Berichtdoor gravo » 23 mar 2024 12:31
Als er meer dan voldoende reden is om in een kerkelijke gemeenschap te blijven, waarom is het dan niet mogelijk om het verschil van inzicht gewoon te laten bestaan? Het is erg protestants om direct te overwegen op te stappen. Maar wanneer je je niet kunt vinden in delen van de officiële kerkleer of je vind geen meerderheid voor jouw visie, dan is het toch ook mogelijk om je eigen zelfstandigheid op dit punt te handhaven, je niet gedwongen te voelen om je standpunt aan te passen en gewoon met die eigen, afwijkende visie in de kerk te blijven?
Het maakt de kerk alleen maar beter, zou ik zeggen. Want als de consequentie is dat er maar één visie, één inzicht, één manier van leren en leven vanuit het geloof over mag blijven in een kerk, dan krijg je een groep klonen van elkaar, die het vervolgens alleen maar erger maken. Dan komt het moment dat de kleur van je veters al tot een schisma leidt.
Wie wil, krijgt van mij mijn mening en inzicht te horen, ook als die behoorlijk afwijkt van de "officiële" kijk daarop, maar ik laat me om die reden niet wegsturen, niet bijschaven of corrigeren. Ik kan het goed uitleggen aan anderen en aan mijzelf. En als het er op aan komt, wil ik best enigszins plechtig de kernzaken van het christelijke geloof onderschrijven, maar dan zal ik ook gelijk uitleggen dat die kernzaken niet exclusief alleen maar op dit moment, in deze tijd of in deze kerk of gemeente tot uiting komen.
Kortom, behoud je eigen inzicht, wees daarin zelfstandig, scherp je denken als anderen je daarover ondervragen, maar werk niet mee aan een sfeer waarin gehoorzaamheid, onderdanigheid of eenzijdigheid de toon aangeeft.
Ik geef eerlijk toe dat het mij uiteindelijk niet gelukt is in de Gereformeerde Gemeente waarin ik ben opgevoed, maar daar speelde meer mee dan alleen dat ik er anders over dacht. Maar in de huidige PKN kerk heb ik ook een eigen christelijke overtuiging, maar voel ik me vrij om dat gewoon te behouden zonder de band met christelijke broeders en zusters te verliezen.
De kerk is wereldwijd, er zullen vast veel meer christenen zijn die het niet precies zien zoals ik, maar ik accepteer dat als een gegeven en eigenlijk ook als een bijna vaststaand feit dat ik het op veel punten gewoon mis heb. Je kunt nooit meer weten dan de kerk in z'n geheel.
Dat is een beter uitgangspunt om verschillen te laten bestaan, dan te denken dat je altijd gelijk hebt, omdat je een ander standpunt hebt.
Het voorkomt ook dat je nog zou denken dat je eigen ideeën zo heel belangrijk zijn. Maar toch houd ik die ideeën vast. Om dezelfde reden en met hetzelfde recht als anderen (wellicht de meerderheid) de eigen ideeën ook vasthoudt.
Maar direct met slaande trom en dichtgeslagen deuren vertrekken? Nee, die valkuil van het betweterige protestantisme ken ik maar al te goed, evenals de onvruchtbare en kwalijke gevolgen van dien.
Richt je op de dingen die goed gaan, die goed zijn en versterk daarmee de onderlinge band.
Grote kans dat de enorme verschillen dan kleiner en minder belangrijk worden.
Per slot van rekening zijn we samen in de kerk om te danken, te vieren, de hoge feesten te beleven en reikhalzend uit te zien naar een nieuw hemel en een nieuwe aarde. Van een kerk waarin die blijdschap van het geloof niet aanwezig is, geen liefde, geen trouw, geen uitzicht, geen verlangen, omzien of hulp, van zo'n kerk kun je echt betwijfelen of je de officiële lijn überhaupt wel zou moeten navolgen, ook al is er een meerderheid voor.
Dan heb je zelfs de dure plicht om anders te denken en anders te doen en je van eventuele meerderheden niet van de wijs te laten brengen.
Wees jezelf en wees in je eigen geweten volledig overtuigd.
gravo
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)