgen

[Marnix]

Tja, maar je moet het een keer afleren en dat vinden ze nooit leuk. Of ze nou 4 jaar of 4 maanden oud zijn. Het is allemaal heel gezond en dus prima, maar op een gegeven moment overstappen op kunstvoeding is een prima alternatief. De meesten leren het al veel vroeger af en die houden daar echt niets aan over hoor. Die moeten ook even wennen aan de verandering maar daar zijn ze snel genoeg aan gewend. Ik ben enorm pro-borstvoeding tot bepaalde leeftijd, maar ik heb er wat moeite mee als mensen een enorm schuldgevoel krijgen als dat niet lukt of als ze daarmee moeten stoppen. En in hoeverre hebben ze het op bepaalde leeftijd nog echt nodig of zijn ze er vooral aan gewend en moeten ze er dus ook even aan wennen als dat verandert?

[Chaya]

Ik ben enorm pro-borstvoeding tot bepaalde leeftijd, maar ik heb er wat moeite mee als mensen een enorm schuldgevoel krijgen als dat niet lukt of als ze daarmee moeten stoppen.

Jij bent een man en snapt dus niets van de gevoelens die een bv gevende mamma moet verwerken.
Verstandelijk is alles te verklaren, maar zo werkt het niet.
Duschka wil dit even kwijt in dit topic en dan past zo'n tamelijk koude en ongevoelige reactie van jou niet, want je bent geen ervaringsdeskundige.
Duschka, geef je gevoelens gewoon de ruimte, het mag.
Ik vind jou echt een topmoeder. Respect.

[Duschka]

@chaya
Dank je!

@Marnix
We hebben waarschijnlijk heel verschillende visies hierop.
Persoonlijk ben ik van mening dat je een beest iets afleert. Mijn kinderen train ik niet

[Marnix]

Chaya, ik stel wat belangstellende vragen en geef mijn visie. Dat moet toch kunnen? Dat ik geen ervaringsdeskundige ben wil nog niet zeggen dat ik er niks over kan zeggen. Misschien kan iemand die al die gevoelens niet heeft er juist wel een nuchtere visie op geven. Sowieso vind ik het wel interessant en "jij bent een man dus je snapt het toch niet" vind ik dan wat een dooddoener. Ik heb ook een vrouw die borstvoeding geeft dus het is voor mij een actueel onderwerp.

Duschka, in plaats van afleren (volgens mij leren kinderen en kan je ze ook dingen afleren) wil ik ook wel de term ontwennen gebruiken Mijn vraag is vooral: In hoeverre heeft een kind iets echt nodig en in hoeverre is het "gewenning"?

[StillAwake]

Chaya, ik stel wat belangstellende vragen en geef mijn visie. Dat moet toch kunnen? Dat ik geen ervaringsdeskundige ben wil nog niet zeggen dat ik er niks over kan zeggen. Misschien kan iemand die al die gevoelens niet heeft er juist wel een nuchtere visie op geven. Sowieso vind ik het wel interessant en "jij bent een man dus je snapt het toch niet" vind ik dan wat een dooddoener. Ik heb ook een vrouw die borstvoeding geeft dus het is voor mij een actueel onderwerp.

Duschka, in plaats van afleren (volgens mij leren kinderen en kan je ze ook dingen afleren) wil ik ook wel de term ontwennen gebruiken Mijn vraag is vooral: In hoeverre heeft een kind iets echt nodig en in hoeverre is het "gewenning"?

Ontwennen doe je bij dieren (en verslaafden) heb ik altijd geleerd.
Mensen leer je iets af...
Grappig dat dergelijke termen bij Duschka precies de tegenovergestelde reactive geven. Streekgebonden vermoed ik zo?

[Duschka]

Mijn vraag is vooral: In hoeverre heeft een kind iets echt nodig en in hoeverre is het "gewenning"?

"Echt nodig" is natuurlijk ook maar precies vanuit welk referentiekader je 't bekijkt.

Wij proberen onze kids groot te brengen met een visie die aansluit bij natuurlijk en onvoorwaardelijk ouderschap.
Ik ben 't niet met alles eens, vandaar dat ik ook zeg, dat onze visie daarbij aansluit, ter verduidelijking van ons referentiekader.

Ik geloof dat borstvoeding veel meer is dan "voeden".
Het is binding, hechten, veiligheid,geborgenheid, relaxen etc.
Dat heb ik heel erg gemerkt toen onze peuter opgenomen werd in het ZH en een paar voor haar zeer traumatische dingen meemaakte.
In elk geval heeft de natuur dit mooi geregeld.
De natuurlijke speenleeftijd ligt namelijk ergens rond de wisseling naar het definitieve gebit. Dan verandert de stand van de kaak en kan het kind de vacuum niet meer goed maken om te kunnen drinken.
En dat vind ik nu het mooie aan de natuur... het regelt zich allemaal vanzelf... daar hoeven wij niets aan "af te wennen".

Dat gezegd hebbende... begrijp ik best dat het niet iedere vrouw gegeven is om zo lang te voeden en dat iedere vrouw daar dus verschillend over denkt.
Maar voor mij (en ons) was lang borstvoeding geven iets dat ik graag wilde realiseren. Vanuit bovengenoemde visie en omdat borstvoeding ook qua gezondheidsaspecten een heel waardevolle aanvulling op de voeding blijft.

Het is niet voor niets dat er soms oproepen worden gedaan van (ouders van) kankerpatiënten om moedermelk... omdat het zoveel gezonde en versterkende stoffen bevat.

[Duschka]

Chaya, ik stel wat belangstellende vragen en geef mijn visie. Dat moet toch kunnen? Dat ik geen ervaringsdeskundige ben wil nog niet zeggen dat ik er niks over kan zeggen.

Natuurlijk mag iedereen zijn visie geven.
Maar ik moet eerlijk zeggen... het kwam niet zo "neutraal" over en ook niet zo belangstellend... eerder nogal beslist vanuit je eigen visie.
Dat is het lastige met het geschreven woord, we missen intonatie en mimiek.

En Chaya had wel gelijk met haar "mening".
Ik wilde vooral even mijn gemoed luchten in een topic waar het om borstvoeding draait.
En waarvan ik weet dat er een paar meeschrijvende / lezende mama's zijn, die ook langer voeden of gevoed hebben.

Dat doet mij er aan denken... Acire... lees je nog mee?

Dat gezegd hebbende, kan mijn berichtje natuurlijk ook weer onvriendelijk overkomen. Dat is beslist niet zo bedoeld! (maar iets met ingreepje vanmorgen en erg veel pijn nu)

[Marnix]

Wat was er niet neutraal dan? Ik was juist wel geinteresseerd, vroeg me af waarom je doorging tijdens die nursing aversion. Was geen verwijt of zo. Ik denk wel dat er een gevaar kan steken in het te veel belang hechten aan borstvoeding. Genoeg mensen met schuldcomplexen omdat de bv niet goed ging of men om andere redenen moest stoppen. Dus daarom was ik benieuwd naar je motivatie, bedankt dat je die wilde delen. Olaf krijgt denk ik inderdaad geen 3 jaar borstvoeding, dat is denk ik ook niet zo praktisch maar ik heb op zich echt geen moeite als mensen lang bv geven, dat is best natuurlijk

[joos]

Ik wilde vooral even mijn gemoed luchten in een topic waar het om borstvoeding draait.
En waarvan ik weet dat er een paar meeschrijvende / lezende mama's zijn, die ook langer voeden of gevoed hebben.

Ik lees in elk geval nog wel mee en ik ben echt trots op je, Duschka! Lastig he, om het los te laten...
Wij hebben met de derde verjaardag van zoonlief aangegeven dat hij nu eigenlijk groot was en vader een paar avonden hem naar bed laten doen. Hij had nergens over en vond het prima. Als hij het zág (bij z'n zusje) wilde hij ook graag en dat is nog steeds zo, ook al is hij inmiddels bijna vier. Maar dat zijn nu echt uitzonderingen, als hij ziek is ofzo..
(Ze zeggen trouwens dat ze dat vacuüm snel afleren, maar volgens mij geldt dat niet meer als ze zolang gedronken hebben...)

[Em.]

@ Duschka: respect hoor zo lang bv geven. iets wat je niet zo heel vaak hoort, maar idd wel logisch hoe de natuur het regelt. Ik kom het in mijn werk mn bij de marokkaanse of turkse moeders nog weleens tegen, die stoppen vaak rond de 2e verjaardag.
Ikzelf vond het de 1e keer heel moeilijk om te stoppen (rond 5 a 6 maanden), was toen bijna niet te combineren met opleiding en werk, toen dus eigen keus, maar achteraf spijt van. Bij de 2e gewoon gegeven zo lang ze wilde, maar dat was nooit een geweldige drinker...bij 10 maanden weigerde ze consequent de borst en ben toen gestopt, vond ik ook moeilijk, maar voelde voor mij beter, omdat ze daarna veel beter ging drinken met de fles ...., maar goed, hoort wel bij haar, ik loop nog steeds met een beker achter haar aan omdat madam niet wil drinken (nu 2,5)
Ben benieuwd hoe dat met nr 3 gaat, we zien het wel...

Verder probeer ik altijd bv erg te stimuleren, er is zooo weinig kennis bij veel moeders. Beginnen snel met flesjes bijvoeding met het idee dat ze te weinig hebben. Die probeer ik wel te motiveren, en dat lukt soms ook.
Aan de andere kant, zijn er ook vrouwen die bijna eraan onder door gaan met bv geven, er alles aan doen, maar het lukt gewoon niet goed, of kost teveel stress, ondanks begeleiding etc., en dan overstappen op flesvoeding, waarna er veel meer rust komt. Tja, en dan vind ik een schuldgevoel niet terecht, ik leg dan ook altijd uit dat stress ook niet goed is voor een kind en dat je dan beter met liefde de fles kunt geven.
Uiteindelijk is elke ouder daar anders in, en dat mag gelukkig ook...., belangrijk is dat je de keuze maakt waar je zelf achter staat.

[meribel]

nou ja, keuze, keuze,
bij de eerste door onwetendheid bij kraamhulp, ziekenhuis en mezelf stopte het.
daardoor was ik bij de tweede extra gemotiveerd maar manmanman wat een pijn, ellende en stress bleef het, dus toen na 2 weken alsnog gestopt ( doorbijten.?..ik kon niet meer )
en toen zonk bij de derde de moed al in mijn schoenen na 1 voeding........toen wel een superkraamhulp gehad, echt één van de oude stempel die al haar eigen 8 kinderen heel lang gevoed had maar mij hielp snel een besluit te nemen en daardoor de fijnste kraamweek gehad van alle kinderen. ik kijk er nog met een warm gevoel op terug.

maar dat schuldgevoel blijft hoor...is niets aan te doen, met het kind wordt het schuldgevoel geboren ( om wat dan ook ), zelfs al is er niets om een schuldgevoel over te hebbend dan heb je het daar wel van.
En dat gaat niet alleen om borstvoeding,