MoesTuin schreef:Prachtige bijdrage van professor Selderhuis van de christelijke gereformeerde kerken
Een oproep in aanloop naar de synode vd cgk
Dat het eigen ik maar aan de kant mag en de harten wijd en breed mogen open staan voor alle broeders en zusters maar bovenal voor de Heere der heerscharen en de Koning der koningen, ja de Koning van Zijn gemeente (de kerk zoals die er nu is, is nu wat wij ervan gemaakt hebben)
https://cgk.nl/bijdrage-prof-selderhuis/De
Goed lezen is ook voor jou een vak blijkt...
Broeder Selderhuis schreef onder andere dit:
"Een afspraak is bijvoorbeeld dat besluiten die bij meerderheid genomen worden ook door de minderheid geaccepteerd worden, waarbij het evenwel ook een afspraak is dat de kerken elkaar zoveel mogelijk vrijheid laten en elkaar alleen in wezenlijke zaken binden. En waar je vrij in bent en waarin je gebonden bent, is ook iets dat je met elkaar afspreekt. Toetreding betekent in het gereformeerde kerkrecht ook dat een gemeente vrijwillig een deel van haar zelfstandigheid afstaat: ik ga akkoord met de afspraak dat wat gezamenlijk wordt afgesproken ook voor mij geldt. En dus zegt een kerkenraad: Ik houd mij aan wat de kerken gezamenlijk besluiten ook als ik het er niet mee eens ben. Die kerken hebben wel de regel vastgesteld dat er mogelijkheid is bezwaar in te dienen als je het er niet mee eens bent maar er is geen afspraak dat je gewoon je eigen ding doet als je het er niet mee eens bent. Dat geldt in een gezin, dat geldt bij een bedrijf, dat geldt in de politiek en dat geldt ook in een gereformeerde kerk."Inderdaad (vrij naar MoesTuin): dat het eigen ik (zeer zeker ook van de mensen die tegen de afspraken in hun eigen zin doordrukken) maar aan de kant mag, en de harten wijd en breed open mogen staan voor alle broeders en zusters in het eigen kerkverband maar bovenal voor de Heere der heerscharen en de Koning der koningen, ja de Koning van Zijn gemeente (de kerk zoals die er nu is, is de kerk waarover we samen biddend afspraken gemaakt hebben. En alle kerken zijn dan blijkbaar niet goed volgens jou, want de opbouw van de diensten en de organisatie van de kerk lijkt door alle kerkverbanden heen heel sterk op elkaar.)
Edit:bovenstaande geeft niet eens zozeer mijn overtuiging weer als het gaat om vrouw en ambt. Maar de manier waarop er nu op zeer ongeestelijke wijze de eigen zin wordt doorgedrukt, daar word ik lichtelijk beroerd van (understatement van het jaar tot nu toe...
). Afspraak is afspraak. Wil je die afspraak niet meer houden? Ga in bezwaar, en anders zoek je een club/kerkverband/werkgever etc op waar je je standpunten wel in de praktijk kunt brengen. Even goede vrienden toch? Als de synode de vrouw in het ambt toestaat dan zal ik daarom niet weggaan. Ik denk hierin heel genuanceerd. Maar we gaan in de gemeente van Christus niet op deze manier met elkaar om.
De zondag dat er een aantal vrouwen in het ambt werden bevestigd zal er ongetwijfeld in andere kerken gebeden zijn of God de zonde toch niet wil aanzien en genadig wil zijn en blijven. Tegelijk werden de zusters bevestigd. Wat is er in het dankgebed na de bevestiging gezegd? "He(e)r(e), dank U dat wij onze zin hebben doorgedrukt, dat we nu lekker tegen de gemaakte afspraken in de verhoudingen in het kerkverband nog meer onder druk hebben gezet! Dank U dat we misschien wel hebben bijgedragen aan een scheuring in het deel van Uw Kerk die zich Christelijk Gereformeerd noemt." Nee, natuurlijk is dat niet gezegd. Maar is het misschien door mensenhoofden en -harten gegaan dan de tijd van de bekrompenheid nu eindelijk voorbij is?
Straks voor de Troon moeten we allemaal verantwoording afleggen. De broeders en die tegen de vrouw in het ambt waren, maar ook de broeders en zusters die ondanks alle oproepen vanuit het kerkverband toch hun eigen zin hebben doorgedreven. Wie kan dan bestaan? Die vraag geldt voor beide kanten overigens..
En kom nu niet aan met het gedoe over dat de gemeente uit elkaar dreigt te vallen anders. Als CGK sta je ergens voor. En als je je als gemeente(leden) niet meer kunt en/of wilt houden aan de biddend gemaakte afspraken, en keer op keer bij de synode je verzoek tot openstelling van de ambten voor de vrouw (of het toestaan van homoseksuele relaties) wordt afgewezen: in hoeverre pas je als gemeente dank nog binnen de CGK? De gemeente hoeft niet uit elkaar te vallen hoor. Trek het bordje CGK van de muur, en spijker er een bordje NGK/GKV/PKN/Remonstrantse Broederschap/Nederlandse Protestantenbond/Vrij Uitgetreden Gereformeerde Kerk (onderhoudende het artikel: doe maar waar je zelf zin in hebt, synodale afspraak of niet, maak er maar een eigenwillige rotzooi van), op de muur. Dan ben je klaar.
Ik word namelijk dood- en doodziek van dat eeuwige gedram altijd. Wat door de meerderheid is afgesproken, daar houden we ons aan. Punt uit. Zo niet: opkrassen. Als de komende synode bij meerderheid zegt dat vrouw en ambt is toegestaan, dan zijn we klaar. De minderheid die met die openstelling niet kan leven, kan bezwaar aantekenen of anders weggaan en zich aansluiten bij een van de vele soorten Gereformeerde Gemeenten, al dan niet herstelde Hervormde kerken, of (lekker geestelijk..!) een eigen clubje beginnen daar geen enkele andere kerk goed genoeg is om je bij aan te sluiten.
Hele lap tekst, en vast te scherp van toon. Maar ik laat het maar gewoon staan. Ik hoop en bid dat de eenheid bewaard blijft. Maar ik ben er heel bang voor.
Ik zie een poort wijd open staan... Die open poort leidt tot Gods Troon. GAAT DOOR! Laat NIETS (maar dan ook werkelijk niets of niemand!) u hinderen!