Samen slapen onder ons dak?

[loekigizmo]

Wij zijn een samengesteld gezin. Voor ons trouwen had mijn vrouw 3 kinderen en ik 2 kinderen. Onze kinderen zijn inmiddels volwassen. Samen kregen we nog een geschenk, een kleine (Nu een vroege tiener) Deze woont nog thuis samen met een zoon van mijn vrouw.
Onze volwassen kinderen geloven niet, onze jongste wel. Twee van mijn vrouw 's kinderen zijn samenwonend waarvan één nu samen met zijn vriendin (die al een kind had uit een vorig huwelijk) een kleine hebben gekregen. Wij zijn dus opa en oma geworden.
Mijn vrouw wil haar samenwonend kind met zijn vriendin en hun kleine uitnodigen om op ons huis te passen in de zomervakantie wanneer wij op vakantie zijn, om hun zodoende ook een vakantie te geven, een andere omgeving en betere omstandigheden met de warmte (ze wonen op een bovenwoning).

Hierover zijn we het samen nog niet eens.

Ik ben het er niet mee eens dat ze hier komen terwijl wij weg zijn omdat er dan onder ons dak samen geslapen wordt terwijl ze niet getrouwd zijn.
Mijn bezwaar daarbij is dat ze volgens Gods Woord door ongehuwd samen te wonen in zonde samen leven. Ook al geloven zij (dat) niet. Daarom zouden ze van mij niet onder mijn/ons dak samen mogen slapen, ook al doen ze dat in hun huis wel. Ik vind dat we de zondige keuze (al zien zij dat anders) van hen (het ongetrouwd samenwonen) niet moeten faciliteren.
Voor mijn vrouw is er geen bezwaar meer, vooral nu ze al langer samenwonen en daarbij samen een kindje hebben gekregen. Voor haar zijn haar samenwonende kinderen gelijk aan "getrouwd' zijn vanwege bijvoorbeeld bij de een een afgesloten samenlevingscontract of omdat er bij de ander nu een kindje is geboren.

Wat is nu het beste om te doen? Ze wel laten komen want ze wonen toch al samen en hebben ook nog eens een kindje samen? of juist niet? Hoe komen we hier samen uit zodat we op één lijn komen?

[Erik1960]

Hoe je hier samen uit komt zodat je op één lijn komt? Heel gewoon: 1 van de 2 moet dan zijn standpunt wijzigen ten gunste van de ander.

Ik zeg het maar gewoon even recht uit mijn hart: ik vind dat je spijkers op laag water aan het zoeken bent en niet zo’n beetje ook. Als je je kinderen en je kleinkinderen van je wilt wegjagen moet je vooral op de door jou ingeslagen weg verder gaan.

Ga er maar vanuit dat de Eeuwige volledig op de hoogte is van de leefgewoontes van jullie kinderen. Daar verandert het ‘onder ons dak’ niets aan.

Geniet van jullie vakantie en wat fijn dat de oppas van jullie huis zo betrouwbaar geregeld is.

[Marnix]

Ik snap het punt niet helemaal. Ze wonen samen, niet getrouwd. Dat is hun keuze geweest. Daar kan je veel van vinden, maar daarmee verander je die keuze niet. Maar dat maakt jou toch niet verantwoordelijk voor die keuze? En of ze nou in jouw huis of in huis huis samen in een bed liggen verandert te situatie toch niet? Waar komt het idee vandaan dat als ze in jouw huis overnachten, jij opeens medeverantwoordelijk bent? Als jij je ongelovige buurman ergens mee helpt draag je toch ook niet daarmee bij aan zijn ongeloof? Wees liefdevol en gastvrij naar alle mensen, leef ze een leven met God voor, bid voor ze en laat de rest aan Hem over.

[naamloos]

Ik ben het er niet mee eens dat ze hier komen terwijl wij weg zijn omdat er dan onder ons dak samen geslapen wordt terwijl ze niet getrouwd zijn.
Mijn bezwaar daarbij is dat ze volgens Gods Woord door ongehuwd samen te wonen in zonde samen leven. Ook al geloven zij (dat) niet. Daarom zouden ze van mij niet onder mijn/ons dak samen mogen slapen, ook al doen ze dat in hun huis wel. Ik vind dat we de zondige keuze (al zien zij dat anders) van hen (het ongetrouwd samenwonen) niet moeten faciliteren.

Vindt je dat de vader, in de gelijkenis van 'de verloren zoon', het ook faciliteerde toen hij zijn geld aan de jongste zoon gaf zodat hij daarmee de breeveertien op kon?

Een huwelijk, samenlevingscontract, geregisseerd partnerschap .. het zijn maar officiele vormen.
Veel belangrijker vind ik de inhoud, dat je samen in een relatie van liefde en trouw leeft.
Respecteer de vrijheid en keuze van een ander is mijn idee, dit komt zo veroordelend over: jij bent fout en zondig, dat wil ik niet onder mijn dak.