Ik woon ongeveer een kwartiertje rijden van Nijmegen. Kerkelijk hebben we niet heel veel contacten al zijn we allebei wel actief binnen onze gemeente. Maar na 12 jaar kerken hebben we 2 contacten opgebouwd met mensen die onze ouders zouden kunnen zijn Verder dan af en toe een praatje in de gang komt het niet. Voordat we hier lid werden dacht ik ook nu ga ik vrienden maken. Inmiddels ben ik hiervan afgestapt. Ik ben vriendelijk naar iedereen toe en probeer mee te leven.
Wij hebben er bewust voor gekozen om onze kinderen op een christelijke school te doen. Die is er niet in dit dorp, maar gelukkig gaan er nog meer kinderen uit het dorp naar die school waardoor we met elkaar mee kunnen rijden. Zo heb ik een aantal contacten opgedaan met andere christelijke vrouwen die allemaal naar andere gemeentes gaan. Ook blijf ik over op school waardoor je ook weer contacten op doet. Ze zijn niet allemaal diepgaand, maar af en toe met iemand een bakje koffie drinken is ook fijn.
Verder is er gelukkig telefoon, waardoor ik regelmatig bellend koffiedrink met mijn zussen die ver weg wonen. Na zo n gesprekje kan ik weer helemaal opgeladen zijn.
Ik merk wel dat het heel bepalend is hoe ik psychisch ben of ik me eenzaam voel. Als ik moe ben ga ik er minder goed mee om dan als ik fit ben.