Eenzaam

[Zomer81]

Ik woon ongeveer een kwartiertje rijden van Nijmegen. Kerkelijk hebben we niet heel veel contacten al zijn we allebei wel actief binnen onze gemeente. Maar na 12 jaar kerken hebben we 2 contacten opgebouwd met mensen die onze ouders zouden kunnen zijn Verder dan af en toe een praatje in de gang komt het niet. Voordat we hier lid werden dacht ik ook nu ga ik vrienden maken. Inmiddels ben ik hiervan afgestapt. Ik ben vriendelijk naar iedereen toe en probeer mee te leven.
Wij hebben er bewust voor gekozen om onze kinderen op een christelijke school te doen. Die is er niet in dit dorp, maar gelukkig gaan er nog meer kinderen uit het dorp naar die school waardoor we met elkaar mee kunnen rijden. Zo heb ik een aantal contacten opgedaan met andere christelijke vrouwen die allemaal naar andere gemeentes gaan. Ook blijf ik over op school waardoor je ook weer contacten op doet. Ze zijn niet allemaal diepgaand, maar af en toe met iemand een bakje koffie drinken is ook fijn.
Verder is er gelukkig telefoon, waardoor ik regelmatig bellend koffiedrink met mijn zussen die ver weg wonen. Na zo n gesprekje kan ik weer helemaal opgeladen zijn.
Ik merk wel dat het heel bepalend is hoe ik psychisch ben of ik me eenzaam voel. Als ik moe ben ga ik er minder goed mee om dan als ik fit ben.

[Niagara]

Ik herken me wel wat in je verhaal, ben zelf vijf keer kort achter elkaar verhuisd, en hoe vaker dat gebeurd, hoe moeilijker het wordt om jezelf er weer toe te zetten om je te hechten aan mensen. Ik ben zelf een jonge meid, 21, zit thuis met een wajong. Ik doe vrijwilligerswerk maar daar zitten allemaal gepensioneerden, wel aardig maar zou toch graag een vriendin van eigen leeftijd in de buurt hebben. Ik heb nu een kat uit het asiel gehaald samen met mijn man. Hij gaat volgend jaar weer leren dus zal hem dan minder om me heen hebben helaas, maar mn kat haalt al een hele hoop eenzaamheid weg. En verder veel skypen met zus en vriendinnen die allen ver weg wonen. Ik vind het wel moeilijk om nu een kerk te vinden om bij aan te sluiten want ik heb me nu al drie keer proberen te binden in vorige woonplaatsen en elke keer moest ik weer weg. Ik ben daarna ook nog eens niet zo goed in een praatje aanknopen vanuit mn autisme en vind het erg moeilijk dat ik hier in de kerk helemaal niemand ken en ook niemand die me aanspreekt. Ik wil niet gaan kerkshoppen eigenlijk, maarja, t zal nu toch wel soort van moeten.

[Marnix]

Hm waarom ben je daar gaan wonen Lente? En met al deze info, kan je dan niet beter ergens opnieuw beginnen? In Arnhem bijvoorbeeld, waar je kinderen helemaal naar school (PJ?) gaan. Kan je beter daar gaan wonen. Leuke gemeenten die wat minder gesloten zijn.

[Omega]

Als ik je verhaal zo lees, dan woon je in de Oost-Betuwe, in de buurt van Bemmel-Huissen-Ressen. De dichtstbijzijnde orthodoxe gemeente is dan Valburg (bevindelijk hervormd). Dat is een kleine, maar groeiende streekgemeente waar veel mensen uit de wijde regio (van GGiN tot Vrijgemaakt) naar toe gaan. De prediking is bevindelijk-schriftuurlijk. Er spreken vanaf dit jaar ook enkele predikanten uit de CGK. Laatste zondag van de maand koffiedrinken na de (ochtend)dienst. Er zijn inmiddels ook een paar jonge gezinnen lid geworden en een achttal jongeren (GGiN/GG/HHK/PKN) doet daar in juni belijdenis van het geloof. Er is een vrouwenvereniging en er zijn twee bloeiende JV's die gevoed worden door jongeren uit de zeer wijde regio. Ik kan je wel in contact brengen met een ouderling bij jou in de buurt (Oosterhout-Nijmegen) die je wat meer info kan geven. Ga maar eens met hem praten. Stuur maar een PB.

[Acire]

Misschien heb je wel een hobby waardoor je andere mensen kunt leren kennen. Ik heb via een facebookgroep over haken een andere moeder leren kennen, en regelmatig spreken we met elkaar af. Niet eens om samen te haken, maar om te kletsen en de kinderen spelen dan met elkaar. Ze is helemaal niet gelovig, maar dat geeft niets. Het is alsnog gezellig. Zomaar een voorbeeldje van hoe het kan lopen via een hobby.
Verder is het misschien ook leuk om online contacten te hebben. Geeft gezelligheid, ookal is het op afstand. In dit topic zijn al een aantal mensen die aangeven je punt te herkennen, misschien kun je online contact hebben en wie weet wat voor gezelligs daaruit kan komen.

En, die ene vriendin op een uur afstand.. ik zou me door dat uur niet teveel laten mangelen. Een uur reizen is stom, maar doe het gewoon. Vriendschap is het echt wel waard

[MoesTuin]

De dichtstbijzijnde orthodoxe gemeente is dan Valburg (bevindelijk hervormd). Dat is een kleine, maar groeiende streekgemeente waar veel mensen uit de wijde regio (van GGiN tot Vrijgemaakt) naar toe gaan. De prediking is bevindelijk-schriftuurlijk. Er spreken vanaf dit jaar ook enkele predikanten uit de CGK. Laatste zondag van de maand koffiedrinken na de (ochtend)dienst. Er zijn inmiddels ook een paar jonge gezinnen lid geworden en een achttal jongeren (GGiN/GG/HHK/PKN) doet daar in juni belijdenis van het geloof. Er is een vrouwenvereniging en er zijn twee bloeiende JV's die gevoed worden door jongeren uit de zeer wijde regio. Ik kan je wel in contact brengen met een ouderling bij jou in de buurt (Oosterhout-Nijmegen) die je wat meer info kan geven. Ga maar eens met hem praten. Stuur maar een PB.

Wat een mooi bericht! Hopenlijk kan Lente30 hier wat mee.
Fijn dat men in het genoemde voorbeeld elkaar vindt als broers en zussen in de Heere Jezus Christus als hoofd van het Gezin
kerkelijke muren vallen dan weg.
Gemeente zijn van Christus is oog hebben, omzien naar elkaar.
Daarin kan het denk ik niet de bedoeling zijn om vaste "groepsklitten" te hebben, waarbij geen ruimte is voor nieuwe mensen.
In Christus is en moet er ruimte zijn voor een ieder.
Lente30, sterkte met je verdere zoektocht.
Volgens mij werd het al eerder genoemd, maar je mag weten als je een kind van de Heere God mag zijn, dat je nooit, maar dan ook nooit allen bent.

Voor jou heb ik een ontzettend mooi lied, met als titel de titel van het topic "Eenzaamheid"

https://www.youtube.com/watch?v=xSnoWxdiPJA

[lekkerbek]

Een uur reizen veel???? Mijn vriendin woon anderhalf uur verder, maar zeker eens in de drie weken ga ik een dagje naar haar toe! Wekelijks bellen we elkaar, dat is ook altijd ruim een uur, we kunnen altijd wel blijven kletsen
Maar ik heb ook vriendinnen in de buurt, waar ik heel blij om ben. Ik snap echt je probleem, maar maak van t uur reizen geen probleem: spring in je auto en heb een leuke dag!

[paprikameisje2]

volgens mij wordt dat niet gevraagd of een uur rijden nou veel of weinig is.

Voor mij zou een uur rijden ook al veel zijn, vooral met de kids in de auto. Ik snap het gemist wel van iemand waar je ff een bakkie doet en dan weer verder kan poetsen, zo ff een praatpaal als er wat is gebeurd met de kids op school of op het werk... of binnen de familie...

En als ik koffie ga drinken en ik moet een uur rijden betekend dat ik al 2 uur weg ben, en dat kan dus niet als ik ook nog koffie moet drinken. Of de koffie moet koud zjin. Het moet wel de moeite waard zijn.

[ajl]

Klopt helemaal. Ik heb mij de eerste jaren in mijn huidige woonplaats ook best wel eens eenzaam gevoeld. Mensen op het werk o.i.d. hebben hun sociale kring al en hebben vaak geen behoefte ( en tijd) aan nog meer 'vrienden'. Binnen de kerk ben ik lid geworden van een kring, maar ook daar duurde de diepgang in de contacten een paar jaren, inmiddels heb ik via deze kring 2 vriendinnen opgedaan. ( maar inmiddels ben ik 8,5 jaar verder).

Een uur rijden voor een vriendin is m.i. ook veel om even langs te gaan, helemaal als je kinderen hebt. Overdag is bijna met de schooltijden niet mogelijk en ik weet uit ervaring dat je 's avonds ook genoeg te doen hebt in huis en met de kinderen. Idem met de zaterdagen. Ik spreek nu ongeveer 1 keer per jaar op een werkdag af. Dan heb ik opvang en stap ik gewoon op de trein en spreken wij halverwege af.

[Marnix]

Wij hadden heel snel een hoop goede contacten met de andere import-gemeenteleden en dat werden wel snel vrienden. Die hadden ook nog niet zo'n groot netwerk dus dat was al snel heel gezellig. En als je dan actief meedoet in zo'n kleine gemeente heb je al snel goed contact met een hoop anderen ook. Natuurlijk moet je dat weer een beetje opbouwen, je kent elkaar net en dat is anders dan met vriendinnen die je al vanaf de basisschool kent, die je hele voorgeschiedenis al kennen, die je door en door kennen. Dat krijg je niet zomaar weer, dan moet je eerst heel wat uren maken samen.

[Teus]

Beste Lente,

Je voelt je eenzaam, dat is wat een mens slecht kan behappen.
Je wilt mensen leren kennen, een band hebben, dergelijke zaken delen.
Een goede vriend of vriendin en zeker ook een goede buur is veel waard.
Maar het meest waardevolle is Jezus kennen, met hem ben je nooit alleen.
Mijn vraag is ook of je Hem hebt leren kennen.
Daarbij komt dat Hij wil dat je je beleving en je lessen vanuit Hem met een ander deelt.
Wanneer je je verlangen oprecht bij Hem brengt zal Hij voor je zorgen en kunnen er grote wonderen gebeuren hoe Hij aan jou wens kan voldoen.

Ik zou zeggen zie op naar Die allerhoogste, Hij weet wat het beste voor je is.
We willen vaak onszelf een vredig leven bezorgen en wanneer het om onszelf gaat kan dat heel moeilijk worden want je staat er alleen voor. Maar wanneer het om God gaat en het in Zijn handen legt zal Hij er ook voor zorgen wanneer Hij het nodig vindt.

Veel zegen.

[ben db bd]

als ik mij bij een van de adviezen aan zou sluiten, zou ik dat bij het laatste (van Teus) willen doen.
Binnen een hechte relatie met de Heere Jezus ben je nooit eenzaam. En Hij brengt je in contact met mensen welke jij goed kunt doen.
met zegenwens

[elburger]

Hallo eenzaam.

Ik ben gehuwd maar ook eenzaam.
Dat doet pijn, maar mijn tip om het vol te houden is:
Al ben en voel ik mij eenzaam,
God is altijd bij mij.
Het verlicht de pijn/verdriet een beetje.
Misschien heb jij er niets aan, maar ik wilde jou dit niet onthouden

God bless you

[Esmee17]

Ik begrijp de eenzaamheid en het verdriet. U zult al van alles geprobeerd hebben. Zeker na 2 jaar....
Ik zou zeggen, ga gewoon naar een vereniging van een andere kerk. Hopelijk zijn ze daar gastvrijer.
Daar zijn contacten wellicht beter te maken.... Niet in de eigen kerk... Dan maar een andere.
Ik bedoel niet overstappen maar puur een andere vereniging opzoeken. Vrijwilligerswerk kan
ook als daar de tijd voor is.

[elburger]

Hallo eenzaam,

Ik ben hemelsbreed 56 km verhuist maar ik voel mij hier eenzaam. Snap jou. Maar weet je?1 Eenzaam kun jij je voelen, maar echt eenzaam hoef je nooit te zijn. God is er altijd voor jou! Of jij hier iets aan hebt weet ik niet, maar mij geeft het kracht. Ik zal voor je bidden.