Delete bedankt voor het advies

[zonneliefde]

Delete bedankt voor het advies

[Marnix]

Hallo allemaal,

Ik worstel regelmatig met (plotselinge) intense boosheid. Vaak voel ik me door een opmerking geraakt en schiet dan verbaal enorm uit m’n slof en heb ik daar achteraf spijt van. Ik zeg dan ook dingen die ik helemaal niet wil zeggen.

Soms lukt het me om sterker te zijn en om even weg te lopen of adem te halen als ik het voel opkomen, maar lang niet altijd. Het komt vaak in een golf waar ik geen weerstand aan lijk te kunnen bieden.

Ik vind het vooral erg, omdat mijn partner zachter en conflictvermijdender is ingesteld, waardoor hij op zo’n moment niet tegen me is opgewassen en naderhand volledig gestresst en vermoeid is.

Hier voel ik me dan zo schuldig en rot over, maar toch krijg ik die boosheid niet onder controle.

Herkennen jullie dit? Zijn er bijbelse teksten die inzicht geven in dit probleem? Hoe hebben jullie met deze karaktereigenschap stappen gezet?

Hartelijk dank!

Ik denk dat het ook wel per persoon verschilt hoe mensen in bepaalde situaties reageren. Boos zijn is ook niet altijd verkeerd als het iets is waar je terecht boos over bent. Boosheid is nogal eens gekoppeld aan rechtvaardigheidsgevoel, bij onrecht bijvoorbeeld. Het ligt er dus ook wel aan waarom je boos bent en of dat terecht is. Maar het is wel goed om je tong en je gedrag wat te beheersen. Zachtmoedigheid, geduld enz is de vrucht van de Geest. Als je er achteraf spijt van hebt is dat ook wel een teken dat je heftiger hebt gereageerd dan je eigenlijk zou willen. Tot 10 tellen, bedenken of het nodig is om te reageren en hoe je dat doet is dat wel wijs, probeer te relativeren en de andere kant van het verhaal ook te begrijpen. Je hebt er niets aan als je heel hard gaat schreeuwen en stampij maken en je achteraf denkt: Dat had ik helemaal niet zo moeten doen. Dat kan moeilijk zijn als je een opvliegend karakter hebt maar je kan het wel leren, oefenen en er een beetje in groeien. Daarnaast kan je natuurlijk ook bidden om Gods Geest, die leert je geduld en beheersing

Als ik er op zoek krijg ik deze samenvatting waar ik me wel in kan vinden:


De Bijbel spreekt over boosheid, zowel in positieve als negatieve zin. Het is oké om boos te worden, maar het is belangrijk om niet te zondigen in je boosheid. De Bijbel waarschuwt dat boosheid zonder controle kan leiden tot zonde, zoals wrok en bitterheid. Het is essentieel om boosheid te beheersen, niet te laten etteren en te vergeven.

Hier zijn enkele belangrijke punten uit de Bijbel over boosheid:

Boosheid is niet per se een zonde:

Efeziërs 4:26-27 zegt: "Wordt boos, maar zondigt niet; laat de zon niet ondergaan over uw boosheid." Dit toont aan dat boosheid een emotie is die kan voorkomen, maar het is belangrijk om er op een juiste manier mee om te gaan.

Boosheid kan leiden tot zonde:
Ongecontroleerde boosheid kan leiden tot wrok, bitterheid, geschreeuw, gevloek en kwaadaardigheid, aldus Efeziërs 4:31.

Beheers je boosheid:
De Bijbel adviseert om niet te lang boos te blijven en de zon niet te laten ondergaan over je boosheid. Dit betekent dat je je boosheid niet moet laten voortwoekeren, maar het moet proberen op te lossen voordat je gaat slapen.

Vergeving is belangrijk:
In Mattheüs 6:14-15 staat dat als je anderen hun misstappen niet vergeeft, je Vader in de hemel jou je misstappen ook niet zal vergeven. Vergeving is cruciaal in het omgaan met boosheid, zowel het vergeven van anderen als het vragen om vergeving.

Bid over je boosheid:
De Bijbel moedigt aan om je boosheid naar God te brengen en Hem te vragen om je te helpen om er op een gezonde manier mee om te gaan.

God is ook boos op zonde:

De Bijbel spreekt over Gods toorn over zonde en onrechtvaardigheid. Echter, Gods boosheid is nooit zonder liefde en vergeving.

Vermijd wortels van bitterheid:
Langdurige boosheid kan leiden tot bitterheid, die als een wortel in je hart kan groeien. Het is belangrijk om boosheid tijdig aan te pakken om te voorkomen dat het tot bitterheid leidt.

Kortom, de Bijbel erkent dat boosheid een emotie is, maar benadrukt dat het belangrijk is om het te beheersen, niet te laten leiden tot zonde en te vergeven. Het is essentieel om de boosheid naar God te brengen en te streven naar verzoening en vergeving

[Lalage]

Goed dat je dit opmerkt bij jezelf en er wat aan wilt doen!

Je kunt eens naar de huisarts gaan hiermee. Die kan je doorverwijzen naar een psycholoog of een groepstraining over emotieregulatie (dit zag ik toevallig laatst in een e-mail van onze huisartsenpraktijk).

[Mortlach]

Hallo allemaal,

Ik worstel regelmatig met (plotselinge) intense boosheid. Vaak voel ik me door een opmerking geraakt en schiet dan verbaal enorm uit m’n slof en heb ik daar achteraf spijt van. Ik zeg dan ook dingen die ik helemaal niet wil zeggen.

Soms lukt het me om sterker te zijn en om even weg te lopen of adem te halen als ik het voel opkomen, maar lang niet altijd. Het komt vaak in een golf waar ik geen weerstand aan lijk te kunnen bieden.

Ik vind het vooral erg, omdat mijn partner zachter en conflictvermijdender is ingesteld, waardoor hij op zo’n moment niet tegen me is opgewassen en naderhand volledig gestresst en vermoeid is.

Hier voel ik me dan zo schuldig en rot over, maar toch krijg ik die boosheid niet onder controle.

Herkennen jullie dit? Zijn er bijbelse teksten die inzicht geven in dit probleem? Hoe hebben jullie met deze karaktereigenschap stappen gezet?

Hartelijk dank!

Dat is een lastige situatie, maar wel herkenbaar.

Er zijn een aantal zaken waar je naar zou kunnen kijken. Wanneer gebeurt dit precies? Is er een verband met ongesteldheid/overgang. Dit is absoluut niet bedoeld als "het zijn de hormonen!", maar het kan zijn dat dit er wel mee te maken had. Mijn partner had PMDD, de extreme variant van Post Menstrual Syndrome en dat was elke maand een enorme uitdaging voor iedereen.

Je zegt dat je je door een opmerking geraakt voelt; een opmerking van wie? Wat voor soort opmerkingen? Misschien is het een 'trigger' - een term uit de psychologie die tegenwoordig helaas voor alles en nog wat wordt gebruikt, maar die in feite een 'activatie' van bestaand trauma aanduidt. Ik ken je niet, dus ik beweer niets, maar trauma komt veel vaker voor dan we denken en het feit dat je de boosheidsaanvallen als plotseling en als golf beschrijft, zou op trauma kunnen duiden. Daar is tegenwoordig zeer goede therapie voor, genaamd EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) en dat werkt echt heel goed.

Verder is de manier waarop je in je relaties met conflict omgaat heel belangrijk. Daar kun je echt 'regels' voor opstellen die je kunt oefenen. De belangrijkste voor ons zijn "Geen karaktermoord plegen" en "Geen oude koeien uit de sloot halen". Vaak is weglopen om even op adem te komen het beste en weer met elkaar praten als je weer redelijk kunt zijn. Dat lukt niet altijd, en daarom is de nasleep ook heel belangrijk. Oprechte excuses (een stuk gemakkelijker als je je aan de bovenstaande twee regels weet te houden) zonder mitsen en maren zijn cruciaal.

En dan nog zal je partner gestrest en vermoeid zijn, want daar ontkom je niet aan. Daar moet je dus gewoon begrip voor hebben, zonder je in schuldgevoel te verdrinken, want dat is ook niet behulpzaam. In de excuusfase gaat het vrijwel geheel over je partner, over wat die voelt en ervaart. Jouw rol is op dat moment luisteren zonder defensief te worden of je partners ervaring te minimaliseren. Dit is pijnlijk, maar over jouw gevoel en ervaring praten komt daarna wel aan de beurt.

Hopelijk kun je hier iets mee, en ik hoop dat je dit met de huisarts kunt bespreken en dat die je eventueel voor therapie kan doorverwijzen. Trauma kan echt allerlei vormen hebben en is echt niet alleen iets dat vluchtelingen uit een oorlogsgebied hebben. Je kunt getraumatiseerd raken als je een tijd in armoede leeft, bijvoorbeeld; door een ongeluk of bijna-ongeluk; door overmatig strenge ouders; door elke denkbare situatie waarin je machteloos was, in feite.