.Jesaja, het Pesachmaal vierde men vaak als gezin maar weet jij of het vaker voorkwam / voorkomt dat het in een andere setting gevierd werd? Jezus en zijn leerlingen waren natuurlijk niet bij hun gezinnen voor zover ze die hadden. Is het normaal dat ze dan Pesach al groep vierden? Hoe zit dat precies? Er waren natuurlijk ook veel pelgrims in Jeruzalem, hoe vierden die dit?
Verder zie ik in de instellingswoorden geen redenen waarom de viering beperkt zou zijn tot een gemeente en een dominee die voorgaat. Logisch dat het bij de samenkomsten als gemeente gevierd werd en dat de meest voorkomende vorm is maar volgens mij worden er op dat vlak niet echt restricties opgelegd.
Ook is opvallend dat kinderen die besneden waren deelnamen aan het Pesachmaal. Waarom geldt dat niet voor het avondmaal terwijl het Avondmaal toch het Pesachmaal als oorsprong heeft. En Jezus dat volgens mij in het nieuwe verbond door Zijn offer een nieuwe betekenis geeft
Beste Marnix,
Pesach is primair een gezinsaangelegenheid en als het gezin te klein is dan gebeurde het vaak dat dit met de broers/zussen neven of nichten werd gevierd. Yeshua maakt dus met Zijn discipelen doet dat dus buiten familieverband, maar mag je dat wel zo noemen? Heel het Huis van Israël is een complete familie dus eigenlijk zit er geen onderscheid in. Pesach is geheel anders als het vieren van het avondmaal zoals de kerk dit heeft benoemd. Ik begrijp heel goed dat de kerken ook iets willen ervaren van wat onder het Huis van Israël de normaalste zaak is. Mijn grote bezwaar is dat zij dit heilig noemen en een sacrament.
De eerste Pesach werd niet gevierd, het was een handeling die wees op met haast uittrekken uit de duisternis. Voor het Huis van Israël betekend Egypte gewoon: duisternis. Uit die duisternis zijn wij door een Sterke Arm verlost en uitgeleid naar de vrijheid.
Iedere jongen wordt op de 8e dag besneden conform aan het gebod. Mijn eigen besnijdenis kon vanwege de oorlogsjaren niet plaats vinden en wij Joden noemen dan de latere besnijdenis: achterstallig onderhoud. Dat gebeurde ook bij de jongens die tijdens de woestijnreis geboren waren. Het reizende nomadenbestaan ging primair voor. U kunt dit nalezen in Jozua als mijn volksgenoten, vergezeld van mensen van allerlei slag de Jordaan oversteken. Daar zijn wij militair gezien het zwakste. Maar geen enkele stadsvorst waagt het om ons daar aan te vallen. Dat is geen toeval en reken er maar op dat dit voor ons een zeer zware beproeving is geweest. Het is dus niet opvallend dat de Joodse jongens besneden waren. De Griekse gymnasiasten sporten naakt en als daar "toevallig" ook Joodse deelnemers bij waren dan benoemde men de besnijdenis de verminking van het lichaam. Van de Filistijnen hebben wij zeer veel last gehad. Maar de Grieken waren nog veel erger en toonden zich zeer wreed naar ons. Dat is ook de reden dat de Griekse taal enige voeten aan de grond heeft gekregen. Wij wilden de taal van de vijand niet spreken. Slechts een enkeling zoals Paulus kende de taal vanwege zijn geboorte. Maar ook hij getuigt dat hij op de 8e dag besneden is.
Zoals ik al eerder aangaf: Pesach en avondmaal zij twee verschillende zaken. De eerste viert en herdenkt men op de 15e Nissan, terwijl de uittocht in de avond van de 14e Nissan plaats vindt. In een andere setting heb ik aangegeven dat Yeshua met Zijn discipelen in de avond 14e Nissan Pesach viert. De nacht van de 14e Nissan wordt Hij gevangen genomen en als het licht wordt is het nog steeds de 14e Nissan. Op de 14e Nissan vindt ook de kruisiging plaats. Geen enkele Jood zal een hint doen voor een kruisiging op een feestdag de 15e Nissan. Er was dus haast bij geboden. Deed Yeshua het dan verkeerd en hield Hij zich niet aan de inzetting van de Thora? Nee, vergeet niet dat ook Yeshua ook werkelijk G'd is hier op aarde in een vernederde staat. Ook Hij is Almachtig en schikt zich in het reddingsplan van de Eeuwige. Opvallend is dat het sanhedrin geen enkele aandacht schenkt aan het feit dat Yeshua met Zijn discipelen een dag eerder Pesach viert. Het zou in hun ogen een punt kunnen zijn.
Verwarrend is altijd de term: laatste avondmaal. Als iets het laatste is waarom wordt er dan opnieuw iets gevierd? Voor het Huis van Israël stopte de Pesach niet, gelukkig maar, want de intentie van Pesach is dat iedereen die dit viert en herdenkt zich bewust wordt dat hij/zij verbonden is aan hen die daadwerkelijk uit de duisternis zijn getrokken. Pesach is dus mijn persoonlijke bevrijding uit Egypte ondanks het feit dat ik daar nooit ben geweest. Het is het collectieve familiare herdenken dat door alle geslachten heen een grote familieaangelegenheid is.
In Jeremia 31 wordt er gesproken over een nieuw verbond zo leest de kerk deze tekst. Dat zou dus impliceren dat het geen wat daarvoor rechtsgeldig was ontkracht zou worden. Zo zit dat niet in elkaar, het oude heeft nog steeds dezelfde zeggingskracht en wordt als het ware naar voren gehaald om zo vernieuwd te worden. Kijk maar naar Jozua op zijn oude dag herhaald hij de tien woorden als een nieuw verbond of verbondvernieuwing. Hij schaf ook niets af, want waar zou de rechtszekerheid zijn als de mens wordt getoetst aan de wetsregels? De tien woorden zijn een eeuwigdurende inzetting.
Over pelgrims gesproken Marnix,
Er was een gebod om met de hoge feesten op te gaan naar de tabernakel of de tempel. Met Pesach, het Wekenfeest en het Loofhuttenfeest. Verplichte vakantie dus voor het Huis van Israël. Ga in gedachte mee en sluit u aan bij de stoet die op weg gaat naar Jeruzalem. Het zijn er vele honderdduizenden. Als zij Jeruzalem naderen klinken in de heuvels van Judea de Psalmen 113 tot 118. Een groot zingend koor die al zingend optrekken.
Waar kwamen al die mensen vandaan die de kerken de "eerste pinksterdag" noemen? Het waren gewoon Joodse mensen die geruchten hadden gehoord van de kruisiging van Yeshua en Zijn opstanding. Het Wekenfeest was de eerstkomende gelegenheid om zelf onderzoek te doen aangaande de geruchten die de vorige Pesach als een lopend voor door de Joodse gemeenschap in de diaspora verspreid was. Waarom zoekt de kerk er altijd zoveel achter en beschouwd men die pelgrims als heidenen? Geloof mij rustig, Jeruzalem was in het Romeinse rijk geen aantrekkelijke plek. Je moest er wat mee hebben en het koste je ook wat tolgeld. Met de hoge feesten was het een saaie boel, winkels waren dicht dus zo aantrekkelijk was Jeruzalem niet in die dagen. Hier zien wij de trekkende liefde van de Eeuwige Die Zijn kinderen in de diaspora de gelegenheid geeft om de ooggetuigen van de opstanding te spreken.
Menigeen zal mij tegenspreken op het spreken in andere talen. Het Hebreeuws was de gangbare taal van hen die in de diaspora verkeren. Zij die dit betwijfelen wijs ik gewoon op het feit dat door alle eeuwen heen onder mijn volksgenoten in de diaspora gewoon Hebreeuws werd gesproken. Als zij uitroepen: wij horen in onze taal de grote werken spreken ondanks het feit dat wij in de diaspora in andere landen wonen. Daar waren de Hebreeuwse nederzettingen en handelscentra. Daarmee is het Hebreeuws nooit verloren gegaan en een dode en daarmee onleesbare taal geworden. Het is het cement voor heel het Huis van Israël door alle eeuwen heen. Toch zijn er ook nu Joden die helaas geen woord Hebreeuws spreken.
Mijn reactie is complex ik besef dat. Een losse Bijbeltekst staat op zichzelf en is ontdaan van de dwarsverbanden. Hier heb ik verhalend getracht de dwarsverbanden weer te geven en ik hoop dat de moderator deze wil laten staan.
De intentie van het avondmaal die de kerk op haar wijze viert is het opbouwen van het geloof. Het is slechts een fractie die Yeshua aanhaalt tijdens Zijn laatste Pesach in Zijn aardse bedeling. Waar gaat het ten diepste om, dat moet de vraag zijn vind ik. Ben ik, bent u bevrijd uit de duisternis? Bevrijd van hen die u naar het leven staat en u tot uw dood als een eeuwige slaaf wil vasthouden. Van die boze, vernietigende macht moet een ieder bevrijd worden. Wie heeft de poort van de vrijheid wijd open gezet en door Wie is uw/jou bevrijding tot stand gekomen? Is dat niet Yeshua die de deur voor ons open zet.
De traditionele Pesach sluit af met de vierde beker wijn. Yeshua drinkt die niet, dat is de beker van de aanneming. Zijn taak was de bevrijding die liep door de kruisdood naar de opstanding. Ineens wordt u de woorden duidelijk en ook de betekenis van de vierde beker: de aanneming door Yeshua. Met Hem zullen wij de vierde beker drinken als Hij alles volbracht heeft en de laatste persoon is toegevoegd in het heilsplan van de Eeuwige met de gehele mensheid. Met dit in het hoofd geprent weten wij dat ons geloof versterkt wordt en met ons vele anderen. Dat is het geheim van het avondmaal. Het is tevens ook de sleutel van mijn Joodse broertjes en zusjes die nog niet tot de erkenning van Yeshua zijn gekomen. Zij verwachten wel Zijn komst en zien net als ik daar reikhalzend naar uit.
Het is de taak van de predikant om een breed onderwijs te geven en tekstverbanden te leggen. Dan komt er een glans over het geheel. Dat doet mij denken toen ik als gastpredikant mensen voor het kerkgebouw zag staan. Ik nodigde hen uit om met mij mee te gaan. Nee, zeiden zij, wij zijn al vanochtend geweest. Op mijn vraag: waar heeft mijn collega over gesproken bleef het stil, we hebben avondmaal gevierd en een goede dienst gehad. Meer was voor hen niet nodig en ik respecteerde hun keuze.