elburger schreef:Avondmaal aangaan. Tja, dat is iets waar men toch niet licht aangaat zitten. Daar volg je ten eerste toch belijdeniscatechisatie voor. Maar he, wij leven in 2020. Dat gedoe van vroeger is toch nergens voor nodig? Dat doen toch alleen nog maar die "zwaren".
Toch na het lezen van een stukje in het kerkblad van een PKN gemeente maar weer eens in de pen geschoten.
Elburger is toch "controversieel". Dus gooi ik maar weer eens olie op het vuur, of toch niet?
Een studente die een semester in Zweden verbleef sloot zich daar aan bij een internationale kerk. Ongeveer eens per 3 weken vierde men daar avondmaal. Iedereen mocht aangaan. Gedachte achter deze gang van zaken is, Lucas 22:19 " doe dit, telkens opnieuw om mij te gedenken".
Nu 2 jaar later gaat deze studente toch maar naar belijdeniscatechisatie.
Durf hier hardop te vragen of die gewoonte uit Zweden hier binnenkort of misschien zelfs nu al gemeengoed is.
Laten we dit eens in Bijbels licht en niet dat van de traditie van 50-100 jaar geleden bekijken.
- Belijdeniscatechisatie is bijbels gezien niet nodig. Mensen kwamen tot geloof, lieten zich dopen en gingen het avondmaal vieren met andere gelovigen. Dat belijdeniscatechisatie in de weg naar het belijden van je geloof prima is voor jongeren die opgroeien in een gemeente, zeker. Maar je kan het bijbels gezien niet als verplichting stellen: eerst belijdeniscatechisatie, dan pas avondmaal.
- wat de frequentie van het avondmaal betreft is het ronduit in de lijn van de Bijbel om te streven naar meer vieringen en je ziet dat in veel gemeenten de frequentie ook omhoog gaat
- in de meeste gemeenten waar ik kom is iedereen welkom aan het avondmaal, mits ze van harte geloven en belijden dat Jezus Christus hun Heer en zaligmaker is. Dat wordt iedere keer benoemd, plus de zelfbeproeving. Dat is ook de lijn die de Bijbel leert: beproef jezelf en vier de maaltijd van de Heer als je gelooft dat Hij ook voor jou stierf om je te redden en je Hem wil volgen.
Kortom, wat je aanhaalt gebeurt al veel en is heel bijbels. Veel bijbelser dan een cultuur waarin nauwelijks mensen in de kerk aan durven te gaan. Wat ook niet in de lijn van de reformatie is zoals hier al is genoemd. En er wordt wel eens gedaan alsof het verschrikkelijk is als er iemand aangaat die niet aanhoort (maar de Bijbel leert dat dat alleen voor die persoon een probleem is) maar nooit dat het verschrikkelijk is als je uit voorzorg hele groepen mensen aan het avondmaal weigert terwijl Christus ze wel nodigt. Daarom is de bijbelse weg die van ZELFbeproeving en niet preventief christenen die van een andere gemeente zijn en hun geloofsbrieven niet mee hebben of die van andere verbanden maar allemaal weigeren.