theologisch interpreteren versus gewoon lezen.

[ben db bd]

'theologisch interpreteren' versus gewoon lezen wat de Heere op liet schrijven.

Op CIP met veel theologen 'over de vloer' doe ik te pas (en te onpas?) graag lelijk over 'interpreteren'.
Zo juist weer geconfronteerd met een tegensputterende dominee van mijn eigen kerkgenootschap.
Dan nodig ik die mensen graag uit tot een eerlijke discussie, zo ook hier weer.

Voor zo'n uitgebreidere discussie leent CIP zich m.i. niet zo, (dat willen ze m.i. niet ook) omdat alles wat gezegd wordt met 2 dagen weer 'weggewaaid' is, achter de horizon van de doorgaande informatiestroom verdwenen en dan ook vrijwel onvindbaar geworden. Dat is hier beter!
In afwachting dus!

Zeker heb ik hier ergens al wel eens melding gemaakt van die PKN-dominee welke na >2 meter discussie op CIP nog steeds niet samen met mij de eerste 3 verzen van Openb.20 wilde lezen voor wat hij nou vond wat daar staat.
Dat is voor mij zo onbestaanbaar als maar zijn kan. Dat kan je toch gewoon doen?, de Bijbel lezen...
Ja maar, kwam er op het laatst met moeite (en veel 'pastorale vermaningen') uit; 'dat wordt verschillend geïnterpreteerd'.
Oké, zeg ik dan, dan moet dát toch open en eerlijk bespreekbaar kunnen zijn?

Weet u wat ik denk? Want ik ken die 'interpretatie' natuurlijk al decennia, net als jullie hier.... ik denk dat die 'interpretatie' niet meer te verdedigen valt, omdat die samen met de vervangingstheologie volkomen onhoudbaar is geworden wegens het steeds zichtbaarder worden van Gods aanstormende Koninkrijk hier op aarde.

En nog erger; ik weet eigenlijk niet één kerkelijke interpretatie welk niet vol is van ontkenning van feiten, of vol inlegkunde, of rijke fantasie, of wat er nog meer aan exegetische hermeneutiek in de academische boeken tot dogma is verheven en zo verplichte leerstof is geworden om een bul te kunnen verkrijgen.
(u weet wel; zonder evolutiegeloof behaal je ook nimmer een biologische titel!)

Waarom dit mij boeit is omdat m.i. bij het gewoon afschaffen van 'interpretatie', als zijnde een vorm van verdraaien tot somwijlen verkrachten van Gods Woord toe, alle kerkelijke verschillen weg zouden vallen en er slechts één heilige Kerk des Heeren over zou blijven, Hem verwachtende in deze adventtijd.
Er is immers altijd maar één Waarheid en net zoveel leugens als we weten te verzinnen, ook in kerken?

Wie weet er een voorbeeld van interpreteren, niet gewoon verklaren zijnde, welke heilzaam is?

[alexander91]

Voor iemand die vraagt voor een open en eerlijke discussie weet je m.i. wel meteen een behoorlijk negatieve en beschuldigende/veroordelende toon te zetten.

Wat je eigenlijk zegt is: als iedereen de Bijbel zou interpreteren als ik de Bijbel interpreteer ("gewoon lezen" wat is dat nu precies; verklaar je nader zou ik zeggen, wat gewoon is), dan zouden er geen verschillende kerken maar nog maar 1 kerk bestaan.

Feit is, dat er nu al 1 Kerk is, en dat we die alleen zullen opmerken als we ons op Christus richten. Als we ons op onszelf of (andere) mensen gaan richten, dan gaan we kaf van koren scheiden, en dan gaan we verschillen opzoeken, elkaar zwartmaken, ruzie maken en uiteindelijk afstand creeren.

Als je een open en eerlijke discussie hier wilt, is het denk ik het beste als iedereen zich bescheiden opstelt naar elkaar. De kans dat 1 van ons hier de absolute theologische waarheid gevonden heeft, lijkt mij klein, en zeker niet te bewijzen.

[Jvslooten]

Een interpretatie is een persoonlijk beredeneerd oordeel over de betekenis van een waarneming, een tekst of een stuk muziek. Het woord is verwant aan het Franse interprète, wat "tolk", maar ook "vertolker" betekent.

De interpretatie van een taaluiting vindt plaats op verschillende niveaus.

Woord
Het eenvoudigste niveau is dat van het woord: ieder woord is een taalbouwseltje dat zowel een vorm als een betekenis heeft. De vorm is willekeurig, en hangt niet af van de betekenis. De betekenis is een verwijzing naar een klein deel van de werkelijkheid buiten de taal. De betekenis van het woord boom is niet het groene bladerdak met houten stam in de buitenwereld; de betekenis is de verwijzing naar dat groeisel. Dit soort betekenis kan worden opgezocht in een woordenboek. De studie van betekenissen heet semantiek.

Context
Maar een bepaalde klankvorm kan meerdere betekenissen hebben: dan is er sprake van homonymie (een woordvorm heeft meerdere volslagen verschillende betekenissen) of van polysemie (een woord heeft meer dan een, verwante betekenissen). Dan helpt een woordenboek niet voldoende; nu moet uit de context blijken wat de juiste betekenis is, en de interpretatie maakt gebruik van het zinsverband, daaronder begrepen de intonatie, of geschiedt met behulp van niet-talige componenten (gebaren, de situatie). De studie van tekstbetekenis in de context heet pragmatiek.

Vertaling en vertolking
Een vertaling heeft tot doel een tekst in een doeltaal op te leveren die equivalent is aan de oorspronkelijke tekst, die in de brontaal. Van "letterlijk" vertalen is zelden sprake: een equivalente vertaling is een tekst die bij lezing zo goed mogelijk dezelfde interpretatie oplevert als de oorspronkelijke tekst.
Een vertolking heeft tot doel de wezenlijke kenmerken van een tekst zo goed mogelijk aan de toehoorder te presenteren. Om die wezenlijke kenmerken (waaronder ook subtekst) op het spoor te komen, moet de vertolker de tekst interpreteren.

Specialistisch taalgebruik
In gespecialiseerde contexten wordt gebruikgemaakt van specialistisch taalgebruik. Woorden kunnen dan een iets andere betekenis hebben dan in het dagelijks leven ("triviaal" heeft diverse specialistische betekenissen), of ze kunnen eenduidiger gebruikt worden (wiskunde, formele talen). De vakspecialist zal deze woorden dan ook anders interpreteren dan een leek zou doen; de laatste is tot interpretatie van gespecialiseerde terminologie ("jargon") niet in staat, en dat kan ook niet: het is immers zijn vakgebied niet.

Juristen passen interpretatiemethoden toe op de taal van wettelijke bepalingen.

Bron: de Vrije Encyclopedie

[ben db bd]

Voor iemand die vraagt voor een open en eerlijke discussie weet je m.i. wel meteen een behoorlijk negatieve en beschuldigende/veroordelende toon te zetten.

Een interpretatie is een persoonlijk beredeneerd oordeel over de betekenis van een waarneming, een tekst of een stuk muziek. Het woord is verwant aan het Franse interprète, wat "tolk", maar ook "vertolker" betekent.

Heren, zeer bedankt voor uw reacties.

Voor uw beeldvorming omtrent mijn persoon, (die schijnt er zeer mee te maken te hebben, begrijp ik) het volgende. Zoals vaker gezegd, zegt ben db bd over mij dat ik een bouwvakker in ruste ben; buiten dienst noem ik dat, zoals de kolonel ook pleegt te doen.
In het bouwvak heb ik het pas na mijn VUT verder geschopt dan slechts kijken hoe anderen het werk deden. Toen heb ik een aanleunbejaardenstulpje in eigen natuurtuin voor eigen gebruik gebouwd.

Een bouwwerk komt tot stand doordat een aannemer dat uitvoert aan de hand van tekeningen, bestek (bouwbeschrijving) en van toepassing verklaarde voorschriften. Daarbij was het mijn taak die aannemer aan die contractstukken te houden en niet iets anders op te leveren. Salomo had 350 van zulke mannetjes rondlopen bij zijn tempelbouw, is het niet? (die luxe hebben we nu niet meer hoor)

Als beta geschoold man heb ik een zoals alexander zegt; 'behoorlijk negatieve en beschuldigende/ veroordelende' mening over wat we in de kerken inzake de uitvoering van het Woord van de Allerhoogste - (boven mijn hoofd hoor ik mijn vrouw nu bij geval meezingen met het prachtige lied: 'Jezus wij verhogen U, wij erkennen U als HEER!!' Hoeveel méér is Hij als de havenstad Rotterdam, waar ik voor werkte?!) - denken, menen te kunnen uitvreten, als u mij die bouwterminologie niet al te zeer euvel zou willen duiden.

Dan ben ik uiteraard zeer onder de indruk van de lezing van dhr. vSlooten van wat 'interpretatie' al niet wetenschappelijk vermag te betekenen.
Edoch eilaas, mij boeit natuurlijk wat dit allemaal uitwerkt in de praktijk van ons christelijk belijden op grond van Gods onfeilbaar Woord, zoals in de Bijbel neergeschreven.

En met mijn ervaring aangaande (het is maar een voorbeeld) die eerste 3 verzen van Openb.20 welke ik eerlijk gezegd in 50 jaar nog nooit door een PKN GB predikant in de 'houten broek' heb horen voorlezen, blijf ik zeer benieuwd hoe jullie dan wel met die voor mij (en wellicht anderen welke ook te stom voor de mulo of VWO waren) volkomen duidelijke blijde Boodschap omgaan.

Wie, welke vdm (als u zich niet met dominus aan wilt laten spreken) of simpel christen durft samen met mij op te klimmen tot Gods heilige Woord, met inachtname van de op 2 na laatste 2 verzen uit de Bijbel?

Voor de duidlijkheid; van vertalingsuitleg word ik altijd zeer blij; als de grondtekst meerdere uitleg toelaat, zoals bij de aarde die woest en ledig 'was', of 'werd' [scheelt immers een jas], noem ze dan ook beiden!

Maar stukken uit het bestek overslaan, omdat we die tegenwoordig wereldwijd contextueel exegetisch anders interpreteren, (ik heb daarover de theologisch filosofisch aandoenlijkste verhalen horen opdissen door de Bijbelkritikasters, tot op grond van de Griekse mythologie toe), daar heeft nog nooit een aannemer een ontvankelijkheidsverklaring op kunnen verkrijgen, hoe lucratief dat ook zou kunnen zijn voor hem.

Moet dat in de kerk wel zomaar kunnen?

[Faramir]

Gewoon lezen is iets wat niet bestaat. Tenzij je een computer bent die tekst 'gewoon' kan lezen. Normaal gesproken interpreteren mensen zo'n beetje alles wat ze zien, voelen, ruiken, horen en lezen.

En om iets wat niet bestaat dan als oplossing voor alle verdeeldheid aan te dragen (hoe nobel ook) lijkt me op zichzelf al weer een twistpunt.

[StillAwake]

-

[learsi]

Wie weet er een voorbeeld van interpreteren, niet gewoon verklaren zijnde, welke heilzaam is?

Hét voorbeeld van interpreteren kan slechts door het geschreven Woord aangegeven worden.
Althans zo ligt dat volgens mij.
De juiste wijze van interpreteren wordt ons, die geloven door het geschreven Woord aangewezen/geleerd.(sola scriptura?)
Is dat niet zo, dan zijn we afhankelijk van mensen die ons onderwijzen en dan zullen we uiteindelijk een keus maken uit wat mensen ons aanreiken/leren. En wie maakt de juiste /goede keus.(arglistig is het hart).
Natuurlijk is het mogelijk dat een mens ons op het juiste spoor zet ook zonder dat we weten of die mens gelijk heeft.
Als wij zaken van mensen over nemen zoeken we in wezen uiteindelijk zekerheid bij mensen. Dan ontvangen we die zekerheid niet van de Heere.
Enkel de Heere kan ons zekerheid geven. Toch?
Het geschreven Woord is van de Heere en de vraag is of Hij in dat Woord ons die wijze van interpreteren aanwijst.

Het komen tot dé heilzame wijze van interpreteren bestaat uit een zoektocht in het geschreven Woord.

h.g.
Learsi

[rotterdam]

Wel is het zo dat veel theologen gaan ZOEKEN naar dubbele bodems.
Gaan ZOEKEN naar verborgen betekenissen.

Natuurlijk is het onmogelijk om clean te lezen, omdat vrijwel alles onbewust toch een interpretatie meekrijgt.
Als ik sommige predikanten echter beluister krijg ik wel eens de indruk dat de Bijbel voor sommigen van hen verworden is tot een puzzelboekje. Getalssymboliek, parallellen tussen vaker voorkomende namen in de Bijbel, vergeestelijking van zaken die wat ongemakkelijk liggen...

Een heel goede constatering StillAwake.
Heel veel uitleg komt voor uit een "dikke duim".

Een beroemde theologische professor schreef aan het einde van zijn leven een bijbelverklaring in 16 delen.
15 waren er al uitgegeven, hij werkte aan nummer 16.
Tegen zijn werkster zei hij "ik hoop toch zo dat God mij tijd van leven zal geven om dit laatste deel af te maken.
Ja hoor zei de werkster dat weet ik zeker, Hij is namelijk razend benieuwd wat er in komt te staan.

[Boaz]

ben db bd schreef:
Wie weet er een voorbeeld van interpreteren, niet gewoon verklaren zijnde, welke heilzaam is?

Mijn eerste gedachte is: gewoon lezen wat er staat. En mochten er woorden of begrippen in voorkomen die niet duidelijk zijn, hanteer ik de methode: Schrift met Schrift vergelijken. Wordt uit de context van een ander vers duidelijk, wat het woord betekent?

[alexander91]

Misschien is zelfs het beste: kijken hoe God zelf met de Schrift omging. En dat kunnen we terugvinden in de evangelien. Hoe ging Christus om met het lezen van het Woord? Bestrafte Hij een bepaalde leesmethode die de farizeeers hanteerden?

[Bambi]

=

[StillAwake]

-

[Bambi]

=

[StillAwake]

-

[mohamed]

Het is een feit dat Jezus eenvoudige mannen koos, maar in hun brieven sprak de heilige Geest/ de Trooster door hen.