Harriette schreef:De lust van een man zorgt er inderdaad voor dat hij achter een vrouw aan gaat, als die lust er niet was, dan bleef hij de rest van zijn leven masturberen. Want er komt bij liefde en trouw toch heel wat meer bij kijken, en dan is het niet zo leuk meer voor je vlees.
Want waarom afhankelijk zijn van een ander in wat je zelf ook kan?
Maar....of het bij liefde hoort? Ik vraag het me af. Definieer eerst lust. Dat is toch iets als: ja! wow! lekker! hebben!
Liefde gaat echter om de ander. Het is juist daarom dat er zoveel scheidingen zijn, de lust en aantrekkingskracht is er niet meer, en nu moet je dus liefhebben zonder dat...en dat valt dan vanuit je vlees nogal tegen. Echter als je door de geest weer kunt liefhebben, komt ook de lust weer terug. En daarin is geen verschil tussen man en vrouw.
Er is wel een verschil in volgorde: de man wil eerst de lust vóór hij wil liefhebben, en de vrouw wil eerst geliefd zijn voor ze de lust kan toestaan.
Grotendeels kan ik me daarin vinden, maar enkele misschien nuttige opmerkingen:
lust = behoefte/verlangen aan sexuele bevrediging
En daarmee een natuurlijk gegeven waar mannen en vrouwen mee moeten (leren) omgaan. En met deze definitie is het ervaren van 'lust' op zichzelf helemaal geen zonde. Als je bedenkt dat het Hooglied een van a-tot-z erotisch verhaal is (en volgens mij ook niet meer dan dat, daar is het te expliciet voor), weten we ook dat ook in Bijbelse tijden met prima besefte hoe sterk en intens lust kan zijn. En het lijkt erop dat de hoofdpersonen van het Hooglied nog niet eens getrouwd zijn.
Een man die pornografie kijkt? Dat kan verschillende oorzaken hebben, en afhankelijk van die oorzaak moet een oplossing worden gezocht:
- is er sprake van seksverslaving?
- is er sprake van het ontbreken van sexuele voldoening in de huwelijkse seksualteit?
Bij het eerste ligt het probleem (en oplosssing bij de man), bij het tweede is er gezamenlijk huiswerk, of misschien zelfs wel alleen voor de vrouw.
Pornografie kan helaas een tijdelijke noodgreep zijn om te overleven. Op het internet kun je zelfs getuigenissen vinden van oprechte christenen die vertellen hoe het kijken naar seksueel expliciet materiaal hun huwelijk heeft gered (omdat de man in kwestie anders ten onder zou gaan aan seksuele frustatie).
Er kan liefde zijn in een huwelijk en tegelijkertijd helaas ook seksuele dysfunctie. Er bestaan nogal wat taboes (in christelijke kringen) op die dysfuncties in het huwerlijk, waardoor een oplossing ook niet binnen handbereik komt. Ik vrees dat veel mannen en vrouwen niet eerlijk naar elkaar zijn over wat hen werkelijk drijft of afstoot in hun seksualiteit en naar elkaar toe. Daar een eerlijk (en wellicht pijnlijk) gesprek over voeren is aan te bevelen.
