Marnix schreef:Precies. En anders nog. Je luisterde volgens mij sowieso al wel regelmatig naar andere kerkdiensten / preken, op zondag of doordeweeks maakt dan ook helemaal niet uit. Ik luister ook wel regelmatig naar een andere dienst maar die van mijn eigen gemeente ook wel. 1x heb ik die gemist en toen heb ik voor de gemeentelijke betrokkenheid de mededelingen en voorbeden nog wel teruggeluisterd. Maar zelfs al luister je een keer alleen naar een andere dienst, wat dan nog. Ik ben ook wel eens niet thuis op zondag en dan kerk ik elders. En zelfs als dat niet zo is, de gemeentelijke betrokkenheid moet je vooral niet loslaten, als je dan een keer een andere preek hoort van een andere gemeente is daar niets mis mee.
Ik ben zelf een fervent tegenstander van het kerkshoppen notabene en dan komt hij ineens overvliegen, leest iets en hop, scheert zich weer weg.
Je mag mij aanspreken hoor, als ik zulk gedrag ineens ga verdedigen, maar lees je dan wel eerst in.
Gtn schreef:Wat ik mij persoonlijk regelmatig afvraag, hoe zou ík reageren als ik voor de keuze gesteld wordt: je geloof verloochenen of anders de brandstapel op. Van mezelf ben ik best een lafaard, een angsthaas.
Hoe zou ik in zo'n situatie staande kunnen blijven, als ik slechts een "bekommerde" was, die niet genoeg "standen" had meegemaakt?
Dat vraag ik me ook af hoor.
Een paar jaar geleden zag ik op de BBC een prachtige oude film over de christenvervolgingen in Rome.
Ze werden in de arena gegooid, hekken gingen open en de leeuwen kwamen er aan. Of er werd een grote brandstapel opgericht.
Je zult maar moeten toekijken, wetend dat je de volgende bent.
Het gaat niet om het meemaken van standen en belevingen. Het gaat erom of de Heere in je hart woont.
En ben je trouw in je gebedsleven, het onderzoeken van de Schrift, je kerkgang.
J.C. Ryle zegt dat meen ik in één van zijn boekjes, een slordig gebedsleven is een deur open zetten voor de satan.
